Δεν είναι δα και τόσο συνηθισμένο, τον τελευταίο καιρό, να μένεις ξάγρυπνος δυο βραδιές σερί για να ασκήσεις το δημοσιογραφικό καθήκον. Πέμπτη βράδυ το φονικό της Νίκαις, Παρασκευή το πραξικόπημα- σουρωτήρι στην Τουρκία. Ειτρέψτε μυ μερκές παρατηρήσεις. Στο σχόλιό μου του Σαββάτου, για τον χαμό στη Νίκαια, έκανα αναφορά στην Τουρκία και στον «διπλό» ρόλο του Ερτογάν. Η απελπισμένη κίνηση των συνταγματαρχών, του πέταξε τη μάσκα και φάνηκε το αληθινό του πρόσωπο.
Ένας πανικόβλητος τύραννος, να ικετεύει τους δημοσιογράφους τους οποίους διώκει συστηματικά με ανήθικο και άτιμο τρόπο εδώ και χρόνια. Όποτε, δηλαδή, μας συμφέρει, τα ΜΜΕ είναι καλά, όποτε όχι, τα κλείνουμε και τα δίνουμε σε «τσιράκια» μας (κάτι θυμίζει αυτό ,ε;). Είδαμε όλη τη λυκοφωλιά, Γκιουλ, Νταβούτογλου και άλλα λυκόρνια της ομάδας του σουλτάνου, να βγαίνουν και να υπερασπίζονται «τη δημοκρατία», την οποία έχουν όχι απλώς καταλύσει, αλλά μισούν! Γι αυτό και αγανακτούσα με τα γελοία, αλλοπρόσαλλα και ανερμάτιστα σχόλια των «ειδικών» της ΕΡΤ, που μιλούσαν για «νίκη της δημοκρατίας» όταν πια ο όχλος τον οποίο ξεσήκωσαν οι ιμάμηδες (!) είχε πάρει το «πάνω χέρι» και λιντσάριζε τους στρατιώτες, έκοβε κεφάλια και ούρλιαζε στο όνομα του Αλλάχ, όπως οι λυσασμένοι του Ισλάμ στις κατεχόμενες περιοχές του Ιράκ και της Συρίας.
Κανείς δεν το σκέφτηκε εκείνη την ώρα;Τι δουλειά εχουν ιμάμηδες και χοτζάδες με την πολιτική;Απλώς, αυτή είναι η «Δημοκρατία» του Ερντογάν. Χομεϊνί με κουστούμι και γραβατα είναι ο πρόεδρος και αρχι-ιμάμης της Τουρκίας.
Ποιά δημοκρατία νίκησε; Αυτή που οι οπαδοί της ζητούν την επαναφορά της θανατικής ποινής για να κρεμάσουν τους αντιπάλους τους όπως κρέμασε ο Χομεϊνί τον πιστό του υπουργό Εξωτερικών Γκοντμπζαντέχ;
Όταν μιλάμε για «δημοκρατία» στην Τουρκία, είναι σαν να μιλάμε για ποτάμια και καταρράκτες στον Άρη! Εντάξει, πες «απετράπη μια εκτροπή από την έστω και στρεβλή ομαλότητα», αλλά όχι και «Νίκησε η δημοκρατία»!
Η μάσκα έπεσε, ο Ερντογάν(δεν πρόκειται να αντέξει για πολύ) άνοιξε τα χαρτιά του. Ισλαμική δημοκρατία θέλει την Τουρκία, με ιμάμηδες και μπούργκες, με γυναίκες-αντικείμενα, με «πιστούς» και «απίστους». Τυχαία, Σάββατο απόγευμα, απηυδισμένος από τις επιπολαιότητες της ΕΡΤ, γύρισα στο OTE History.
Είχε ένα αφιέρωμα στο πογκρόμ κατά των Ελλήνων στην Πόλη, το 1955. Καρφώθηκα και χόρτασα δημοκρατία. Αληθινή, τούρκικη δημοκρατία! Και κάτι τελευταίο. Μπράβο στα παιδιά του Mega, που έβγαλαν τέλειο πρόγραμμα, παρά τα προβλήματά τους. Τα κανάλια» δεν είναι τα «αφεντικά». Είναι οι δημοσιογράφοι, η ψυχή της ενημέρωσης!
