Του Σάκη Μουμτζή…Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ σίγουρα δεν περνά τις καλύτερες μέρες της. Στα προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει προστέθηκε και η συνέντευξη του Βαρουφάκη που στοχοποιεί άμεσα τον Α.Τσίπρα. Μάλιστα μπορώ να πω πως γι΄ αυτόν τον λόγο φαίνεται πως δόθηκε. Για να τον τραυματίσει.
Το ζητούμενο δεν είναι ο καταλογισμός ευθυνών στον Βαρουφάκη, κάτι που είναι δεδομένο, αλλά πώς ένας άνθρωπος που δεν ήταν καν μέλος του ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε εν λευκώ μία τόσο κρίσιμη διαπραγμάτευση. Πολύ δε περισσότερο που συντάκτης του προγράμματος του κόμματος ήταν ένα ιστορικό στέλεχος, που έκτοτε περιθωριοποιήθηκε.
Για όσους γνωρίζουν τον τρόπο σκέψης και λειτουργίας των μαρξιστών αυτές ήταν πρωτόγνωρες καταστάσεις, που επιζητούν λογικές εξηγήσεις. Εξηγήσεις που να λαμβάνουν υπ’ όψη τον συλλογικό τρόπο λήψης των αποφάσεων και την περιορισμένη εξουσία του προέδρου, κάτι που αυτομάτως ακυρώνει το σενάριο της γοητείας που άσκησαν οι απόψεις του Βαρουφάκη στον Τσίπρα.
Αυτές είναι πρακτικές και συμπεριφορές που χαρακτηρίζουν τα αστικά κόμματα, στα οποία ο ηγέτης χειρίζεται κατά το δοκούν όλα τα μεγάλα ζητήματα και μεταξύ αυτών και την επιλογή των στενών συνεργατών του. Μήπως λοιπόν θα πρέπει να εξετάσουμε την περίπτωση κάποια εξωχώρια κέντρα να επέβαλαν τον Βαρουφάκη στον ΣΥΡΙΖΑ;
Αρχικά, οφείλω να πω πως τον ρόλο του Βαρουφάκη τον γνωρίζει η ηγετική ομάδα του κόμματος, γιατί αυτή ξέρει το πώς ένας «διερχόμενος» ανέλαβε μία τόσο κρίσιμη θέση. Η στρατηγική του Βαρουφάκη, όπως την ξεδίπλωσε ο ίδιος στη συνέντευξη του προχθές, απέβλεπε στη μεθοδευμένη ρήξη με τους εταίρους και στην εκτίμηση πως στο τέλος αυτοί θα υποχωρούσαν ή αν δεν υποχωρούσαν, υπήρχε η εναλλακτική του διπλού νομίσματος.
Ούτως ή άλλως, κτύπημα στην καρδιά της Ευρωζώνης. Αν συνεκτιμήσουμε τη σημαντική στήριξη που παρείχε η κυβέρνηση των ΗΠΑ στην πρώτη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, τη συμπαράσταση διασήμων Αμερικανών καθηγητών προς αυτήν και την υπερ-προβολή του Έλληνα υπουργού εθνικής οικονομίας στα αμερικάνικα ΜΜΕ, ίσως όλα αυτά να μας κάνουν να υποθέσουμε πως η επιλογή του στο τιμόνι της διαπραγμάτευσης ήταν αποτέλεσμα μιας συμφωνίας με ξεκάθαρο στόχο. Το ευρώ.
Αυτός ο σχεδιασμός έμεινε ημιτελής, γιατί όλοι τους έπεσαν τραγικά έξω στις εκτιμήσεις για την αντίδραση των αγορών. Τα χρηματιστήρια δεν αντέδρασαν στον ελληνικό «τσαμπουκά» και το παιχνίδι τελείωσε άδοξα. Όλα τα υπόλοιπα για Ρώσους και Κινέζους είναι για τους αφελείς. Οι ηγεσίες των χωρών αυτών είναι πολύ σοβαρές για να εμπλακούν σε σχεδιασμούς καραγκιόζηδων με γεωπολιτικές συνέπειες.
Η ηγετική ομάδα του κόμματος, διεμβολισμένη από το Αριστερό Ρεύμα και τους μπουκαδόρους του Νομισματοκοπείου, τρομοκρατημένη από το 61,3% του ΟΧΙ και τις συνέπειες του, αντιλήφθηκε πως η σύμπτωση συμφερόντων με τα αμερικανικά κέντρα οικονομικής και πολιτικής ισχύος τελείωνε κάπου εδώ. Και κάπου εκεί τελείωσε και ο Βαρουφάκης….liberal.gr
