Εκλογές λοιπόν. «Κλείδωσαν», λέει, για το πρώτο δεκαήμερο του Οκτωβρίου. Ή μπορεί και Νοέμβριο. Ο Σεπτέμβριος πάντως δεν βγαίνει με τίποτα. Εκλογές λοιπόν. Γιατί όμως; Δεύτερη φορά μέσα σε μια χρονιά. Τι μπορεί να αλλάξουν. Τι νέο μπορεί να προσφέρουν.
Ας είμαστε ρεαλιστές. Οι εκλογές θα δώσουν την τελική λύση σε οτιδήποτε μείνει εκκρεμές από το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. Ο πρωθυπουργός έχει αντιληφθεί με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο ότι δεν μπορεί να προχωρήσει με την υφιστάμενη σύνθεση. Σε κόμμα και κυβέρνηση. Και θα επιχειρήσει το τελικό ξεκαθάρισμα για να μπορέσει να υλοποιήσει ότι του απέμεινε από το πρόγραμμά του. Ήδη φήμες που άρχισαν να κυκλοφορούν θέλουν το Μαξίμου να έχει ξεκινήσει «μαύρες επιχειρήσεις» με στόχο να «νεκρώσει» διαφωνούντες και να περάσει μηνύματα στους υπόλοιπους. Τα πρώτα τροχιοδεικτικά πυρά έχουν ήδη φύγει. Λέγεται ότι η «υπόθεση Βαλαβάνη» εντάσσεται σε αυτό το πλαίσιο.
Άλλες φήμες θέλουν τον Αλέξη Τσίπρα να έχει γίνει κοινωνός πληροφοριών από την ΕΥΠ για ύποπτα ξένα στοιχεία που έχουν έρθει τον τελευταίο διάστημα στην χώρα μας. Όχι για διακοπές. Η ανησυχία του λοιπόν, σε περίπτωση φυσικά που ισχύει κάτι τέτοιο, εύλογη.
Και σίγουρα εάν κληθεί να αντιμετωπίσει μια τέτοια κατάσταση θα επιθυμούσε να το κάνει με ένα συμπαγές και άμεσα ελεγχόμενο από τον ίδιο κυβερνητικό σχήμα.
Το οποίο κυβερνητικό σχήμα, όταν και όπως προκύψει θα πρέπει να κάνει το βασικό και για το οποίο έχει επιλεχθεί. Να υλοποιήσει το πρόγραμμά του, ειδικά το οικονομικό κομμάτι. Γιατί ένας χρόνος οικονομικής παραλυσίας μπορεί να γονατίσει εύκολα κάθε ανεπτυγμένη οικονομία. Πόσο μάλλον μια ρημαγμένη.
Και στην ατζέντα μιας αριστερής διακυβέρνησης δεν μπορεί παρά να ξεχωρίζει η αναδιανομή – προς όφελος των ασθενέστερων κοινωνικών στρωμάτων – του πλούτου. Αλλά με τρόπο κανονικό. Παραγωγικό και αναπτυξιακό. Όπως γίνεται παντού στη σημερινή εποχή. Και όχι με την λογική του Robin Hood. Και σίγουρα όχι με μπουκαρίσματα και χακαρίσματα. Όπως προσπάθησε η ομάδα που θέλει να διώξει από πάνω του ο πρωθυπουργός. Που περισσότερο με τις καρικατούρες της ταινίας «Ήρωες με τα κολάν » του Μελ Μπρουκς μοιάζουν παρά με τον βρετανό αρχετυπικό προστάτη των φτωχών.
