Η ακύρωση της παράστασης της Πηγής Δημητρακοπούλου, που εν μέρει βασιζόταν σε βιβλίο του αρχιτρομοκράτη και στυγνού δολοφόνου, Σάββα Ξηρού, δεν είναι μια θλιβερή ούτε ανησυχητική εξέλιξη, όπως ατυχώς δήλωσαν σε παράφωνη συγχορδία κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ.
Αντιθέτως, αποτελεί μια απρόσμενα θετική εξέλιξη και απόδειξη ότι η κοινωνία των πολιτών – όλα τα ρεύματα αυτής και όχι μόνο τα αριστεροτρέντι – έχουν δύναμη και επιρροή.
Αποτελεί απόδειξη ότι η κοινή γνώμη, οι ίδιοι οι πολίτες εντέλει διαθέτουν ισχύ ˙ διαθέτουν φωνή με ηχηρή επιρροή.
Ότι εσείς, ότι εμείς, ότι όλοι έχουμε φωνή και, όταν βλέπουμε κάτι άδικο, πρέπει να τη χρησιμοποιούμε στο έπακρο ˙ πρέπει να ουρλιάζουμε.
Οι (εκ του ασφαλούς βέβαια) υποστηρικτικές φωνές του ΣΥΡΙΖΑ υπέρ της παράστασης είναι ακόμη περισσότερο άτοπες, με δεδομένο ότι έχει ήδη προηγηθεί ανακοίνωση του Εθνικού Θεάτρου, σύμφωνα με την οποία “η παράσταση οδήγησε, ερήμην της, στο αντίθετο από το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα, προξενώντας περισσότερο πόνο παρά προβληματισμό”. Λέει και άλλα το Εθνικό λιγότερο αυτοκριτικά, αλλά εγώ μένω σε αυτό το απόσπασμα, που αποτελεί μια, έστω δειλή και ανεπαρκή, προσπάθεια της καλλιτεχνικής του διεύθυνσης να αντιμετωπίσει ένα λάθος που διέπραξε.
Σε ό,τι αφορά τη μακροσκελή ανακοίνωση της κας Δημητρακοπούλου απλώς δεν έχω λόγια. Και μόνο η εμμέσως πλην σαφώς αξιωματική της τοποθέτησή της ότι πας αντίθετος με την έμπνευσή της είναι άτεχνος σε συνδυασμό με τις πολιτικού χαρακτήρα κρίσεις στις οποίες προχωρεί φανερώνουν την ανάγκη ενδοσκόπησης της εν λόγου σκηνοθέτου. Αγαπητή κα Δημητρακοπούλου, δεν είναι ο γιαλός στραβός ˙ εσείς στραβά αρμενίσατε. Και, εντέλει, εξηγήστε μας, γιατί ήταν τόσο μεγάλη ανάγκη να “μολύνετε” το υπέροχο και επαρκέστατο κείμενο του Καμύ με την αυτοδιαφήμιση και αυτοπροβολή ενός δολοφόνου. Ενός δολοφόνου, για την καταπάτηση των δικαιωμάτων του οποίου, έχω βαρεθεί να ακούω. Ξεχνάτε, κα Δημητρακοπούλου και όλοι οι ομοϊδεάτες σας ότι αυτό το κακό κράτος είναι που πληρώνει ένα σκασμό λεφτά, για να συντηρεί στη ζωή τον κ. Ξηρό για την ανήκεστο βλάβη που ο ίδιος προκάλεσε στον εαυτό του στρεφόμενος εναντίον του κράτους, αλλά και των πολιτών εντέλει.
Σε τελική ανάλυση, κα Δημητρακοπούλου, αν ψάχνετε λογοκριτές, αυτούς δε θα τους βρείτε στα φόρα κοινωνικής δικτύωσης, όπου απλώς απόψεις εκφράζουμε. Αν ζορίζεστε εσείς και οι ομοϊδεάτες σας από τις απόψεις αυτές, ξιδάκι!
Και κάτι τελευταίο, γιατί θέλω η προσωπική μου άποψη να είναι απολύτως κρυστάλλινη: Βάσει του Συντάγματος (και των στοιχειωδών δημοκρατικών αρχών) ο οποιοσδήποτε μπορεί να εκδίδει βιβλία και να συνεργάζεται με σκηνοθέτες για να ανεβάσει παραστάσεις. Ο οποιοσδήποτε! Ακόμη και ο στυγνότερος εγκληματίας! Εφόσον βρει πρόθυμους υποστηρικτές μπορεί να προχωρήσει. Δεν μπορεί, όμως, ο πρόθυμος αυτός υποστηρικτής να είναι το Εθνικό Θέατρο. Και δεν μπορεί η κοινή γνώμη, η κοινωνία να σιωπά, όταν βλέπει ένα τέτοιο ανοσιούργημα να συντελείται.
Και καλώς δε σιώπησε εν προκειμένω. Καλώς βροντοφώναξε.
Είναι μια πρώτη, μικρή αλλά τεράστιας σημασίας, νίκη εναντίον της κρατούσας αριστεροτρομολάγνας ηρωοποίησης καταδικασμένων στυγνών δολοφόνων.
Για αυτό, φίλες και φίλοι μου, μη ξεχνάτε ότι έχετε φωνή, φωνή βροντερή, την οποία καλό είναι να χρησιμοποιείτe, όποτε η συνείδησή σας σας ωθεί να το κάνετε…πηγη:Idiotες fb
κα. Δημητρακοπούλου,Αν ζορίζεστε εσείς και οι ομοϊδεάτες σας από τις απόψεις αυτές, ξιδάκι!…
