“Μην κόβετε άλλο τις συντάξεις. Κόψτε τον σβέρκο σας!”. Το καλύτερο- μακριά- σύνθημα που ακούστηκε τα τελευταία χρόνια!
Και ποιός το συνέλαβε; Το απαύγασμα της εμπειρίας, τα “Τιμημένα γηρατειά”, όπως αποκαλούσε ο Ανδρέας τους συνταξιούχους, τότε που μοίραζε αβέρτα συντάξεις σε πενηντάρηδες και χορηγούσε σύνταξη “Εθνικής Αντίστασης” σε γεννηθέντες και μετά το 1945!
Θα μου πεις “Σε πείραζε εσένα που ο Ανδρέας έδινε στον κοσμάκη λεφτά και ψωμί;”. Ουδόλως με πείραζε, αγαπητοί, διότι εκείνο τον καιρό ήμουν ακόμη νέος, είχα πεντε-εξι δουλειές, δούλευα από το πρωί ως το βράδυ και μπορώ να πω ότι κέρδιζα αρκετά χρήματα. Τόσα, που να μην με κάνουν να σκεφθώ ότι τα μισά ήταν δανεικά, αλλά όχι αγύριστα!
Ο φίλος μου, λοιπόν, είναι συνταξιούχος. Βγήκε στη σύνταξη το 2008, σε ηλικία 59 ετών. Ήταν κοντά στα εξήντα, δικαιούνταν τη σύνταξη από τα 55 και είχε 38 συντάξιμα χρόνια, δίχως μια ημέρα ανεργίας και με αρκετά μεγάλη “τριετία” για να πιάσει μια σύνταξη, που μαζί με την επικούρηση άγγιζε τα 3.000 ευρώ.
Είχε αγοράσει κι ένα σπίτι για την οικογένεια, είχε πάρει δάνειο και πλήρωνε 1.200 ευρώ τον μήνα. Με τη σύνταξη που έπαιρνε, με τα παιδιά να εργάζονται και τον ίδιο και την κυρά του να μην έχουν ιδιαίτερες απαιτήσεις, τα έφερνε βόλτα μια χαρά και περίσσευαν και κάποια λεφτάκια για τα δυο του εγγόνια.
Κι έρχεται ο Γιώργαρος με τη μνημονιάρα (τρομάρα του!) και τα κάνει γης-μαδιάμ! Και έρχεται σήμερα ο φίλος μας και παίρνει λιγότερα από τα μισά, αλλά οι υποχρεώσεις τρέχουν, μπήκε στο “Νόμο Κατσέλη” και πληρώνει αρκετά λιγότερα στο δάνειο, έχει ρυθμίσει και την Εφορία, έχει ρυθμίζει και τις κάρτες και στις 20 κάθε μήνα, μένει με δυο κατοστάρικα!
Κι άντε να τα βγάλεις πέρα, όταν τα παιδιά έχασαν τη δουλειά τους και ο γιος, με πτυχίο και προϋπηρεσία, κάνει μεροκάματα σε μπαράκια και καφετέριες και τσιμπάει κάτι εικοσάρικα, ανασφάλιστος και ταλαιπωρημένος.
Και η κόρη, έμεινε άνεργη, καθώς έκλεισε η επιχείρηση στην οποία είχε καλή θέση και τώρα κάνει μαθήματα σε παιδάκια, μήπως πάρει κάνα κατοστάρικο το μήνα!
Και ο φίλος, που ήταν πάντα νομοταγής, φιλήσυχος και συνεπής, δεν μπορεί να πάρει ένα παγωτό στα εγγόνια του και έχει λαλήσει. Και πηγαίνει στις πορείες και στις διαδηλώσεις και το μάτι του γυαλίζει. Και περιμένει να δει αν το 2019 θα του κόψουν κι άλλο τη σύνταξη.
Για να τους κόψει τότε εκείνος τον σβέρκο!
εφημεριδα ΕΣΤΙΑ
