Ο κορμοράνος και το παραπέτασμα…

«H ανθρωπότητα έχει προχωρήσει τόσο πολύ που πλέον χάθηκε από τα μάτια μας…».

Λεζάντα που αποτυπώνει γλαφυρά αυτό που τόσο ωμά καταγράφηκε σε μια παραλία της Τουρκίας. Μια φωτογραφία που έχει αναπαραχθεί εκατομμύρια φορές χωρίς ωστόσο να έχει ακόμη αποσυμβολιστεί πλήρως η πραγματική της διάσταση. Και ίσως είναι δύσκολο να γίνει μέσα στο matrix που έχουμε επιλέξει να ζούμε.

Πολλά χρόνια πριν, τον Ιανουάριο του 1991 κατά τη διάρκεια του πολέμου του Κόλπου, ο Σαντάμ Χουσείν έβαλε φωτιά σε όλες τις πετρελαιοπηγές του υπό κατάληψη από τα στρατεύματά του εμιράτου του Κουβέϊτ. Εκείνη την εποχή μια φωτογραφία από το CNN ενός κορμοράνου να προσπαθεί να επιβιώσει βουτηγμένος στο πετρέλαιο έγινε viral (για να χρησιμοποιήσουμε σημερινή ορολογία) σε όλα τα media της Δύσης. Τα ευαίσθητα δυτικά στομάχια ενοχλήθηκαν ιδιαίτερα από την μοίρα που επιφύλαξε ο σατανικός δικτάτορας για το δύστυχο πτηνό. Τα ιρακινά στρατεύματα είχαν αρχίσει την αποχώρησή τους από το εμιράτο, αλλά το τσεκούρι του πολέμου είχε ξεθαφτεί από την δυτική συμμαχία και μόνο εάν πατούσαν τα χώματα του Ιράκ θα το έβαζαν πάλι στη θέση του. έτσι επιστράτευσαν την προπαγάνδα. Η οποία αποκαλύφθηκε όταν κάποιοι ορνιθολόγοι τόνισαν ότι τον Ιανουάριο δεν υπήρχε περίπτωση να υπάρχουν κορμοράνοι στον Περσικό Κόλπο. Eνας δημοσιογράφος παραδέχθηκε ότι οι κορμοράνοι που ανήκαν σε ζωολογικό κήπο, είχαν περιλουστεί επίτηδες με πετρέλαιο για τις ανάγκες της φωτογράφησης και της προπαγάνδας.

Δεν ήταν προφανώς η πρώτη – και φυσικά δεν θα είναι η τελευταία – φορά που μια δυνατή εικόνα χρησιμοποιείται για να περάσει ένα στοχευμένο μήνυμα. Η συγκεκριμένη εικόνα όμως δεν αποτελεί μέρος μια προπαγανδιστικής καμπάνιας. Είναι το εξώφυλλο του μέλλοντός μας.

Οι κοινωνίες μας όσο προοδευμένες και αν θέλουν να θεωρούνται δεν μπορούν ακόμη να λειτουργήσουν μακρυά από το δίπολο καλό-κακό. Και όσο υπήρχε το κατά τον Ουίστον Τσώρτσιλ «Σιδηρούν Παραπέτασμα» όλα βρισκόταν σε μια επιθυμητή ισορροπία. Τρόμου μεν, ισορροπία δε. Από την πτώση του και μετά άρχισε η εναγώνια αναζήτηση του επόμενου που θα ενσαρκώσει τον ρόλο του κακού. Και οι φονταμεταλιστές του ISIS είναι ότι καλύτερο μπορούσε να αναδείξει αυτό το ιδιόμορφο casting. Ακόμα και αν αποτελούν «προϊόν δυτικού εργαστηρίου». Που σαν ιός ξέφυγε και πλέον δρα χωρίς κανένα έλεγχο και με πάμπολες μεταλλάξεις. Η χρησιμότητά τους είναι ιδιαίτερα σημαντική. Ακόμη και αν θανατώνουν με τον πλέον σαδιστικό τρόπο. Ακόμη και αν στοιχειώνουν με τον πλέον βάναυσο τρόπο τις ζωές όσων έχουν την ατυχία να πέσουν στα χέρια τους. Ακόμη και αν βεβηλώνουν τα διαχρονικά αποτυπώματα της  ύπαρξης του Θείου. Η ύπαρξή τους είναι λειτουργικά και χρηστικά απαραίτητη. Για να μπορέσει να απλωθεί το καινούριο παραπέτασμα.

Η μόνη διαφορά είναι ότι η από εδώ πλευρά δεν θα θεωρείται πλέον ως ελεύθερος κόσμος, αλλά πολιτισμένος(sic). Και από την άλλη τα όργανα του σατανά. Όπως όργανα του σατανά θεωρήθηκαν αιώνες πριν οι γάτες. Η μαζική εξολόθρευση των οποίων σε συνδυασμό με την θρησκοληπτική αντίληψη περί προσωπικής υγιεινής άνοιξε τις πόρτες της γηραιάς ηπείρου στον «Μαύρο Θάνατο». Σαν Νέμεση για όλα τα ανομήματα που προηγήθηκαν. Όμοια με αυτή που έρχεται για τα ανομήματα που αποτελούν μέρος της καθημερινότητάς μας;

«Καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ, καληνύχτα».
Νίκος Γκάτσος «Κεμάλ»