Φυσικά και ΔΕΝ ήταν κρυφή από τους υπολοίπους η ατζέντα του κ. Βαρουφάκη.
Ο ίδιος ο κ. Βαρουφάκης το είχε παραδεχτεί, αποκαλύπτοντας ότι μαγνητοσκοπούσε τις συνομιλίες του ακόμη και με τους ΥΠ.ΟΙΚ. της Ευρωζώνης… διότι ο λόγος του ήταν “ρευστός” κι “ευέλικτος” για να τα θυμάται μετά το τέλος της συνεδρίας.
Τα ήξεραν όλα και δεν έπρατταν τίποτα περί του αντιθέτου. Από μια στιγμή και μετά -κάπου μετά τη Σύνοδο στη Ρίγα- ο Τσίπρας είχε παραγκωνίσει τον Βαρουφάκη και ουσιαστικά τον είχε μετατρέψει σε επίτιμο ΥΠΟΙΚ, χωρίς ουσιαστικές αρμοδιότητες.
Αλίμονο όμως, αυτό δεν κράτησε πολύ. Σύντομα τον επανέφερε στο προσκήνιο και του πρόσφερε πλήρη αποκατάσταση των παλιών του αρμοδιοτήτων – αν όχι και ενισχυμένη.
Αυτό μαρτυρούν τα σενάρια που τώρα αποκαλύπτονται και που σε μεγάλο βαθμό είναι σενάρια αυτής της δεύτερης φάσης.
Ενδεικτικό αυτού του νέου ενισχυμένου ρόλου του Βαρουφάκη είναι ότι ο Τσίπρας μόνο στο Βαρουφάκη έκανε τόσο προνομιακές επικοινωνιακές αβάντες όπως οι συμβολικές βόλτες μαζί του στον Εθνικό Κήπο για να ταΐσουν μαζί τις εθνικές πάπιες -που λέγονται ελληνικός λαός- κουτόχορτο.
Το ευτύχημα είναι ότι χάρη στις άοκνες προσπάθειες της υστερικής ΠτΒ, υπάρχει έτοιμη εξεταστική επιτροπή για τα Μνημόνια και η χρονική τους επέκταση είναι ρουτινιέρικη διαδικασία.
Δεν θα χρειαστεί ιδιαίτερη προσπάθεια για να μεταβληθεί σε ανακριτική και να στοιχειοθετήσει κατηγορίες για βαριά, κακουργηματικής φύσης, παραπτώματα.
Είναι αστείο να θέλουν να απαλλάξουν τον Τσίπρα από τέτοιες κατηγορίες.
Ο Βαρουφάκης, ένα τέτοιο εγωιστικό άτομο θα θελήσει να σηκώσει μόνος του τέτοιες βαριές κατηγορίες και μιλάμε για Αληθινά Πραξικοπηματικές Προεργασίες!
Αλλού μας παρέπεμπαν σε πραξικοπήματα και τελικά άλλοι τα απεργάζονταν, ή αλλιώς “το έξυπνο πουλί από τη μύτη πιάνεται”.
Μετά τη χούντα η κυβερνωσαριστερά κυριάρχησε στο ιδεολογικό πολιτικό σκηνικό. Ο χαρισματικός Ανδρεας Παπανδρεου έχτισε το Πασόκ, πάνω σε αυτήν ακριβώς την αριστερίστικη θεωρία… Άρχισε όμως και τις παροχές, οι οποίες ήταν απαίτηση του λαού για διανομή του δημοσίου πλούτου, ενάντια στο κεφάλαιο και άλλες μπούρδες, διότι διανεμήθηκαν Δανεικά και επιδοτήσεις από την Ε.Ε..
Η διαχείριση δε αυτών των κονδυλίων έγινε από συνδικαλιστές και δημόσιους υπαλλήλους της κυβερνωσαριστεράς. Ο σκοπός ήταν η γιγάντωση του δημοσίου τομέα με προσλήψεις και έλεγχο της επιχειρηματικότητας, χρηματοδοτώντας κολλητούς και κομματικούς… οι οποίοι με την σειρά τους έστηναν επιχειρήσεις με μοναδικό πελάτη το δημόσιο!
Σε αυτόν το κύκλο μπήκαν και τα ΜΜΕ και οι Τραπεζες οι οποίες έδιναν δάνεια στο ίδιο κύκλωμα της αριστεράς και της προόδου…
Κατέστρεψαν παράλληλα την υφιστάμενη βιομηχανία, θυμίζω τις προσπαθείες που έκανε ο Θεοχαράκης να δημιουργήσει μονάδες παραγωγής NISSAN στο Βόλο, Alfa Romeo επίσης στο Βόλο, καταστράφηκε η κλωστοϋφαντουργία και γενικά ο συνδικαλισμός απαιτούσε συνεχώς δικαιώματα, χωρίς να νοιάζεται κανείς για τις υποχρεώσεις…
Η κυβερνωσαριστερά κατέλαβε και άλλους στρατηγικούς τομείς της κοινωνίας όπως η εκπαίδευση, σε όλες τις βαθμίδες… Τα Πανεπιστήμια και το Πολυτεχνείο, δημιουργώντας στρατιές αιωνίων φοιτητών και αναρχικών.
Έμαθαν την κοινωνία να απαιτεί και το κράτος να δίνει, σαν μια σχέση μικρού παιδιού-γονέα! Μόνο που το κράτος έδινε από τα δανεικά και οι πολίτες κατανάλωναν χωρίς να παράγουν.
Η στρέβλωση αυτή είναι μοναδική. Ζούσαν όλοι οι Έλληνες το Σοσιαλιστικό όνειρο, με χρήματα δανεικά από την καπιταλιστική Δύση.
Όλοι ασχολήθηκαν με τον τομέα των υπηρεσιών (σύμβουλοι, ασφαλιστές κλπ) διότι ήταν εύκολες και ξεκούραστες δραστηριότητες, με εύκολο χρήμα.
Υπήρξε και ένα περιτύλιγμα life style, που έγινε πρότυπο. Με αποτέλεσμα να μην ασχολείται κανείς με την παραγωγή.
Δεν μιλάω για την κατασπατάληση πόρων για τα δημόσια έργα και των προμηθειών του δημοσίου, όπου στήθηκε το μεγαλύτερο πάρτυ με κανόνες και πρωταγωνιστές της αριστεράς και της προόδου, με πλαίσια δημοκρατικά και συμμετοχής στις αποφάσεις και του λαού (εργαζόμενοι – συνδικαλιστές), για να έχουν και αυτοί κομμάτι της πίτας και να χτίζουν όλοι μεζονέτες, να αγοράζουν BMW, Rolex και να καπνίζουν πούρα!
Και φτάσαμε σήμερα να λέμε ότι δεν μειώνει η κυβέρνηση τους μισθούς στις ΔΕΚΟ ή στο δημόσιο κατά 10 – 15%, γιατί είναι κεκτημένο και το δίκαιο του εργάτη, αλλά μας πάει στη δραχμή…
Θέλουν τη δραχμή για τους ίδιους λόγους, είναι ο μόνος τρόπος να ελέγξουν την κοινωνία, έχουν όμως ένα μεγάλο πρόβλημα, ο λαός έχει ένα υψηλό βιοτικό επίπεδο και δεν θα δεχτεί την Βουλγαροποίηση…
Όσο ρομαντικό και να φαίνεται στους νεοαριστερούς άρπαγες, η Κούβα δεν είναι πρότυπο στο μυαλό του μέσου Έλληνα.
Η αριστερά πάντα λειτουργούσε στον κρατικό μηχανισμό, πάντα ήταν παρούσα στη διανομή μιζών, πάντα διεκδικούσε το δικαίωμα των εργαζομένων στην τεμπελιά, στην αναρχία και την απειθαρχία.
Πάντα επιδίωκε την καταστροφή των επενδύσεων του ιδιωτικού τομέα, πάντα ισοπέδωνε τις αξίες και πάντα πολιτικό-ποιούσε καθε προσπάθεια για προσαρμογή της χώρας στα διεθνή πρότυπα.
Φτάσαμε λοιπόν να ζούμε σαν Αμερικανοί καπιταλιστές, αλλά με κοινωνική δομή αριστερή και οικονομία όπου κυρίαρχος ήταν πάντα το κράτος!
Είναι τεράστια η ευθύνη της “αριστεράς” (μεταπολιτευτικό παρασκήνιο) στο τερατούργημα που δημιουργήθηκε όλα αυτά τα χρόνια και είναι υποχρέωση της να προσαρμοστεί στα διεθνή πρότυπα και την πραγματική οικονομία του πλανήτη.
Η Ελλάδα ανήκει στις πλουσιότερες χώρες του κόσμου και θα πρέπει να αναπροσαρμόσει το κοινωνικό και εργασιακό μοντέλο της αν θέλει να παραμείνει!
Τώρα, πρέπει να σταματήσει να παραμυθιάζει τον λαό, να κατέβει από το ροζ συννεφάκι και να καταλάβει ότι για να φοράνε οι σύντροφοι Prada και Tods, και να έχουν καταθέσεις στο εξωτερικό πρέπει να λειτουργεί μια αντίστοιχου επιπέδου οικονομία στην Ελλάδα!
