Του Σάκη Μουμτζή…Ο χώρος που θα δεχθεί τη μεγαλύτερη πίεση λόγω της εκλογής του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι αυτός της κεντροαριστεράς. Και είναι λογικό, καθώς η φιλελεύθερη – μεταρρυθμιστική ματιά του ευαισθητοποιεί πάρα πολλά άτομα που κινούνται σε αυτόν τον χώρο, που εδώ και πολύ καιρό, με τη συρρίκνωση του και τις πολυδιασπάσεις του, έχει καταστεί ελάχιστα ελκυστικός.
Το κυριότερο, όμως. Δεν παράγει ιδέες. Οι αποσπασματικές προτάσεις, σαν διαφημιστικά σποτ, του Σ. Θεοδωράκη δεν συγκροτούν πειστικό, ολοκληρωμένο πολιτικό λόγο ικανό να συσπειρώσει όλους αυτούς που επιζητούν την μεταρρύθμιση μαζί με την ανανέωση, ενώ ο προσωποπαγής χαρακτήρας του κόμματος του αναπαράγει ένα ξεπερασμένο μοντέλο.
Το ΠΑΣΟΚ της Φώφης αποτελεί μία καρικατούρα, καθώς μάταια μεν, επίμονα δε, προσπαθεί να συνδεθεί με τις αλήστου μνήμης μέρες της δεκαετίας του ’80. Η οικογενειακή προϊστορία της προέδρου του κινήματος ήταν το βασικό κριτήριο που τα μέλη του ΠΑΣΟΚ την εξέλεξαν σε αυτήν τη θέση, γιατί ανακαλούσε συνειρμικά όλο το ιδεολογικό και πολιτικό πλαίσιο πάνω στο οποίο γιγαντώθηκε το κίνημα. Ο κρατισμός ήταν και είναι το σταθερό ιδεολόγημα του ΠΑΣΟΚ, που το εκφράζει με τον καλύτερο τρόπο η πρόεδρος του. Η προσωπική της επαγγελματική σταδιοδρομία το αποτυπώνει. Μαζί βέβαια και την παθογένεια της ελληνικής κοινωνίας.
Ο ανανεωμένος Βασίλης Λεβέντης, με τις ρηξικέλευθες προτάσεις του και τον άμεσο λόγο του, είναι αναμφίβολα η πιο σοβαρή περίπτωση στον ευρύτερο κεντρώο χώρο. Όσοι δεν το αντιλαμβάνονται ή δεν θέλουν να το αντιληφθούν, μάλλον θα εκπλαγούν στο προσεχές διάστημα όταν το πολιτικό τοπίο θα έχει πλήρως αναδιαταχθεί.
Μπροστά σε αυτήν την κατάσταση του χώρου της κεντροαριστεράς, στον οποίον υπάρχουν και δεκάδες μοναχικές προσωπικότητες και μικροομάδες συζητήσεων και προβληματισμού, η ανανεωμένη και φιλελεύθερη Νέα Δημοκρατία μπορεί να αποκτήσει τη δυνατότητα ευθείας διείσδυσης, που ίσως λάβει και στρατηγική μορφή, με την έννοια της συγκρότησης υπό την ηγεμονία της, ενός μεγάλου, πλειοψηφικού, μεταρρυθμιστικού πόλου στην ελληνική κοινωνία.
Τόσο μέσα στο Ποτάμι όσο και μέσα στο ΠΑΣΟΚ υπάρχουν ισχυρές δυνάμεις που αισθάνονται εγκλωβισμένες στην αδιέξοδη πολιτική του Σ. Θεοδωράκη και στον κρατισμό της Φώφης και περιμένουν να δουν μία αχτίδα φωτός από τη Νέα Δημοκρατία. Όσο πιο πειστικός γίνει ο λόγος του Κυριάκου, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η διεισδυτικότητα του στον χώρο της κεντροαριστεράς.
Είναι πάγια η θέση μου πως η κύρια αντίθεση στο πολιτικό μας σύστημα είναι μεταρρύθμιση – αντιμεταρρύθμιση, και πάνω σε αυτήν θα μορφοποιηθούν οι συμμαχίες, οι συνεργασίες και η διαμόρφωση τελικά, σε πολιτικό επίπεδο, δύο διακριτών πόλων. Είναι λογικό λοιπόν η εκλογή του Μητσοτάκη να αποτελέσει τον καταλύτη των εξελίξεων που θα είναι ιδιαίτερα δυσμενείς για το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι.
Έτσι, ηχεί συναγερμός σε αυτά τα δύο κόμματα. Η «αβυσσαλέα» δήλωση της Φώφης δεν είναι ενδεικτική μόνον του πανικού που την διακατέχει αλλά είναι και ένα σήμα προς την ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ πως μπορούν να την υπολογίζουν στον αγώνα κατά του «νεοφιλελευθερισμού».
Πολύ σύντομα, τα δύο στρατόπεδα στην πολιτική ζωή θα συγκροτηθούν και τότε θα διαπιστώσουμε πόσο σοφή ήταν η δήλωση της Φώφης.
Όντως, μας χωρίζει άβυσσος….www.liberal.gr
