Γράφει ο Φελνικος… Μετά το Σαρλί Εμπντό το Μπατακλάν. Μετά τις εβραϊκές συναγωγές τα ποδοσφαιρικά γήπεδα και τα εστιατόρια. Οι ισλαμιστές τρομοκράτες ξεπέρασαν κάθε όριο. Εμφανίζονται αφιονισμένοι και επιτίθενται παντού.
Πλέον δεν φαίνεται να τους ενδιαφέρουν οι συμβολισμοί στα χτυπήματά τους, αλλά μόνον το αίμα. Αρκεί να χυθεί και να ‘ναι πολύ. Δεν τους ενδιαφέρει αν θα ‘ναι απλοί άνθρωποι, παιδιά, γέροι, ακόμη και ομόδοξοί τους, αρκεί να σπείρουν το θάνατο.
Σήμερα είναι το Παρίσι, αύριο μπορεί να είναι το Λονδίνο, η Ρώμη, το Βερολίνο, η Μόσχα, η Νέα Υόρκη. Μπορεί να ‘ναι μια ακριβή συνοικία ή ένα φτωχό προάστιο. Ένα κυβερνητικό κτίριο ή μια αίθουσα κινηματογράφου. Μια καφετέρια ή ένα σχολείο. Μπορεί να πυρπολήσουν ένα πολυκατάστημα, να βάλουν βόμβα σ’ ένα λεωφορείο, να συλλάβουν ομήρους, να ανατιναχτούν μαζί τους. Καμμία διάκριση. Αρκεί να χυθεί αίμα. Αρκεί να βγει σεργιάνι ο θάνατος. Αρκεί να επικρατήσει ο φόβος.
Πλέον δεν έχουμε να κάνουμε με Τζιχάντ, αλλά με Χάνιμπαλ. Δεν είναι τρομοκράτες, αλλά στυγνοί και πληρωμένοι δολοφόνοι. Και σαν τέτοιοι πρέπει να αντιμετωπιστούν.
Ναι, όπως είπε και ο Ανρί Λεβί, έχουμε πόλεμο. Όχι με τους μουσουλμάνους, αλλά με τους εγκληματίες. Ανοιχτό πόλεμο. Κι όχι μόνον οι Ευρωπαίοι, αλλά και οι Άραβες και οι Ασιάτες και οι Αφρικανοί. Όλοι οι άνθρωποι, ανεξαρτήτως θρησκείας και ιδεολογίας, έχουμε χρέος να σταματήσουμε τώρα και με κάθε τρόπο αυτούς τους υπανθρώπους που έχοντας πάρει το δρεπάνι του Χάροντα καθαρίζουν αθώους συνανθρώπους τους.
Ναί, έχουμε πόλεμο. Ανειρήνευτο και μέχρι τέλους. Όμως προσοχή: Δεν θα πρέπει να πέσουμε στην παγίδα τους. Δεν θα πρέπει ο φόβος να κυριαρχήσει στη ζωή μας. Δεν θα πρέπει να υποχωρήσουν ιδανικά και αξίες, όπως η ελευθερία, η δικαιοσύνη, η αδελφοσύνη, η αλληλεγγύη. Και φυσικά ούτε πρέπει να περιοριστεί η Δημοκρατία.
Αν, στο όνομα της αντιμετώπισης της ισλαμικής τρομοκρατίας, περισταλούν τα ανθρώπινα και κοινωνικά δικαιώματα και πληγούν τα επιτεύγματα της πολιτισμένης ανθρωπότητας τότε οι κατσαπλιάδες του θανάτου, που χθες αιματοκύλησαν το Παρίσι, θα έχουν κερδίσει.
Γιατί αυτό θέλουν: μια κοινωνία φόβου και αυταρχισμού. Μια κοινωνία βουβή. Μια κοινωνία θανάτου. Μια κοινωνία σιδερόφρακτη. Μια κοινωνία μίσους. Μια κοινωνία όπως τα μούτρα τους. Μια κοινωνία ένοπλη για να λύσουν, με τα κουμπούρια, τους λογαριασμούς μαζί της. Γιατί είναι το μόνο που ξέρουν, το μόνο που θέλουν και το μόνο που μπορούν να ονειρυθούν -αν μπορούν τέτοιοι μακελάρηδες να ονειρεύονται.
Ναι, έχουμε πόλεμο με τον ISIS, την Αλ Κάϊντα, τη Μπόκο Χαράμ, την Αλ Σαμπάμπ και όλες τις μήτρες των δολοφόνων που χθες μακέλεψαν το Παρίσι και αύριο ίσως επιχειρήσουν να κάνουν το ίδιο και κάπου αλλού. Ταυτόχρονα όμως θα πρέπει να αναστοχαστούμε, να κατακρίνουμε και να καταδικάσουμε και όλους αυτούς και κυρίως τις κυβερνήσεις της Δύσης που με την πολιτική τους, αλλά πρωτίστως για την εξυπηρέτηση οικονομικών και γεωπολιτικών συμφερόντων βοήθησαν, εξέθρεψαν και ενίσχυσαν τον εξτρεμισμό και την τρομοκρατία στη Λιβύη, το Ιράκ, τη Συρία, το Αφγανιστάν και αλλαχού.
Να καταδικάσουμε τον ISIS, αλλά κι αυτούς που τον έστησαν. Να καταγγείλουμε την Αλ Κάϊντα, αλλά κι αυτούς που τη δημιούργησαν. Να καταδικάσουμε τα θεοκρατία, αλλά κι αυτούς που για αλλότριες λόγους και δικά τους συμφέροντα γκρέμισαν τα προηγούμενα κοσμικά καθεστώτα. Μόνον έτσι μπορούμε να κερδίσουμε ολοκληρωτικά τον πόλεμο με την τρομοκρατία και τα σαπρόφυτά της.
Από χθες πενθούμε, είμαστε θλιμμένοι άμα και οργισμένοι για την εκατόμβη νεκρών στο Παρίσι. Μένουμε άφωνοι από το αποτρόπαιο μακελειό. Όμως δεν πρέπει να σιγήσουμε αν επιχειρηθεί να αξιοποιηθεί το γεγονός από κάποιους ακραίους για να καούν στην πυρά συνάνθρωποί μας επειδή μιλούν την ίδια γλώσσα ή πιστεύουν στον ίδιο Θεό με τα τέρατα που σκόρπισαν το θάνατο στο θέατρο Μπατακλάν, στο εστιατόριο “μικρή Καμπότζη, στο stade de France.
Πρέπει να παραμείνουμε ψύχραιμοι, Άνθρωποι και Ευρωπαίοι με ότι σηματοδοτεί αυτή η έννοια για την ιστορία, τον πολιτισμό, τις αξίες και τα δικαιώματα που αναπτύχθηκαν και υπάρχουν στη Γηραιά Ήπειρο. Η Ευρώπη δεν πρέπει να μετατραπεί σε περίκλειστο φρούριο, πρέπει να παραμείνει μια ανοιχτή και πολυπολιτισμική κοινωνία. Μόνον έτσι θα καταφέρει να νικήσει τους επίδοξους δολοφόνους της.
Δεν ξέρω αν το Μπατακλάν είναι το Περλ Χάρμπορ της Γαλλίας, όμως είμαι σίγουρος πως αυτός ο ακήρυχτος πόλεμος μπορεί να κερδηθεί από τους Γάλλους, από εμάς, απ’ όλο τον πολιτισμένο κόσμο εφόσον παραμείνουμε άφοβοι, Ευρωπαίοι και Άνθρωποι. Και θα κερδηθεί. ISIS delenda est. Ναι, το Χαλιφάτο πρέπει να καταστραφεί. Να καταστραφεί όμως με τα συνθήματα της Γαλλικής Επανάστασης του 1789 και όχι με τις δικαιολογίες του Γοδεφρείδου του Μπουιγιόν και των Σταυροφόρων του 1097…
