Του Μπάμπη Τζιγκουνάκη*
Άμα εξαιρέσουμε τα γεγονότα στην Κύπρο το ’74 που οδήγησαν άφρονες ηγεσίες των Αθηνών αλλά και της Κύπρου, στον ακρωτηριασμό του Ελληνισμού με την απώλεια του 40% του εδάφους της ανεξάρτητης Κυπριακής Δημοκρατίας με χιλιάδες εκτοπισμένους,νεκρούς, τραυματίες και ανείπωτες καταστροφές,ζήσαμε με τους Τούρκους από το ’22 και με τη Συνθήκη της Λωζάνης σε εφαρμογή -με τις εντάσεις, τα προβλήματα, τις διεκδικήσεις και τα θερμά η όχι επεισόδια- σχεδόν 100 χρόνια ειρήνης…
Να τα ξεχάσουμε… «καλά περάσαμε»!!!
Μπαίνουμε τώρα σε άλλη εποχή…
Αν δε, ολοκληρωθεί η στροφή της εσωτερικής αλλαγής που επιχειρείται ήδη μετά το πραξικόπημα από τον νεο-σουλτανο και δημιουργηθεί το σουνιτικό μουσουλμανικο κράτος της Τουρκίας που στήνεται ήδη από τον Ερντογαν και ολοκληρωθεί το έργο του με την έξοδο του από την Ατλαντική συμμαχία, έρχονται άλλες μέρες και άλλες εποχές…
Η αβεβαιότητα και η αστάθεια θα κυριαρχήσουν. Η Νέα τουρκική δημοκρατία σουνιτικής κατεύθυνσης δεν ξέρουμε τι προσανατολισμό θα έχει, ποιες συμμαχίες θα επιδιώξει, πως θα λειτουργεί και τι θα επιδιώκει…
Στα νέα αυτά δεδομένα φυσιολογικά η χώρα μας μετατρέπετε σε προφυλακή του Δυτικού κόσμου, μέσα σένα ταραγμένο και ασταθές τοπίο, σημείο στήριξης του Ισραήλ, της Κύπρου, θεματοφύλακας και υπερασπιστής των συμφερόντων της Ευρώπης και της Ατλαντικής συμμαχίας.
Μέσα από το νέο μας περιβάλλον, όπου η επιχειριασιακή αξία μας θα εκτοξευτεί, είναι ανάγκη αρχικά με έγκαιρες σωστές κινήσεις αμυντικής αναβάθμισης της χώρας μας (υλικού, προσωπικού και μέσων) με κατάλληλες ηγεσίες χωρίς ιδεοληψίες και ατέρμονα παζαρέματα, να αποτελέσουμε την απαρχή για μια μεγαλειώδη ανάταση του ελληνισμού μετά το κάζο της χρεοκοπίας και της απαξίωσης.
*Ο Μπάμπης Τζιγκουνάκης είναι αντιστράτηγος ε.α., μέλος της Κ.Ε. της Δράσης
