Γράφει ο Μανώλης Κοττάκης… Τα «καυτά» εθνικά θέματα που έρχονται και ο αντιπερισπασμός από τους ξένους…
Συγκρατώ τρεις βασικές ειδήσεις αυτής της εβδομάδας:
Η πρώτη είναι το απόρρητο έγγραφο με το οποίο η Κομισιόν δασκάλευε τις αντιπροσωπίες άλλων ευρωπαϊκών χωρών για το πώς θα καλοπιάσουν τον πρωθυπουργό της Ελλάδος, προκειμένου να δεχθεί τις κοινές περιπολίες -έστω με την «ομπρέλα» της Frontex- στο Αιγαίο. Συγκλονιστικά απαράδεκτο! Η ανάγνωση του εγγράφου δείχνει ότι η Ελλάδα, χάρη στην πολιτική Καραμανλή – Μολυβιάτη, έχει ένα τεράστιο όπλο, το βέτο στο άνοιγμα συγκεκριμένων κεφαλαίων για την έναρξη της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας στην Ευρώπη. Αλλά, για να μπορεί να το αξιοποιήσει, πρέπει να έχει την πολυτέλεια της εθνικής ενότητας, όχι της εθνικής περίσπασης.
Το δεύτερο θέμα που συγκρατώ είναι η παρουσία του Αττίλα σε κυπριακό έδαφος. Για πρώτη φορά από το 1974 προσεκλήθησαν και παρέστησαν σε εκδήλωση της αμερικανικής πρεσβείας στη Λευκωσία Τούρκοι στρατιωτικοί με έδρα τα Κατεχόμενα. Η αντίδραση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ επί αυτού ήταν χλιαρή: «Η θέση μας για την εισβολή δεν έχει αλλάξει».
Το τρίτο γεγονός που συγκράτησα ήταν οι δηλώσεις του Προέδρου της Δημοκρατίας και του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης στη Χίο. Ο Παυλόπουλος μίλησε για την «τουρκική βαρβαρότητα» με αφορμή την υπόθεση της Γενοκτονίας των Ποντίων. Στην πραγματικότητα, όμως, έστελνε μήνυμα προς τα έξω για την τουρκική βαρβαρότητα στο Προσφυγικό. Ο Μεϊμαράκης προειδοποίησε τους ξένους ότι «τα εθνικά θέματα δεν παζαρεύονται». Αντί να ασχοληθεί με τον Πανούση, έστρεψε -σωστά- την προσοχή του στις εξελίξεις που έρχονται σε Κυπριακό, Σκοπιανό, ελληνοτουρκικά. Ξέρετε κάτι; Αυτές είναι οι μεγάλες ειδήσεις της εβδομάδας, όχι ο Πανούσης. Ξέρετε γιατί; Διότι σε μια εποχή που οι ξένοι θέλουν την κυβέρνηση της Ελλάδος «στα τέσσερα» για να περάσουν όποια λύση ευνοεί τα συμφέροντά τους σε Κύπρο, Βαλκάνια, ανατολική Μεσόγειο, η πολιτική και η πολιτειακή ηγεσία του τόπου έστειλαν ένα ελάχιστο μήνυμα σοβαρότητας: «Δεν τσιμπάμε».
Η υπόθεση Πανούση αξιοποιείται από ξένα κέντρα, ανεξαρτήτως κινήτρων του παλαιού καθηγητή μου, προκειμένου να μας φορέσουν μερικά ωραιότατα «φέσια» σε θέματα επιλογής τους. Ο ξυλοδαρμός του Κουμουτσάκου αξιοποιείται δεόντως, προκειμένου να αποθαρρυνθούν στο μέλλον οι Ελληνες να συμμετέχουν σε συλλαλητήρια για εθνικά θέματα. Προτείνω να μην τσιμπάμε κι εμείς. Προφανώς και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είναι βαρύτατα εκτεθειμένη από τους χειρισμούς του υπουργού Δικαιοσύνης σε θέματα τρομοκρατίας. Το ζήτημά μας, όμως, είναι να μην αξιοποιηθεί αυτή η ιστορία για να μας «γονατίσουν» ώστε να χαρίσουμε το όνομα της Μακεδονίας. Για να σιωπήσουμε στην τελική παράδοση της Κύπρου. Για να αναγνωρίσουμε το Κόσοβο. Ζούμε σε περίεργη εποχή. Ζητώ να είμαστε περισσότερο υποψιασμένοι.
