Οι δηλώσεις περί αγορών που θα χορεύουν, δείχνουν είτε κάποιον σε παραλήρημα με ανάγκη άμεσης περίθαλψης είτε κάποιον που έχει πειστεί, προφανώς από τον Βαρουφάκη, ότι κρατάει πυρηνικό όπλο.
Η μη πληρωμή του ΔΝΤ, η άρνηση να πάρει την συμφωνία που του προτάθηκε, οι εκμαιεύσεις για την απάντηση στο “game over”, το δημοψήφισμα εκτός χρόνου και εκτός προγράμματος, δείχνουν κάτι αντίστοιχο των δοκιμών πυρηνικών για να επιδειχθεί η ετοιμότητα και η δυνατότητα χρησιμοποίησης τους.
Οι δηλώσεις Σόιμπλε ότι ελπίζει να είναι κατανοητές οι συνέπειες, ο πανικός και ο έρπις την εβδομάδα του δημοψηφίσματος, τα γέλια την Δευτέρα μετά και η υπογραφή σε όποιο χαρτί βρίσκεται πρόχειρο, από τότε, δείχνουν ότι το flatline των αγορών πιστοποίησε ακόμα και για τον Τσίπρα ότι το πυρηνικό… ήταν τελικά μπαλόνι.
Μπαλόνι για τους άλλους… για την Ελλάδα όντως ήταν πυρηνικό, που έσκασε πάνω στο κεφάλι της.
Μιά χαρά μας δούλευαν όλους ο Αλεξάκος κι ο Πανούλης και μια χαρά τα είχαν σχεδιάσει για πάρτη τους “εκείνοι του παρασκηνίου” που τα σχεδίασαν όλα, δηλαδή να είναι αυτοί που θα φέρουν το τρίτο και χειρότερο μνημόνιο.
Με πονηριά και μαεστρία βέβαια, για μην “ξεβρακωθούν” τα “παιδιά”.
Μέχρι πριν ανακοινώσουν το δημοψήφισμα όλα πήγαιναν ρολόι… σύμφωνα με το σχέδιο.
Το ΝΑΙ του δημοψηφίσματος περίμεναν για να κερδίσουν τα πάντα.
Μιλάμε για την απόλυτη νίκη τους και με τις ευλογίες… παρακαλώ του λαού.
Για κακή τους τύχη όμως, ο λαός τους “άκουσε” και τους έδωσε ένα μεγαλοπρεπές ΟΧΙ που τούς ξεσκέπασε σε χρόνο μηδέν.
Όσο και αν τώρα προσπαθούν να τους στηρίξουν με διάφορα κόλπα, το αποτέλεσμα της 5ης Ιουλίου ήταν το τέλος τους.
Ο Βαρουφάκης υποτίθεται ότι ήταν το μεγάλο όπλο του Τσίπρα για να κάνει τις αγορές να χορεύουν πεντοζάλη. Τώρα τον αποδομεί ο ίδιος ο Τσίπρας. Τι θα μείνει μετά από τον Τσίπρα;
Ο Βαρουφάκης δεν ήταν μόνον υπεύθυνος για τα οικονομικά της κυβέρνησης Τσίπρα. Ήταν και κατεξοχήν διαμορφωτής της κοινής γνώμης κατά τη διάρκεια των πέντε ετών του Μνημονίου. Ιδεολογικά ο Βαρουφάκης επηρέασε την ελληνική κοινωνία με τις θεωρίες του περισσότερο από όσο την επηρέασαν οι Τσίπρας-Καμμένος.
Οι κυβερνώντες απλώς καβάλησαν το κύμα του αντιμνημονίου, δεν το δημιούργησαν. Στην πραγματικότητα, η αποδόμηση Βαρουφάκη είναι ένα μείζον ζήτημα για όλη την ελληνική κοινωνία του Μνημονίου.
Τελειώνουν τα εύκολα τα λόγια τα μεγάλα από έναν “επιστήμονα”, τελειώνει η δόλια αμπελοφιλοσοφία που πλάσαραν για “επιστήμη” από έναν υπότροφο του “Σόρος”, τελειώνει το φθηνό και “εύκολο” Αντιμνημόνιο .
Τον τελείωσαν με άπειρη “τέχνη”, την επομένη του “θριάμβου” του 61,5%, χωρίς κανένας να το περιμένει. Άραγε αυτή η τέχνη θα τους γλιτώσει; Η μετάλλαξη και η καταστροφή της Ελλάδας μόλις ξεκίνησε.
Δεν ξέρω πόσο ακόμη θα κρατήσουν, πάντως κάθε μέρα ο λογαριασμός της καταστροφής αυξάνει σχετικά με το ένδοξο “πόσο χειρότερα μπορεί να γίνουν τα πράγματα”… Η ολική συναίνεση από μια αντιπολίτευση που δεν έχει πολιτική πρόταση, σε συνδυασμό είτε με τα ψήγματα εθνικής υπευθυνότητας που έχουν οι επικεφαλής της αντιπολίτευσης, είτε με την μεγαλύτερη υποχωρητικότητα των συστημικών κομμάτων στις επιταγές της εγχώριας οικονομικής ελίτ, καθιστούν τη μη-πρόταση της αντιπολίτευσης ένα δομικό γεγονός:
Η Ελλάδα καταρρέει χωρίς να μπορεί πια να υπάρξει κανένα φρένο. Και βλέπει κανείς τα παθήματα των κυβερνώντων των προηγούμενων μηνών να μην γίνονται μαθήματα και να κάνουν πάλι τις ίδιες ανοησίες με την τρόικα, να την στέλνουν έξω από την Αθήνα, να μην κάνουν αίτημα στο ΔΝΤ, να μην θέλουν να δουν τους τροϊκανούς οι υπουργοί κλπ.
Γιατί; Μα γιατί θέλουν να κρατήσουν μια έξωθεν καλή μαρτυρία στα κόμματα τους, στα οποία “πούλησαν” την υποχώρησή τους προφανώς ως “προσωρινή”: Άρα η “αντίσταση”, η ψευδοαντίσταση στην τρόικα πρέπει να συνεχιστεί, διότι είναι το μόνο που ξέρουν να κάνουν ο Αλέξης κι ο Πάνος.
Τα πράγματα δεν θα πάνε καθόλου καλά. Με τα γνωστά παραμύθια, ξέρουμε ότι κατά βάθος πάλι πάνε να πουλήσουν αντίσταση σε εμάς τους “ιθαγενείς”.
Έτσι όμως το σχέδιο Σόιμπλε για έξοδο από την ευρωζώνη θα κερδίσει έδαφος μέσα στη Γερμανία και μετά και στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Αλίμονο όμως, δεν είναι από τους συριζανέλ που λείπει η πολιτική βούληση, είναι από όλους μας, τον ελληνικό λαό στο σύνολό του.
Στην αρχαία Αθήνα μετά τη μάχη του Μαραθώνα είπαν να στερηθούν τα έσοδα που έδιναν στην πολη τα αργυρωρυχεία του Λαυρίου, προκειμένου να τα διαθέσουν για να φτιάξουν πολεμικό στόλο, τη συνέχεια την ξέρουμε.
Σήμερα δεν θέλουμε να στερηθούμε τίποτε. Όπως έφεραν και έστησαν τον “επαναστάτη” Ανδρέα Παπανδρέου, έτσι θέλουν να κάνουν και με τον Αλέξη. Οι πάντες δουλεύουν για αυτόν και όταν λέμε οι πάντες εννοούμε οι πάντες.
Ψεύτικες “καθάρσεις” εντυπωσιασμού, βεβαίως οι καταχραστές και οι νταβατζήδες πρέπει να πληρώσουν τις ανομίες τους, αλλά μάλλον σε συμφωνίες αμοιβαίου συμφέροντος θα προχωρήσουν οι Συριζανελίτες μαζί τους.
Οι διώξεις εντυπωσιασμού δεν συγκινούν πλέον, προτιμούνται τα ζεστά Ευρώ στα δημόσια ταμεία. Ο κόσμος κουράστηκε, οι πολίτες του μόχθου και της εργασίας, της ανεργίας και των λουκέτων δεν υπάρχει περίπτωση να καταπιούν προς βρώσιν σκανδαλολογία αντί του επιούσιου.
Ο κιτρινισμός και οι εκβιασμοί θα στυλώσουν για λίγο ακόμη τα στηρίγματα του κυβερνητικού συστήματος: βουλευτές, πολιτευτές, επιτροπές και εσωκομματικά συνέδρια, κομματάνθρωπους που περιμένουν ακόμη διορισμό ή άλλη εύνοια, για τις καλές υπηρεσίες που παρέχουν στους συριζανέλ.
Πέντε χρόνια μνημόνια και έξι μήνες αριστερή εξαθλίωση από την μια πλευρά.
Λαϊκισμός και σκανδαλολογία από την άλλη.
Έδαφος χάνει ο λαϊκισμός.
