«Συνήθως φείδομαι των λόγων μου, εδώ όμως θα μιλήσω ανοικτά. Η Ελλάδα δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα προτεκτοράτο». – Robert Fico, πρωθυπουργός Σλοβακίας [1].
Η φεουδαρχία, υπήρξε το πολιτικό και οικονομικό σύστημα που μέσα από ένα απλοποιημένο σύνολο κανόνων και νόμων καθόριζε τις οικονομικές σχέσεις μεταξύ της τάξης των “ευγενών” και των υπηκόων-χωρικών, ώστε οι τελευταίοι, καθώς και οι απόγονοι των να εργάζονται αποκλειστικά μέχρι το τέλος του βίου των για την ευωχία των κληρονομικών δυναστειών των “εκλεκτών”. Η ταξική ισορροπία παγίωσε το καθεστώς της απόλυτης φτώχειας και την προλεταριοποίηση των ειλώτων μέσω της νομοθετική απαγόρευσης κατοχής γης και ιδιοκτησίας, συμπεριλαμβανομένων και των άθλιων καταλυμάτων που διέμεναν πληρώνοντας υπέρογκα ενοίκια, αυξομειούμενα ανάλογα με τις οικονομικές ανάγκες και την απληστία των «ευγενών». Έχει υπολογισθεί ότι ο κατώτατος στην πυραμίδα της κοινωνικής ιεραρχίας των «ευγενών», τιμαριούχος-οπλίτης, εσυντήρητο από την εξαντλητική εργασία δεκαπέντε οικογενειών ακτημόνων χωρικών, ή από 80-100 άτομα, τα οποία από την ανατολή μέχρι την δύση του ήλιου μοχθούσαν για να συντηρούν τον πολυτελή βίο των δυναστών τους. Σε περιόδους μειωμένης γεωργικής παραγωγής, προκαλούμενης από ασθένειες ή γενετικούς εκφυλισμούς λόγω περιορισμένης κινητικότητας, οι φεουδάρχες άμεσα αντικαθιστούσαν τους αυτόχθονες είλωτες με άλλες πληθυσμιακές ομάδες, που βιαίως μετακινούσαν από μακρινές γεωγραφικές περιοχές.
Η αντικατάσταση των αυτοχθόνων από άλλους δυναμικότερους πληθυσμούς αυτόματα επέφερε την βιολογική εξαφάνιση των πρώτων λόγω ασιτίας και άμεσης έκθεσής στις ακραίες κλιματολογικές συνθήκες, μετά την έξωση.
Η μετάβαση από τις φεουδαρχικές δομές στο έθνος-κρατός στην Δύση, δεν στέρησε την ιδιοκτησία από τις οικονομικές και πολιτικές ελίτ, αφού οι νέες δομές εξουσίας μέσα στα διοικητικά πλαίσια του αστικού κράτους και του ελέγχου του τραπεζικού συστήματος και της βαριάς φορολογίας κατέχουν το μεγαλύτερο μέρος των αστικών ακινήτων και εκτάσεων.
Επιπροσθέτως, σήμερα στην Ευρώπη με το πρόσχημα του ανθρωπισμού, συνεχίζεται η αντικατάσταση των αυτοχθόνων «αντιπαραγωγικών» γερασμένων πληθυσμιακών ομάδων από νεοεισερχόμενους πρόσφυγες ή μετανάστες που προέρχονται από χώρες τις οποίες η Δυτική νεοφεουδαρχία εδώ και αιώνες καταστρέφει οικονομικά και κοινωνικά μέσω πολέμων, με το πρόσχημα της επιβολής της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης. Ο σκοπός τους όμως είναι η νομή των πρώτων υλών και η απόκτηση νέου και υγιούς φτηνού εργατικού δυναμικού που θα αυξήσει τον πλούτο των νεοφεουδαρχικών ελίτ.
Στην Ελλάδα, η επανάσταση του 1821 μετέτρεψε τους ακτήμονες είλωτες των μουσουλμάνων σε μικροϊδιοκτήτες γης, ενώ κατηργήθη και ο φόρος ιδιοκατοίκησης που πλήρωναν οι χριστιανοί είλωτες στο οθωμανικό διοικητικό σύστημα.
Το δικαίωμα στην ιδιοκτησίας που κατά την διάρκεια της εθνικής ολοκλήρωσης κατακτήθηκε με εκατομμύρια νεκρούς, κατέστρεψαν με συνειδητές πολιτικές αποφάσεις οι δεξιές και αριστερές κυβερνήσεις εν μία νυκτί, επαναφέροντας την φεουδαρχία στην Ελλάδα μέσω του ΕΝΦΙΑ και της μαζικής εγκατάστασης μεταναστών στην Ελλάδα, κατ’ απαίτηση των εθνικών εργολάβων (Ολυμπιακά έργα) και των Γερμανών αποικιοκρατών ώστε να αυξηθεί η παραγωγικότητα του γερασμένου πληθυσμού.
Η καταστροφή του εγχώριου εργατικού δυναμικού και η σταδιακή αντικατάσταση του από επήλυδες μετανάστες παρουσιάσθηκε από τους μηχανισμούς προπαγάνδας και τα μέσα μαζικής αποβλάκωσης πληθυσμών ως «προοδευτική και δημοκρατική διαδικασία».
Η καταστροφή της χώρας και η συνειδητή μετατροπή της σε γεωγραφικό “Χώρο” από το πολιτικό σύστημα αποκρύπτεται συστηματικά με την μετάθεση του κέντρου βάρους της δημόσιας συζήτησης στο ψευτοδίλημμα του “καταλληλότερου πρωθυπουργού” που θα συνεχίσει την «ανώδυνη» κατεδάφιση της χώρας.
Στα πλαίσια των συνειδητών νεοταξικών επιλογών του πολιτικού συστήματος εξουσίας, τοποθετείται και η θέση όλων των πολιτικών δυνάμεων της αντικατάστασης του κοινωνικού έθνους κράτους από γεωγραφικούς “Χώρους” οικονομικών κρεματορίων και συνεπώς νέοι και εύρωστοι πληθυσμοί από την απύθμενη πληθυσμιακή δεξαμενή του τρίτου κόσμου μπορούν να εισέρχονται και να εργάζονται ελεύθερα στον “Χώρο”, με την αρωγή μάλιστα του Λιμενικού Σώματος και των Ενόπλων Δυνάμεων.
Στα ίδια πλαίσια τοποθετούνται και οι δηλώσεις στελεχών «πατριωτικών» κομμάτων που ευχαριστούσαν τους μετανάστες που διάλεξαν να εισβάλουν στην Ελλάδα, ή επιδοκίμαζαν δημοσίως το κάψιμο των εθνικών συμβόλων.
Σήμερα, οι πολιτικές δυνάμεις που επέβαλαν την νεοφεουδαρχία στην Ελλάδα εκλιπαρούν εκ νέου την ψήφο των πολιτών που εξαθλίωσαν. Είναι σίγουρο ότι το μεγαλύτερο ποσοστό του Ελληνικού λαού θα τους ψηφίσει, ώστε να δώσει για μια ακόμη φορά την συγκατάθεση του στον βιολογικό εξανδραποδισμό του.
Άλλωστε ο οικονομικός γκαουλάϊτερ της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Ελλάδα, Ολλανδός Marteen Verway, ετοιμάζει πυρετωδώς την ομάδα του που θα συνεργαστεί στενά με την τρόικα και τον νέο πρωθυπουργό μετά τις εκλογές, ώστε να επισπεύσουν το τσουνάμι των επερχόμενων απολύσεων, την βαριά φορολογία, τις δημεύσεις σπιτιών και περιουσιών και την αντικατάσταση του γηγενούς πληθυσμού με νέο και εύρωστο εργατικό δυναμικό μεταναστών, δώρο στους εθνικούς προμηθευτές και εργολάβους.
