Είχα πάει στη Λυρική να απολαύσω “Τραβιάτα”. Την όπερα του Βέρντι, βασισμένη στο μυθιστόρημα του Αλεξάνδρου Δουμά “Η κυρία με τα καμελίας”.
Παράσταση που την έχω δει στην περίφημη “Σκάλα”, στο Μιλάνο και δεν είχα δει στην δική μας σκηνή.
Φόρεσα ένα καλοκαιρινό κοστούμι και, συνοδεύοντας τη νύφη μου, βρεθήκαμε στον προθάλαμο του θεάτρου “Ολύμπια”, που σύντομα θα μείνει άδειο, αφού η Λυρική θα μεταφερθεί στο αποπερατούμενο με ιλιγγιώδεις ρυθμούς συγκρότημα που χτίζει το Ίδρυμα Νιάρχου στο Δέλτα του Φαλήρου.
Αρχές καλοκαιρού, αλλά ζέστη αφόρητη. Όταν, όμως, πηγαίνεις στη Λυρική, πως να το κάνουμε, προσέχεις λίγο την εμφάνισή σου.
Τρίχες! Έτσι νόμιζα, αλλά ελάχιστοι είχαν τη δική μου άποψη περί αισθητικής και σεβασμού στον χώρο.
Το να πας στη Λυρική να δεις “Τραβιάτα” με …βερμούδα, σαγιονάρες και φανελάκι, δεν είναι και ότι καλύτερο, νομίζω.
Το να κυκλοφορούν κοπέλες με σορτσάκια και σχεδόν γυμνά από τη μέση και πάνω, μπορεί να προσφέρεται προς τέρψη των οφθαλμών, αλλά, βρε παιδιά, δεν θα έπρεπε να υπάρχει ένα -έστω και ελαστικό, ως προς τη γραβάτα ή την τουαλέτα- πρωτόκολλο;
Θα διενοείτο ο νεαρός με τη βερμούδα και τις τριχάρες στα πόδια σαν κανταΐφι να εμφανισθεί ντυμένος έτσι στο Κάρνεγκι Χωλ ή στο Άλμπερτ Χωλ ή στο Λα Φεντίτσε και τη Σκάλα;
Κάποια στιγμή, θα πρέπει να καταλάβουμε ότι το στιλ Βαρουφάκη δεν είναι “κλειδί”, αλλά λουκέτο!
Υπάρχουν περιπτώσεις, όπου οφείλεις να σέβεσαι τον χώρο, το περιβάλλον και, κυρίως, τους δημιουργούς.
Δεν λέω, σε κάποιο περιφερειακό καλοκαιρινό θέατρο, θα πας και με ντύσιμο παραλίας. Αλλά στη Λυρική, στο Μέγαρο, στο Ηρώδειο;
Μη με πείτε “οπισθοδρομικό”, γιατί δεν είμαι. Και τις βερμούδες μου φορώ και τα πέδιλά μου και τα “σπορτέξ” μου, και τη φόρμα μου.
Αλλά, πως να γίνει; Δεν θα πάω χωρίς γραβάτα σε μια τελετή, δεν θα πάω με κοντομάνικα σε μια κηδεία, δεν θα πάω με κοντοβράκια σε μια βάφτιση, ακόμη κι αν γίνεται καλοκαίρι σε νησάκι.
Ρίχνω, λοιπόν, την ιδέα, στα εισιτήρια της Λυρικής ή του Μεγάρου ή του Ηρωδείου, ας υπάρχει μια υπενθύμιση για την εμφάνιση.
Και πολύ το χάρηκα που είδα τον καλό μου συνάδελφο και σήμερα υπουργό Πολιτισμού Νίκο Ξυδάκη να εμφανίζεται στη Βουλή ή να χειροκροτεί τον Κώστα Γαβρά στις Κάννες γραβατωμένος!
Διότι, για να λέμε το δίκιο, η Βουλή έχει γίνει… τσίρκουλο! Με τα τζιν και τα κοντομάνικα εμφανίζονται οι Σιριζαίοι και “τσίμπησαν” οι υπόλοιποι με αποτέλεσμα να βλέπουμε στο γυαλί σύσκεψη πρωτοβάθμιου σωματείου και όχι σύνοδο Κοινοβουλίου. Αλλά ποιός να τους βάλει σε τάξη; Η κυρία πρόεδρος;
Όλα θα ήταν καλύτερα αν υπήρχε άλλη αντίληψη ως προς την εμφάνιση, αν υπήρχε ένα άτυπο πρωτόκολλο. Όποιος νομίζει ότι οι ανοιχτοί γιακάδες και τα πουκάμισα απ’ έξω είναι “ντιζάϊν”, κάνει λάθος.
Είναι ασέβεια και έλλειψη αγωγής. Τόσο απλά.
