Μανώλης Κοττάκης…Οι πανηγυρισμοί και η συμβουλή προς τους ταγούς τής από δω πλευράς
Αρνούμαι να μετάσχω στο φεστιβάλ νεωτερικότητας που έχει στήσει η διαπλοκή τις τελευταίες δύο εβδομάδες. Εχω μνήμη. Τα πανηγύρια για τη νίκη κατά του «εθνολαϊκισμού» (είδατε τι ωραία συκοφαντούν τη λέξη «έθνος» με την προσθήκη «λαϊκισμός»;) αφορούν άλλους, όχι εμένα, όχι εμάς.
Αρνούμαι διότι ως νεωτερικότητα πλασαρίστηκε η άνοδος του υιού του Ανδρέα Παπανδρέου Γιώργου στην εξουσία το 2009. Τι κι αν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης μού έλεγε σε μία συνέντευξη στο Ακρωτήρι Χανίων ότι «δεν κάνει για πρωθυπουργός το παιδί». Ποιος άκουγε; Μέχρι και το κύριο άρθρο της παραχώρησε τότε στον ΓΑΠ μεγάλη εφημερίδα για να αναπτύξει το όραμα της «πράσινης ανάπτυξης». Τα αποτελέσματα αυτής της νεωτερικής επιλογής τα είδαμε: βαθιά κηδεμονία, ΔΝΤ, ενταφιασμός «λίστας Λαγκάρντ», επίθεση κατά των λαϊκών στρωμάτων.
Αρνούμαι να μετάσχω διότι ως λύση στα προβλήματα μας προεβλήθη έπειτα η επιλογή Παπαδήμου.
«Να έρθουν οι τεχνοκράτες να μας σώσουν από τους άχρηστους πολιτικούς» ζητούσαν τότε τα πύρινα editorials έγκυρων πρωινών. Οι τεχνοκράτες ήρθαν, έδωσαν λύση στο θέμα του χρέους που ανακούφισε τις ευρωπαϊκές τράπεζες αλλά τίναξε στον αέρα τα ασφαλιστικά ταμεία, και, όταν ήρθε η ώρα να φύγουν, άφησαν πίσω τους μια ισχυρή Ακροδεξιά. Εξαιρετικός νεωτερισμός!
Αρνούμαι διότι, αφού «σώθηκαν» όλες οι εναλλακτικές, διαπλοκή και διαπλεκόμενοι αναγκάστηκαν να συμβιβαστούν με την πρωθυπουργία του «λαϊκιστή Σαμαρά», τον οποίο περικύκλωσαν αμέσως. Και την κρίσιμη στιγμή απέσυραν τον «τοποτηρητή» ΔΗΜ.ΑΡ. ( της «ευθύνης»!) από την κυβέρνηση. Το αποτέλεσμα; «Νεωτερική» οπισθοδρόμηση.
Αρνούμαι να μετάσχω στο φεστιβάλ νεωτερικότητας γιατί, μόλις τα ίδια συστήματα είδαν τον Τσίπρα να έρχεται, ενθάρρυναν την ίδρυση του απολιτίκ Ποταμιού, μπας και του κόψουν ψήφους. Ξεχνά κανείς πόσες αγιογραφίες γράφτηκαν για τον μεγάλο πολιτικό νεωτεριστή Σταύρο Θεοδωράκη; Τώρα που εξήντλησε τη χρησιμότητά του για το σύστημα, καλείται σε ατιμωτική αποστρατεία.
Αρνούμαι να συμμετάσχω, τέλος, διότι έχω πρόσφατα στη μνήμη μου τα κόκκινα πρωτοσέλιδα και τα άρθρα για την «ιστορική ευκαιρία της Αριστεράς».
Ολοι όσοι πανηγυρίζουν τις τελευταίες εβδομάδες για τις ανατροπές και τον επερχόμενο εκσυγχρονισμό στη μεγάλη παράταξη , μιντιάρχες, αναλυτές, διανοούμενοι, διάσπαρτοι sleepers της διαπλοκής, στην πραγματικότητα επενδύουν στην προσωπική τους διάσωση. Οχι στην ανανέωση. Αλλος θέλει να σώσει την έδρα του, άλλος τα δάνειά του, άλλος την επιρροή του. Αν έχει κάποια αξία η γνώμη μου για τους ταγούς τής από δω πλευράς, μία συμβουλή: Προσοχή με τους εναγκαλισμούς. Θα σας πνίξουν από την πολλή αγάπη…dimokratianews.gr
