Πες μας λοιπόν που θα πήγαινε αυτό το χρήμα…

Τα ερωτήματα συνεχίζουν να αιωρούνται και γίνονται ακόμη πιο πιεστικά μετά την κατηγορηματική δήλωση του κ Μάρδα ότι κανένα κυβερνητικό όργανο δεν είχε γνώση πολιτικής και κινήσεων που απέβλεπαν στην έξοδο της χώρας από το ευρώ.

Επειδή πολύς λόγος γίνεται από τον κ Βαρουφάκη ότι υπήρχε προετοιμασία για Plan b και επειδή κάποια στιγμή πρέπει να σταματήσουμε να παίζουμε με τις λέξεις Plan b σημαίνει σχέδιο εξόδου από την Ευρώπη από το ευρωσύστημα από την ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα και ρήξη με το Δ.Ν.Τ.

Η αθέτηση των οικονομικών και πολιτικών συμφωνιών της χώρας, έχει ως φυσική συνέπεια την παράδοση της σε ομάδες κεφαλαιούχων.

Που ενδεχομένως θα δραστηριοποιούνταν και μέσω της πλατφόρμας λογισμικού από την εταιρεία φάντασμα που θα μας προμήθευαν οι «φίλοι» του κ. τέως υπουργού.

Με δυο λόγια παράδοση της χώρας σε μια ομάδα κεφαλαιούχων, με τη δυνατότητα να ρυθμίζουν την αξία του μελλοντικού “εθνικού” νομίσματος και το μέλλον του λαού κατά το δοκούν.

Ο λαός μας δεμένος με αόρατες ηλεκτρονικές αλυσίδες τελευταίου μοντέλου.

Στην ουσία επίκειτο να εγκατασταθεί ένα ολιγαρχικό αυταρχικό καθεστώς επάνω σ ένα πάμπτωχο και αποκομμένο από την διεθνή κοινότητα έθνος .

Αυτή την τύχη μας επιφύλασσε ο κύριος αυτός και οι προς το παρόν ανώνυμοι φίλοι του.

Μια νέα Κούβα, της εποχής όμως του Μπατίστα, που αλώνιζαν οι μαφιόζοι οι τζογαδόροι και οι απατεώνες, που ανθούσε η πορνεία, ο αναλφαβητισμός και η φτώχεια.

Αυτό είναι το μέλλον που επιφυλάσσουν για την Ελλάδα.

Το πως όλος αυτός ο συμφερτός προσδιόρισε τον εαυτό του με την πολιτική ταυτότητα του «αριστερού», εντάσσεται στα κλινικά φαινόμενα.

Παράλληλα όμως είναι και βαθύτατα αντιδημοκρατικό.

Γιατί και ο πιο φανατικός «δεξιός» ή «αριστερός» γνωρίζουν ότι η ύπαρξη διαφορετικών ιδεολογιών ή απόψεων και η μεταξύ τους διαπάλη είναι η δύναμη που σπρώχνει εμπρός τις κοινοβουλευτικές δημοκρατίες, τον πολιτισμό και τις κοινωνίες.

Πως η απροσδιόριστη πολιτικά και ιδεολογικά κυβερνητική “γκρούπα” που συνθέτουν διανοούμενοι των caffe, εργατοπατέρες, πατριδοκάπηλοι, εθνομηδενιστές, εναλλακτικοί οικονομολόγοι, και κάθε λογής αριβίστας απέκτησε ως δια μαγείας δημοκρατική και σοσιαλιστική κατάρτιση και ηθική;

Ήδη μας λένε ότι η υπογραφή του τρίτου μνημονίου και το άνοιγμα των τραπεζών που οι ίδιοι τις “έκλεισαν” ήταν κάτι σαν την συνθήκη του Μπρεστ ή το σύμφωνο Μολοτοφ-Ρίμπεντρομπ.

Από κοντά και οι άλλοι πολιτικοί «Ιησουίτες» της «αριστερής» πλατφόρμας που οφείλουν και να εξηγήσουν και να απαντήσουν.

Για το πως συνυπήρχαν και συνυπάρχουν, συνεργάστηκαν και συνεργάζονται, στήριξαν και στηρίζουν -ανεξάρτητα από τις ανώδυνες «επαναστατικές» κορώνες τους- την κυβερνητική και κομματική σούπα;

Τι τους ενώνει;

Τι κοινό έχουν και τι ενώνει τσιράκια πολυεθνικών, αυτόκλητους εργατοπατέρες και Ιησουίτες του Μαρξιστικού ευαγγελίου;

Τους ενώνει ο διακαής πόθος της εξουσίας και η φιλοδοξία της πολιτικής επικαιρότητας.

Αν υπήρχε οτιδήποτε άλλο από τα ανωτέρω για να τους ενώνει, οποιαδήποτε «αριστερή» αξία επάνω τους, θα είχαν καλέσει σε πολιτική απολογία τον Βαρουφάκη να δώσει εξηγήσεις για την τηλεδιάσκεψη του με τους κεφαλαιούχους του Λονδίνου.

Να δώσει εξηγήσεις για το τι παρουσίαζε «ατύπως» και με ποιο σκοπό κρυφά σε μια ομάδα ξένων κεφαλαιούχων.

Γιατί το τι παρουσίαζε και ποιος ο σκοπός της παρουσίασης ενω δεν ήταν εν γνώσει της πολιτείας και της κυβέρνησης.

Και επειδή όταν κάνεις παρουσιάσεις σχεδίων σε κεφαλαιούχους κ Βαρουφάκη ο σκοπός σου είναι το χρήμα.

Πες μας λοιπόν που θα πήγαινε αυτό το χρήμα;

Σε ρωτάμε εμείς αντ` αυτών που έπρεπε ήδη να ρωτούν.

Αλλά ως φαίνεται ανάμεναν και αυτοί με ανοιχτές τις παλάμες την «χρηματαποστολή».

Ας αφήσουν λοιπόν το παραμύθι περί αριστεράς και δεξιάς – περί του λαού και Κολωνακίου.

 

Το μοναδικό πολιτικό τους όραμα είναι να αντικαταστήσουν τους προηγούμενους στις καρέκλες του da cappo και των caffe της οδού Βαλαωρίτου.