Η γνώμη μου γιά τον Αλέξη Τσίπρα είναι δεδομένη. Αν και νέος στην ηλικία εκπροσωπεί ότι πιό παρωχημένο, γερασμένο, σάπιο που υπάρχει στην ελληνική κοινωνία σήμερα. Είναι αμόρφωτος, αδίστακτος, ψεύτης, άσχετος, λαϊκιστής. Εχει δυστυχώς το χάρισμα της εμφάνισης του και της εκφοράς του λόγου. Αλλά πίσω από τη βιτρίνα είναι κενός, άδειος, γυμνός.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι όλοι οι έλληνες έχουν την ίδια άποψη μαζί μου. Φοβάμαι ότι μεγάλο μέρος των ελλήνων, μολονότι κλονίστηκε από την ανατροπή που επήλθε με το τρίτο Μνημόνιο και τη διάψευση των προσδοκιών του, συνεχίζει να τον βλέπει με συμπάθεια. Κι ότι άμα κατακάτσει ο κουρνιαχτός από τις συνεχείς αποχωρήσεις στελεχών από τον ΣΥΡΙΖΑ με τη δημιουργία του νέου κόμματος της ΛαΪκής Ενότητας, θα συνεχίσει να βλέπει τον Τσίπρα ως το μη χείρον βέλτιστον.
Οσοι βιάζονται να προεξοφλήσουν την ήττα του ΣΥΡΙΖΑ (που πλέον είναι εντελώς προσωποπαγές του Τσίπρα κόμμα) πλανώνται πλάνην οικτράν. Αν δεν υπάρξουν ουσιαστικές ανατροπές στο λόγο και στην προοπτική που δίνει η ΝΔ στον κόσμο, θα τις χάσει και τις εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου.
Ασφαλώς ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι το νέο που επικαλείται. Αλλά η ΝΔ είναι σίγουρα το παλιό. Δεν βλέπω καμιά αλλαγή στο λόγο, στην εμφάνιση, στο όραμα της. Η αναπαλαίωση της Ρηγίλλης δεν αρκεί γιά να εκφράσει το νέο. Η επαναπρόσληψη στις τάξεις της του Μαντούβαλου, του Ψωμιάδη, του Βουλγαράκη κλπ, το ίδιο. Η αναφορά στην ιστορία και στο παρελθόν που κάνει ο ΜεΪμαράκης μπορεί να συγκινεί τους δεδομένους οπαδούς της αλλά μέχρι εκεί.
Οσο η ΝΔ ισχυρίζεται ότι το πλεονέκτημα της είναι πώς θα είναι καλύτερη η τουλάχιστον όχι χειρότερη από τον ΣΥΡΙΖΑ. Οσο επιμένει να κανακεύει διάφορες τάξεις του πληθυσμού, όπως οι αγρότες, οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι συνταξιούχοι, που δεν θα τους αγγίξει αλλά αντίθετα, υποτίθεται, θα τους προστατεύσει από όποιες αλλαγές. όσο επιμένει, όπως κάνει κι ο ΣΥΡΙΖΑ, ότι δήθεν θα επαναδιαπραγματευθεί το Μνημόνιο, (κάτι που είναι αδύνατον), που κι η ίδια είχε υπερψηφίσει στις 14 Αυγούστου, οι πιθανότητες εκλογικής της νίκης είναι περιορισμένες.
Μπορεί να συσπειρώσει τη δεδομένη εκλογική της βάση. Αλλά μέχρι εκεί. Η αποφασιστική μάζα των ψηφοφόρων, που θα κρίνει το εκλογικό αποτέλεσμα χρειάζεται κάτι περισσότερο από συγκινησιακά φορτισμένο γιά την ιστορία της ΝΔ αφήγημα. Χρειάζεται να πειστεί γιά την προοπτική και το όραμα της. Γιά την οικοδόμηση μιάς νέας Ελλάδας που θα στηρίζεται στην επιχειρηματικότητα, τη δημιουργία, την παραγωγικότητα, στην αναδιάταξη κι αναδιαμόρφωση του κράτους,στην καταπολέμηση της γραφειοκρατίας και της διαφθοράς, στον περιορισμό της ασφυκτικής φορολογίας, στις Αξίες, στη Δικαιοσύνη. Μόνο τότε θα πάψει να εκπροσωπεί το παλιό και θα αρχίσει να εκπροσωπεί το καινούργιο. Αλλά πολύ φοβάμαι ότι με το υφιστάμενο πολιτικό προσωπικό δύσκολα θα τα καταφέρει. Μακάρι να διαψευστώ. Διότι ασφαλώς την προτιμώ από τον ΣΥΡΙΖΑ του ανερμάτιστου Τσίπρα
