Του Ανδρέα Ζαμπούκα…Σύμφωνα με την πρόσφατη αποκάλυψη των Financial Times υπάρχει επιστολή του προέδρου της Κομισιόν προς τον πρωθυπουργό της Σλοβενίας, με την οποία ενθαρρύνεται η ανάπτυξη ευρωπαϊκού «στρατού» στα σύνορα της ΠΓΔΜ με την Ελλάδα. Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα «de facto» απομάκρυνση της χώρας μας από τη Ζώνη Σένγκεν αλλά οπωσδήποτε προϊδεάζει την έντονη ανησυχία που επικρατεί στην Κομισιόν, εν όψει των αποφάσεων για το προσφυγικό.
Ο Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ επιθυμεί πάντα, δια μέσου λεπτών χειρισμών, να αναβάλλει δύσκολες αποφάσεις, αφήνοντας την πραγματικότητα να παίρνει τη φόρμα που της επιφυλάσσουν οι εξελίξεις. Ξέρει καλά ότι δεν είναι τόσο απλό στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, να αποβληθεί η Ελλάδα από την Σένγκεν, προεξοφλώντας την πτώση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ! Γιατί μια τέτοια απόφαση των εταίρων θα ξεχείλιζε το ποτήρι και θα κατέβαζε τον κόσμο στο δρόμο, όταν ήδη, υπάρχουν τόσα ανοιχτά μέτωπα.
Το πιθανότερο είναι ότι σήμερα, στο Κολλέγιο των Επιτρόπων, η Ελλάδα θα δεχθεί την ξεκάθαρη απειλή, παίρνοντας προθεσμία τριών μηνών, να επιδείξει αποφασιστικότητα για τη φύλαξη των συνόρων. Εκτός αυτού, στις 18 Φεβρουαρίου, στη Σύνοδο Κορυφής, ο Τσίπρας θα επωμιστεί άλλον έναν εξευτελισμό και θα επιστρέψει στην Αθήνα, κουβαλώντας στις βαλίτσες του, τα τελεσίγραφα των ομολόγων του.
Όλα αυτά επιτείνουν ακόμα περισσότερο, την εθνική μας κατάθλιψη, συσσωρεύοντας τις διεθνείς αιτιάσεις για την ανικανότητα της ελληνικής διοίκησης σε όλα τα επίπεδα. Και μην βιαστεί κάποιος να μιλήσει για την υποκρισία των Ευρωπαίων στο προσφυγικό, γιατί τα σύνορα είναι ζήτημα εθνικής κυριαρχίας και όχι ευρωπαϊκής. Άλλωστε, δεν παύουμε ποτέ να επικαλούμαστε το αυτεξούσιο των επιλογών μας, μολονότι γνωρίζουμε καλά ότι σε ζητήματα οικονομίας και θεσμών, έχουμε εκχωρήσει μέρος του εθνικού δικαιώματος στο κοινοτικό.
Σε ό,τι αφορά όμως την εξωτερική πολιτική και το θέμα της ασφάλειας των συνόρων, η ύπαρξη του ΝΑΤΟ, εμποδίζει κάθε ουσιαστική επέμβαση της ΕΕ στο θαλάσσιο δίκαιο ή στις συνοριακές διαφορές. Γι αυτόν ακριβώς τον λόγο, οι Ευρωπαίοι δεν αναλαμβάνουν μία πιο δυναμική στάση απέναντι στην Τουρκία, παρά μόνο ακολουθούν μία παρελκυστική πολιτική, κρατώντας σε στάση αναμονής. Είναι αφέλεια να πιστέψουμε ότι οι λαοί της Ευρώπης θα δεχτούν ποτέ την ένταξή της στην ΕΕ, παρόλο που οι ηγεσίες τους ανοίγουν κεφάλαια ένταξης για τις εντυπώσεις…
Σε ό,τι αφορά τώρα, τις ευθύνες που θα κληθεί να αναλάβει ο Πρωθυπουργός, εν όψει της απειλής για την Σένγκεν, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα αποτύχει παταγωδώς. Γιατί μιλάμε για ένα τεράστιο εγχείρημα, απέναντι σε μία ανεξέλεγκτη Τουρκία η οποία δεν έχει καμία διάθεση να συνεργαστεί. Αν λάβει κανείς υπόψη την αναποφασιστικότητα, την ανικανότητα και τους ελλιπείς μηχανισμούς διαχείρισης κρίσεων, μέχρι το καλοκαίρι, θα φτάσουμε στο απόλυτο αδιέξοδο. Και τότε, σε κάποια έκτακτη Σύνοδο Κορυφής, θα χτυπήσουν πολλά χέρια στο τραπέζι ταυτόχρονα, χωρίς να δίνουν πλέον, πολλά περιθώρια στον Γιουνκέρ να δώσει νέα αναβολή στις τραγικές, για όλους μας, αποφάσεις.
Είναι θλιβερή η διαπίστωση ότι η χώρα παίζει συνεχώς με τα όριά της. Είναι πια ανυπόφορο, να νιώθουμε τον διεθνή εξευτελισμό. Είναι σαφές ότι κάποιοι στηρίζουν με υπερβολική προσπάθεια την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αλλά δεν ξέρω για πόσο ακόμα θα μπορούν να συγκρατήσουν τους υπόλοιπους…
Οπότε, η κατάσταση είναι τόσο ρευστή και πάντα βασανιστική για τα συμφέροντα του ελληνικού λαού. Και για να ανησυχήσετε λίγο περισσότερο, τα hot spots που θα ελεγχθούν αν είναι έτοιμα στις 17 Φεβρουαρίου, τα έχει αναλάβει ο Φλαμπουράρης….liberal.gr
