Η Αριστερά «Μαξιμεύει», την ώρα που η νέα Δεξιά ιδιωτεύει
Ο παλαιός και δοκιμασμένος φίλος μου, γνωστός άνθρωπος της αγοράς, με καλές διεθνείς άκρες και άριστη γνώση των αθηναϊκών παρασκηνίων, είναι δύσθυμος εδώ και καιρό.
«Η χώρα τελειώνει, μα εμείς αρνούμαστε να το καταλάβουμε. Είμαστε στα Μνημόνια, αλλά δύο χρόνια τώρα, από τις παραμονές των ευρωεκλογών του 2014, δεν εφαρμόζουμε τα Μνημόνια, κι ας πιστεύει ο κόσμος το αντίθετο. Πού πάμε;» μου έγραψε στο τελευταίο mail που μου έστειλε. Πρώτη φορά τον «άκουγα» τόσο απαισιόδοξο – πάντα ήταν συγκρατημένος, αλλά είχε μια ελπίδα όλον αυτόν τον καιρό. Του ζήτησα να συναντηθούμε. Η εικόνα που μου μετέφερε ήταν απογοητευτική:
«Ρημάζει η οικονομία. Η μείωση στις προκρατήσεις στον τουρισμό, που μας κράτησε όρθιους αυτά τα χρόνια, φτάνει το 40%. Οι ξένοι φεύγουν από το Χρηματιστήριο, γιατί ακούνε ότι “ζήσε, Μάη μου” με την αξιολόγηση. Ερχονται στα γραφεία μας βλέποντας την καθίζηση των μετοχών που αγόρασαν και φωνάζουν “τα λεφτά μας!”. Το Προσφυγικό επιβαρύνει τη θέση της χώρας – ο ξένος Τύπος έχει δημιουργήσει την πεποίθηση ότι, εκτός από την οικονομική κρίση, φταίμε και γι’ αυτό.
Η κυβέρνηση δεν έχει καμία αίσθηση του πολιτικού χρόνου!» Του ζήτησα να γίνει πιο σαφής. «Χάνουν τον καιρό τους στα παζάρια, αγαπητέ μου, για να μείνουν στην εξουσία, αδιαφορώντας για την πατρίδα. Μαξιμεύουν! Η αξιολόγηση έπρεπε να είχε κλείσει Νοέμβριο, του έδωσαν παράταση έως τον Φεβρουάριο και τώρα πάμε Μάιο. Μπορούσε να τα είχε περάσει όλα έως τις γιορτές. Οι ξένοι επιχειρηματίες έρχονται και μας λένε: “Μα, τι χώρα είστε εσείς!”»
Προσπάθησα να τον «αντιπολιτευθώ»: «Σωστά μου τα λες, αλλά και οι κουαρτέτοι… καλά κουμάσια είναι ». Σκοτείνιασε: «Δεν διαφωνώ! Μας μοστράρονται ως μεγάλοι μεταρρυθμιστές, αλλά οι λύσεις που προτείνουν μυρίζουν τη μούχλα του σοσιαλισμού: αυξήσεις φόρων και κόντρα αυξήσεις φόρων και πάει λέγοντας. Αυτοί βιάζονται μόνο για τα νούμερα και για να πληρώνεται η δόση. Αν η Ελλάδα βουλιάζει στην ύφεση, κανένα θέμα! Δεν τους νοιάζει, φίλε μου! Δεν τους νοιάζει! Μάιος, Μάιος! Γιατί να βιάζονται; Το θέμα είναι τι κάνουμε εμείς. Και, ύστερα από έναν χρόνο με ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, σου λέω κάτι, και αυτό βάλ’ το καλά στο μυαλό σου – δεν αλλάζει: κυβέρνηση Αριστεράς και ιδιωτικές επενδύσεις είναι έννοιες εχθρικές μεταξύ τους. Ασύμβατες. Αυτό είναι το δράμα μας».
Τον άφησα να τα βγάλει από μέσα του – τον διέκοψα ελάχιστα: «Ξέρεις ποιο είναι το συμπέρασμά μου από τις θέσεις απ’ όπου πέρασα όλα αυτά τα χρόνια, το οποίο αφορά όλα τα κόμματα και σχεδόν όλες τις ηγεσίες; “Εμείς να γίνουμε πρωθυπουργοί, να έρθει η σειρά μας, έστω για έναν χρόνο, κι ας πάει η πατρίδα στον διάολο!” Δες και τη Ν.Δ. πώς παίζει: Κάθεται και περιμένει να παραλάβει τα ερείπια»… Εχει άδικο;
Μανώλης Κοττάκης dimokratianews.gr
