Οι επιστήμονες έχουν κάνει ένα σημαντικό άλμα προς τη μαζική παραγωγή αιμοπεταλίων –το μέρος του αίματος που δημιουργεί τους θρόμβους.
Η ομάδα του Εθνικού Συστήματος Υγείας και του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ έχουν ανακαλύψει πώς να αναπτύσσουν τα εργοστάσια παραγωγής αιμοπεταλίων του σώματος στο εργαστήριο.
Θα μπορούσε να παρέχει μια νέα πηγή αιμοπεταλίων για να σταματήσουν έντονες αιμορραγίες, όπως μετά από ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα.
Όμως οι ερευνητές πρέπει να κάνουν τη διαδικασία πιο αποτελεσματική πριν ξεκινήσουν οι δοκιμές.
Αν δώσετε αίμα, τότε αυτό χωρίζεται στα ερυθρά αιμοσφαίρια, το πλάσμα και τα αιμοπετάλια ώστε οι ασθενείς να παίρνουν μόνο το συστατικό που χρειάζονται.
Τα αιμοσφαίρια είναι απαραίτητα μετά από τραυματισμό, εγχείριση, θεραπεία για τη λευχαιμία και σε ορισμένες παθήσεις του αίματος, όπως η αιμοφιλία.
«Είμαστε απόλυτα εξαρτημένοι από τις αιμοδοσίες για να παράγουμε αυτά τα αιμοπετάλια», είπε ο Δρ. Cedric Ghevaert, ένας αιματολογικός σύμβουλος.
Η ομάδα του έχει προσπαθήσει να καλλιεργήσει μεγακαρυοκύτταρα, τα μητρικά κύτταρα αιμοπεταλίων που ζουν στον μυελό των οστών και κατασκευάζουν τα αιμοπετάλια που συμβάλλουν στη δημιουργία θρόμβων.
Η καινοτομία τους, η οποία αναφέρθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Nature Communications, είναι η ανακάλυψη μιας σειράς χημικών μεταβολών απαραίτητων για τη δημιουργία μεγακαρυοκυττάρων στο εργαστήριο.
Ο Δρ. Ghevaert περιέγραψε τα αποτελέσματά τους ως ένα «μεγάλο βήμα μπροστά» και είπε στη σελίδα του BBC News ότι «το επόμενο μεγάλο βήμα είναι να πάρουμε αρκετά αιμοπετάλια από κάθε μεγακαρυοκύτταρο».
Τα κύτταρα που δημιουργούνται στο εργαστήριο παράγουν περίπου 10 αιμοπετάλια το καθένα. Αλλά κάθε ένα κύτταρο που λειτουργεί φυσιολογικά στον μυελό των οστών θα μπορούσε να παράγει μέχρι και 2.000 αιμοπετάλια.
Υπάρχει η προσδοκία ότι δημιουργώντας τις ίδιες συνθήκες όπως εκείνες που παρατηρούνται στον μυελό των οστών θα καθιστούσε τα κύτταρα πιο αποτελεσματικά.
Αν οι ερευνητές τα καταφέρουν, τότε τα αιμοπετάλια που παράγονται στο εργαστήριο θα είναι πιο χρήσιμα από εκείνα που συγκεντρώνονται σε μια αιμοδοσία.
Ο Δρ. Ghevaert πρόσθεσε: «Μπορούμε να προσαρμόσουμε τα αιμοπετάλια ώστε να δημιουργούν θρόμβους ακόμα καλύτερα, γεγονός το οποίο θα είχε βέβαια τεράστια πλεονεκτήματα για ασθενείς που ενεπλάκησαν σε ατύχημα ή έχουν αιμορραγία ή ακόμα και σε στρατιώτες που έχουν τραυματιστεί.
Θα μπορούσε να επιτρέψει επίσης στους γιατρούς να έχουν αποθέματα προσαρμοσμένα σε διαφορετικούς ασθενείς. Τα αιμοπετάλια εμφανίζονται σε διαφορετικές μορφές, όπως τα ερυθρά αιμοσφαίρια έχουν τους τύπους Α, Β, Ο και ΑΒ.
Και κάποιοι τύποι αιμοπεταλίων, συγκεκριμένα αυτοί που είναι σχετικά συνηθισμένοι σε έθνη εγχρώμων και Ασιατών, είναι σχετικά σπάνιοι.
