Οι τρομοκρατικές ενέργειες στο Παρίσι είναι συντονισμένη επίθεση κατά του δυτικού κόσμου. Κατά των αξιών της ελευθερίας, την ανοιχτής κοινωνίας, της αγάπης στη ζωή και στη δημιουργία. Ο δυτικός κόσμος, ο κόσμος μας, είναι υποχρεωμένος να απαντήσει.
Όπως και την 11η Σεπτεμβρίου 2001, με το φονικό πολλαπλό χτύπημα στο Παρίσι, οι ισλαμοφασίστες επιχειρούν να μεταφέρουν τον πόλεμο στην Ευρώπη.
Είμαστε υποχρεωμένοι να αμυνθούμε. Όλοι οι ευρωπαϊκοί λαοί μαζί. Να προασπίσουμε το επίπεδο της ζωής μας, τον πολιτισμό μας, την ειρήνη.
Την ανοχή, την ανοιχτή κοινωνία, τη δημοκρατία, τα δικαιώματα. Αυτά τα χαρακτηριστικά είναι ο πολιτισμός μας.
Γι’ αυτό, το γαλλικό κράτος και οι δομές ασφαλείας του, αστυνομία και στρατός, αλλά και η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ έχουν νόμιμο δικαίωμα αμύνης απέναντι στους εισβολείς.
Είναι πόλεμος, ένα ιδιότυπο αντάρτικο: φανατικοί πολεμιστές αυτοκτονίας κρύβονται ανάμεσα στα πλήθη των πόλεων χρησιμοποιώντας ως ασπίδα ομοθρήσκους τους.
Γι’ αυτό είναι δύσκολος πόλεμος.
Επειδή χρειάζεται και η απειλή του ισλαμοφασισμού να εξουδετερωθεί και οι κοινωνίες μας να παραμείνουν κοινωνίες προόδου, ανοχής, ανοιχτές κοινωνίες ειρήνης.
Όλα αυτά, προφανώς, δεν είναι αποκλειστική υπόθεση της Γαλλίας.
Είναι η ώρα της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης.
Και η ώρα της σκληρής απάντησης στους εισβολείς. Οι κοινωνίες μας χρειάζονται σχέδιο άμυνας και άμεση εφαρμογή του. Η ασφάλεια δεν είναι κενό γράμμα.
ΥΓ. Η χώρα μας, καθηλωμένη στο στάδιο του καθρέφτη, έχει έλθει η ώρα να καταλάβει και να συστρατευθεί με τη Δύση, στην οποία ανήκει. Αν δεν το κάνει, και αρχίσει τους σχετικισμούς, αν η πολιτική της Ελλάδας εμπνευστεί από το πνεύμα του αντιδυτικισμού στο όνομα δήθεν της κοινωνικής δικαιοσύνης, η χώρα μας κινδυνεύει να γίνει παράπλευρη απώλεια, στη δίνη των γεγονότων που θα ακολουθήσουν. Η κυβέρνηση πρωτίστως, αλλά και η αντιπολίτευση, δεν έχουν άλλα περιθώρια ελαφρότητας. Ανήκομεν εις την Δύσιν χωρίς προαπαιτούμενα, και αν δεν αποδείξουμε εμπράκτως ότι αυτό συμβαίνει, πιθανόν προετοιμάζουμε μόνοι μας την αποκοπή μας στον περίφημο εξαιρετισμό μας, ένθα απέδρα πάσα λύπη, οδύνη και στεναγμός. Τα πράγματα σοβάρεψαν ξαφνικά, χρειάζονται ενήλικους πολιτικούς και ενήλικους πολίτες.
