Σαν γελοιογραφία, φάρσα, τραγωδία, ένα περίτεχνο σχεδιασμένο πραξικόπημα, οι “θυρεοί” τού Εθνους μας-μιά ανύπαρκτη και “εν πολλαίς αμαρτίες περιπεσούσα” αστική πολιτική τάξη… ένας εκμαυλισμένος Ελλαδισμός πού “ουδέν εδιδάχθη”, φέρνει πιό κοντά τήν συντριβή του… ένα “απέραντο φρενοκομείο” η λατρεμένη μας πατρίδα…
Τραβάτε με κι ας κλαίω… φάνηκε η αντίδραση τού κ.Δραγασάκη, όταν ανέφερε το όνομά του ο κ.Μεϊμαράκης, δείχνει ότι ίσως είχε υπάρξει πιθανότατα και παρασκήνιο που δεν έγινε γνωστό, όμως εμπεδώνεται το κλίμα “παραίτησης” τού κ.Τσίπρα και όχι φυσιολογικής προσφυγής στις κάλπες από θέση ισχύος.
Η διενέργεια εκλογών κρίνεται από άλλους ως ιδιοφυής και από άλλους ως τυχοδιωκτική,όμως είναι απλά μια εκδήλωση ενός τακτικισμού με στόχευση την ανάδειξη τού Σύριζα σε τάχατες εγγυητή της ομαλότητας και της σταθερότητας.
Προσβολή για τούς εκατοντάδες χιλιάδες που ψήφισαν τον Σύριζα στις περασμένες εκλογές, συνιστά η διαπίστωση του κ. Τσίπρα ότι “η λαϊκή εντολή που πήρα στις 25 του Γενάρη εξήντλησε τα όριά της”.
Δηλαδή τι απ΄ αυτά που υποσχέθηκε στις εκλογές πραγματοποίησε, κατάργησε τα μνημόνια, επανέφερε το βασικό μισθό στα προ της κρίσης επίπεδα, κατάργησε τον ΕΝΦΙΑ, κούρεψε το χρέος;
Τήν λαϊκή εντολή που πήρε στις 25 Γενάρη τώρα την παραδίδει εξαντλημένη;
Προβλέπω την αποχή νά φτάνει πάνω από το 40%, με μόνους συμμετέχοντες τούς βολεμένους από το δημόσιο και τούς κρατικοδίαιτους του ιδιωτικού τομέα.
Oι αλλεπάλληλες εκλογικές μάχες, εξευτελίζουν τον θεσμό της δημοκρατίας, δηλαδή το πολίτευμα, και ταυτόχρονα δημιουργούν κορεσμό.
Αυτόν τον υποβιβασμό, την απαξίωση της δημοκρατίας και τον κορεσμό θα τον πληρώσουμε ακριβά μελλοντικά και ας μη φαίνεται ακόμα στον ορίζοντα.
Η δημοκρατία της Βαϊμάρης μας κλείνει το μάτι, δεν θα είναι όμως πρώτη φορά στην ιστορία που ένας λαός κατανοεί απελπιστικά αργά πού τον οδηγεί η ηγεσία του, και δεδομένου οτι είμαστε “ανιστόρητοι”, απο τον περιπτερά της γειτονιάς μέχρι δημοσιογράφους και δήθεν πολιτικούς, δεν υπάρχει ελπίδα να το κατανοήσουμε εγκαίρως.
Ουσιαστικά σχεδιάζουν… η Ελλάδα να φύγει από το ευρώ και τήν ευρωπαική ένωση, οι πολιτικές τις οποίες προτείνουν με μαθηματική βεβαιότητα θα μάς πάνε σε εθνικό νόμισμα, πράγμα το οποίο είναι καταστροφή.
Μιλούμε για εθνική καταστροφή του μεγέθους της Μικρασιατικής καταστροφής και του Εμφυλίου πολέμου.
Ο κόσμος θα πάρει τις καταθέσεις από τις τράπεζες και θα τις πάει στο εξωτερικό, ή στο σπίτι του, θα τις κρύψει, κι αυτό σημαίνει ότι εκ των πραγμάτων οι τράπεζες θα καταρρεύσουν
Ήδη πολύς κόσμος έχει βγάλει τα χρήματά του και ο υπόλοιπος θα το κάνει αν φαίνεται ότι θα φτάσουμε στη δραχμή.
Αν σε λίγες εβδομάδες από σήμερα εκλεγεί ο Σύριζα είναι σχεδόν βέβαιο ότι αμέσως θα βγάλει ο κόσμος τα χρήματά του και οι τράπεζες θα καταρρεύσουν.
Βγαίνοντας από το ευρώ, η ισοτιμία του νέου νομίσματος προς το ευρώ, δεν θα είναι πλέον 350 που ήταν η παλιά δραχμή, αλλά θα είναι 700, 800 ίσως και χίλιες δραχμές, δηλαδή ξαφνικά τα πράγματα θα γίνουν δύο και τρεις φορές πιο ακριβά, κι αυτό είναι πολύ σημαντικό διότι ενώ θα μπορούσες να αγοράσεις ένα κιλό τρόφιμα, θα αγοράζεις το μισό ή και το ένα τρίτο.
Αυτό σημαίνει ότι οι Έλληνες πολίτες μέσα σε λίγες μέρες γίνονται φτωχότεροι κατά 50 ή και 60% τοις εκατό, δηλαδή πολύ φτωχότεροι, μ’ άλλα λόγια, από τη μια στιγμή στην άλλη από εκεί που είμαστε στη δεκαετία του 2010 θα φτάσουμε ξαφνικά στα επίπεδα ζωής του 1950.
Πέρα από τον πληθωρισμό, η ελληνική κυβέρνηση, όποια κι αν είναι, αν βρεθεί με τη δραχμή θα αναγκασθεί να τυπώσει πολλές “καινούργιες δραχμές” επειδή θα έχει έλλειμμα διότι οι δαπάνες του κράτους είναι πολύ μεγαλύτερες από τα έσοδά του, οπότε εκ των πραγμάτων για να το καλύψει αυτό και αφού δεν θα μπορεί να δανειστεί άλλο από το εξωτερικό, το μόνο που θα μπορεί να κάνει είναι να τυπώνει νόμισμα συνεχώς- έτσι θα υπάρχει πολύ περισσότερος πληθωρισμός, κι όλο αυτό είναι ένα πολύ τρομακτικό σενάριο.
Εάν βρεθούμε έξω από την Ευρωζώνη, δηλαδή έξω από τον πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα βρεθούμε σε πολύ δύσκολη θέση με τά εθνικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε. Εκεί που θά είχαμε την υποστήριξη όχι μόνο των Ηνωμένων Πολιτειών αλλά και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε προβλήματα με την Τουρκία λόγου χάριν.
Θα βρεθούμε σε δύσκολη θέση διότι η Ελλάδα από εκεί που ήταν ένα κομμάτι αυτών των ισχυρών κρατών μέσα στο κέντρο της Ευρωζώνης ξαφνικά θα γίνει μια χώρα στο περιθώριο, την οποία δεν θα παίρνει κανένας στα σοβαρά.
Αυτά είναι μερικά από τά τραγικά προβλήματα, κι αυτοί που λένε τι ευρώ τι δραχμή δεν τα έχουν σκεφθεί, εκτός και εάν θέλουν μία έκρυθμη κατάσταση.
Οι υπάλληλοι θα πάρουν τους μισθούς και τις συντάξεις οι συνταξιούχοι, αλλά θα τούς πάρουν σέ νέο εθνικό νόμισμα και θα έχουν πολύ μικρότερη αγοραστική αξία.
Από την πρώτη μέρα κιόλας θα αγοράζουν τα μισά ή και λιγότερα πράγματα και με τον καιρό θα αγοράζουν ακόμα λιγότερα.
Μπορεί αυτά να ακούγονται δραματικά αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα.
Θαρρώ πώς κάποιοι δεν είναι τόσο ενήμεροι, για το πόσο γρήγορα δουλεύουν οι αγορές, και ότι υπάρχουν άμεσοι κίνδυνοι και δυστυχώς δεν το παίρνουν σοβαρά (ξανά -capital controls).
