Είναι τόσο δύσκολα τα ανθρώπινα, που για άλλη μια φορά οι άνθρωποι πρέπει να γίνουμε σταυροφόροι, για να διεκδικήσουμε το καλύτερο για μας και τους άλλους.
Ας υποθέσουμε πως δεν έχουμε φτάσει στο μαύρο αδιέξοδο, στην άβυσσο του νου.
Ας υποθέσουμε πως ήρθανε τα δάση μ’ αυτοκρατορικήν εξάρτηση πρωινού θριάμβου, με πουλιά, με το φως τ’ ουρανού, και με τον ήλιον όπου θα τα διαπεράση.
Ας υποθέσουμε πως είμαστε εκεί πέρα, σε χώρες άγνωστες της δύσης, του βορρά, ενώ πετούμε το παλτό μας στον αέρα, οι ξένοι βλέπουνε περίεργα, σοβαρά. (Κώστας Καρυωτάκης-αισιοδοξία)
Στις δύσκολες εποχές η αισιοδοξία γεννιέται μέσα από υποθετικές καταστάσεις και ουτοπικά όνειρα, υποθέτοντας ότι δεν υπάρχουν πια αδιέξοδα στις ζωές των ανθρώπων.
Όλα βαίνουν καλώς και το μυαλό απαλλαγμένο από τα προβλήματα της επιβίωσης πετάει. Κάτοικοι μιας πατρίδας της Δύσης του Βορρά και απαλλαγμένοι από τα άγχη και τις αγωνίες της καθημερινότητας, θαρρετά, πετάμε τα παλτά μας στον αέρα, κίνηση ξεγνοιασιάς κι ανεμελιάς, αδιαφορώντας για το τί θα πουν οι άλλοι.
Η ανθρώπινη ζωή έχει περισσότερο ενδιαφέρον. Κάποτε οι άνθρωποι είχαν όραμα, αγωνίζονταν για την πραγματοποίησή του και αισιοδοξούσαν ότι θα το κατορθώσουν. Αντίθετα με το δικό μας σήμερα, όπου κυριαρχεί η σιωπή και η απαισιοδοξία, επειδή τα οράματα, τα όνειρα, η αγωνιστικότητα έχουν σιγήσει.
Οι σχέσεις μας με τους εταίρους μας στην ΕΕ, θα περάσουν πολλές δεκαετίες μέχρι να αποκατασταθούν πλήρως, μετά τα όσα έκανε η κυβέρνηση.
Η Ευρώπη έχει βαρεθεί πλέον τα κομματικά ελληνικά παιγνίδια.
Από την αρχή είχαν κατασταλάξει στη θέση της αποδοχής των εξοντωτικών μέτρων που εισηγούνταν οι δανειστές.
Αλλά επεδίωκαν να έχουν και την λαϊκή έγκριση, ώστε κανείς να μην μπορεί να τους κατηγορήσει για αναδίπλωση και άτακτη υποχώρηση.
Όμως, ο Έλληνας τους χάλασε τα σχέδια και όχι μόνο αυτό. Το δημοψήφισμα ανέδειξε το χάσμα που υπάρχει ανάμεσα στην κλειστή ομάδα του Μαξίμου υπό τον Α. Τσίπρα-Π.Καμμένο και την λαϊκή θέληση.
Είναι πλέον καθαρό, ότι ο Έλληνας με το δημοψήφισμα, έστειλε καθαρό μήνυμα ότι θέλει να αφήσει πίσω τους θεματοφύλακες των πολιτικών της λιτότητας και των μνημονίων και να προχωρήσει μπροστά.
Είναι αδύνατον να εμπιστευτούμε τις τύχες της χώρας σε μια τόσο αντιφατική και απρόβλεπτη συγκυβέρνηση, η οποία μας οδηγεί σε αχαρτογράφητες εθνικές προοπτικές και όπου ο ίδιος ο πρωθυπουργός μάλλον δεν ελέγχει τις εξελίξεις, φοβούμενος ενδεχόμενα την παταγώδη καταψήφιση μιας συμφωνίας από τους ίδιους τους βουλευτές του.
Μόνο εθνικά ενωμένοι μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τα νέα πλήρως υφεσιακά μέτρα που προτείνουν οι δανειστές, να παραμείνουμε μέσα στην Ευρώπη που διέπεται από την φιλοσοφία της λιτότητας της καγκελαρίου Μέρκελ, αλλά αύριο θα διέπεται από μια άλλη φιλοσοφία, η οποία θα δίνει μεγαλύτερο βάρος στο καλύτερο επίπεδο ζωής των ευρωπαικών κοινωνιών.
