Προχθές αποφάσισα να επισκεφθώ έναν φίλο και συνάδελφο, που εργάζεται σε μεγάλο κανάλι.

Έφθασα στο μέγαρο όπου στεγάζεται το ευαγές ίδρυμα και σταμάτησα στην είσοδο του πάρκινγκ. Με υποδέχθηκε ένας τεράστιος “φύλακας”, με στολή και  με ακουστικό στο αυτί, σαν εκείνους τους “γορίλες” που βλέπουμε συνήθως στις ταινίες του Τζέιμς Μποντ.

“Μπουγιουρούμ εφέντη”, μου λέει και μου δείχνει με το χέρι προς τα δεξιά, όπου υπήρχαν κενές θέσεις. Αναρωτήθηκα αν βρίσκομαι στην Αθήνα ή στο Κουσάντασι. “Για σκέψου, αρχίσαμε να προσλαμβάνουμε και Τούρκους μπράβους” σκέφτηκα και παρκάρισα.

Φθάνοντας στο ασανσέρ, περίμενε άλλος “χτισμένος”, με ακουστικό στο αυτί. “Οσκελντινίζ εφέντη” μου λέει, υποκλίνεται ευγενικά, πατάει το κουμπί και με συνοδεύει μέχρι τον όροφο όπου στεγάζεται το κανάλι.

Με συνόδευσε χωρίς να μιλάει, μέχρι το γραφείο του φίλου μου. Εκείνος σηκώθηκε, έκανε νεύμα στον “χτισμένο” ,μου είπε “κάθισε” και μόλις έκλεισε η πόρτα, αρχίσαμε τη συζήτηση.

-Τι είναι τούτοι οι γορίλες, βρε παιδί μου; Αλλάξατε το προσωπικό; ρώτησα.

-Α, δεν τα έμαθες; Το κανάλι μας άλλαξε ιδιοκτησία, το αγόρασε ένας Τούρκος καναλάρχης, από εκείνους που βάζει ο Ερντογάν και εξαγοράζουν όποιο δημοσιογραφικό συγκρότημα του πηγαίνει κόντρα!

-Τι λες ρε παιδί; Πουλήσαμε κανάλι σε Τούρκους;

-Δεν το πουλήσαμε εμείς, η κυβέρνηση το πούλησε, σε διεθνή διαγωνισμό, στον οποίο πλειοδότησε ο Τούρκος!

-Δηλαδή μεταξύ ποίων πλειοδότησε; Ήρθαν επενδυτές από το εξωτερικό για να αγοράσουν ελληνικά κανάλια;

-Α, όχι. Έλληνες ήταν οι άλλοι, νομίζω και κάποιος από την Υπερδνειστερία! Πλειοδότησε ο Τούρκος και το πήρε. Όπως έγινε και με τις μαρίνες! Όποιος δώσει τα πιο πολλά, παίρνει το μάνατζμεντ. Τούρκος-ξε-Τούρκος, το “μπαγιόκο” να πέφτει, να πληρώνουμε τα δανεικά!

Τον είδα σκεπτικό. “Τι έχεις; Σας χρωστάνε πολλά; Δεν σας πληρώνουν στην ώρα σας;”. τον ρώτησα. Μου απάντησε ότι ο Τούρκος όχι ,μόνο πληρώνει καλά, αλλά και στην ώρα του! Υπέγραψαν  νέες συμβάσεις, που προβλέπουν πληρωμή κάθε πρώτη και δεκαπέντε του μήνα, δώρο εορτών και επιδόματα αδείας!    

-Για σκέψου, αδελφέ! Ήλθαν οι Τούρκοι να μας βάλουν τα γυαλιά! είπα…   

“Ναι, δεν λέω, καλά είναι όλα αυτά, αλλά υπάρχουν και μερικές δυσκολίες” είπε ο φίλος και άρχισε να μου τις απαριθμεί.

Κατ’ αρχήν, πρέπει να συνηθίσουμε να λέμε ότι “Σήμερα ελληνικά αεροσκάφη παρενόχλησαν τουρκικά, τα οποία επιχείρησαν φιλική πτήση πάνω από τη διεθνή θάλασσα του Αιγαίου”.  Επίσης πρέπει να μάθουμε να αποκαλούμε “Τουρκοκυπριακή δημοκρατία” το μέχρι τώρα “Ψευδοκράτος” και “Πρόεδρο της Ελληνοκυπριακής δημοκρατίας” τον Πρόεδρο της Κύπρου! Ε, δεν είναι και τόσο εύκολο, όπως καταλαβαίνεις…

-Δηλαδή το κανάλι εκφράζει πλέον την τουρκική πολιτική; Λέτε ότι λέει ο Ερντογάν;

– Λέμε ότι θέλει ο ιδιοκτήτης, εκείνος που μας πληρώνει! Δηλαδή αυτό που γινόταν και όταν η ιδιοκτησία ήταν ελληνική!

-Ναι, αλλά εκείνοι δεν σας έλεγαν τέτοια πράγματα!

-Ε, οι καινούριοι μας λένε! είπε και άνοιξε μια μέθοδο εκμάθησης τουρκικής γλώσσας…Το αρθρο δημοσιευτηκε στην ΕΣΤΙΑ 3/2/2016