Η αποτρόπαιη και προκλητική επίθεση εναντίον του βουλευτή της ΝΔ Γ. Κουμουτσάκου φανατισμένων χούλιγκανς, που καμία φυσικά σχέση δεν είχαν με την δίκαιη διαμαρτυρία των Ποντίων, στο περιθώριο του συλλαλητηρίου που πραγματοποιήθηκε την περασμένη Πέμπτη, είναι η κορυφή του παγόβουνου.
Η οργή κι ο φόβος που διακατέχουν μεγάλο μέρος των πολιτών τους οδηγεί να αμφισβητούν το πολιτικό σύστημα συνολικά.
Κι αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ακραίες, επικίνδυνες κι απαξιωτικές για τη Δημοκρατία αλλά και για την κοινωνική ειρήνη καταστάσεις στη χώρα μας.
Μεγάλη ευθύνη για αυτή την κατάσταση φέρει κι ο ΣΥΡΙΖΑ, που στήριξε την άνοδο του από ένα περιθωριακό κόμμα του 3% στην εξουσία του 36% στον διχασμό των ελλήνων σε «μνημονιακούς» κι «αντιμνημονιακούς» και στην επίρριψη όλων των ευθυνών για τη μεγάλη δοκιμασία που διέρχεται ο ελληνισμός τα τελευταία χρόνια στα κόμματα που είχαν κυβερνήσει το προηγούμενο διάστημα.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μεγάλο μέρος των ευθυνών φέρουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, που κυβέρνησαν ανελλιπώς μετά το 1974.
Και το δυστύχημα είναι ότι πλέον το δημοκρατικό μας πολίτευμα αμφισβητείται έντονα. Κυρίως με ευθύνη εκείνων, που διεκήρυτταν ότι θα το προστατεύουν.
Όπως επισημαίνει ο αμερικανός ιστορικός Ντόναλντ Κεϊγκεν, από τους σημαντικότερους μελετητές του Θουκυδίδη και του «χρυσού αιώνα» της Αθήνας του 5ου πΧ αιώνα, υπήρχαν τρεις προϋποθέσεις, που οδήγησαν στην ενδυνάμωση και στην ακμή της αθηναϊκής δημοκρατίας, που αν δεν συντρέχουν τότε η δημοκρατία δεν μπορεί να επιβιώσει. Οι τρεις αυτές προϋποθέσεις είναι:
- Ένα σύνολο υγιών, λειτουργικών και αποτελεσματικών θεσμών, που θα γίνονται σεβαστοί από το λαό.
- Πολίτες, που να κατανοούν επαρκώς τις αρχές της Δημοκρατίας έστω να έχουν διαμορφώσει ένα χαρακτήρα, που να είναι συνεπής προς τον δημοκρατικό τρόπο ζωής και
- Υψηλής ποιότητας ηγεσίας ιδίως στις κρίσιμες στιγμές, που κάθε τόπος και κάθε σύστημα διέρχεται.
Οποιος παρακολουθήσει προσεκτικά τον τρόπο που λειτουργεί το πολιτικό μας σύστημα σήμερα, δύσκολα θα μπορούσε να ισχυριστεί βασίμως ότι στην Ελλάδα συντρέχουν αυτές οι τρεις προϋποθέσεις, που έδωσαν πριν από 2500 χρόνια το πλέον ισχυρό δημοκρατικό σύστημα στην παγκόσμια ιστορία.
Κι αυτός είναι πράγματι σοβαρός λόγος ανησυχίας για το μέλλον της πατρίδας μας, που κατά την γνώμη μας υπερβαίνει και τους κινδύνους που προκύπτουν από την βαρύτατη οικονομική κρίση. Κι ο λόγος φυσικά είναι ότι πέραν όλων των άλλων ότι η πολιτική μας ηγεσία είναι κατώτερη των περιστάσεων.
Η όπως θα έλεγε ο ίδιος ο Περικλής, η κορυφαία πολιτική φυσιογνωμία του αρχαίου ελληνισμού: «Ο ηγέτης είναι αυτός, που ξέρει τι πρέπει να κάνει και να μπορεί να το εξηγήσει, να αγαπά την πατρίδα του και να είναι αδιάφθορος.».
Δυστυχώς, όπως δεν διαθέτουμε ηγέτες ανάλογου διαμετρήματος ομοίως δεν διαθέτουμε και πολίτες, που να έχουν διαμορφώσει ένα χαρακτήρα συνεπή προς τον δημοκρατικό τρόπο ζωής. Κι αυτό είναι το τεράστιο δημοκρατικό μας έλλειμμα, που μοιραία θα μας οδηγήσει σε πολύ δύσκολες καταστάσεις πολύ σύντομα φοβόμαστε.
