Γραφει ο Τάσος Αβραντίνης… Είναι γνωστό ότι οι προϋπολογισμοί φημίζονται για ένα πράγμα, την ανακρίβειά τους. Ιδίως όταν κανείς δεν λογοδοτεί για τις αποκλίσεις που παρουσιάζουν από τους στόχους τους. Αλλά ο προϋπολογισμός που ψηφίζεται απόψε θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως ο εικονικότερος της σύγχρονης οικονομικής μας ιστορίας.
Ενδεικτικό της προχειρότητας, της ασχετοσύνης και της απροκάλυπτης επιδίωξης εξαπάτησης των πολιτών από τους συντάκτες του είναι ότι στο προσχέδιο του Προϋπολογισμού προβλεπόταν για το 2016 ύφεση 2,3%. Ως δια μαγείας η ύφεση στο τελικό κείμενο εξαφανίστηκε.
Ακόμη, κι αυτό ενδεικτικό, ενώ σε όλες τις χώρες της Ε.Ε. προβληματίζονται για τον δημοσιονομικό αντίκτυπο του προσφυγικού προβλήματος, υπολογίζοντας ότι για τις χώρες διελεύσεως η επίπτωση μπορεί να αγγίξει και το 0,2% του ΑΕΠ, οι συντάκτες του προϋπολογισμού δεν έχουν κάνει την παραμικρή μνεία.
Αρκεί να διαβάσει κανείς μεταξύ πολλών άλλων τις εκθέσεις του εγκυρότατου Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής ή την ενδιάμεση έκθεση της Τραπέζης της Ελλάδος για να αντιληφθεί ότι δεν πρόκειται για προϋπολογισμό αλλά για ευσεβείς πόθους ή καλλίτερα για ένα τεχνηέντως κεκαλυμμένο πολιτικό κείμενο που σημαίνει την αποδοχή ότι η παρούσα συγκυβέρνηση αριστεράς και φαιάς δεξιάς δεν θα είναι αυτή που θα το εφαρμόσει, οπότε μέλλει να χρησιμοποιηθεί μάλλον ως προπαγανδιστικό κείμενο θέσεων αντίστοιχης αξίας με το “πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης” ή τα “Ζάππεια”.
