Το μεγάλο ποσοστό αποχής εάν διατηρηθεί και σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση ερμηνεύεται και ως απαξίωση –απογοήτευση από μεγάλο μέρους των πολιτών του τρόπου που λειτουργεί η πολιτική αντιπαράθεση και εφαρμογή.
Ακόμη και οι πολίτες αυτοί που συμμετέχουν στην εκλογική διαδικασία έχουν ασαφή σχηματοποίηση των πολιτικών και κομματικών επιλογών ανάμεσα στις οποίες έχουν κληθεί να επιλέξουν.
Η τελευταία εξαετία όπως είναι γνωστό ο πολιτικός διάλογος εξαντλήθηκε με επιχειρηματολογίες βασισμένες στο ευφυώς τεχνητό δίλλημα μνημόνιο- αντι μνημόνιο που παρήγαγε και τις νέες πολιτικές ταμπελίτσες ξεχωρίζοντας τους ψηφοφόρους σε μνημονιακους και μη.
Το ψευτοδίλημμα όμως δημιούργησε ένα νέο σοβαρό δεδομένο με ιδιαίτερα ποιοτικά χαρακτηριστικά . Διαπέρασε τους ψηφοφόρους όλων των κομμάτων ανεξάρτητα της ιδεολογίας η της κομματικής πολιτικής παράδοσης του κάθε ψηφοφόρου ξεχωριστά και έφερε στον αφρό τα πραγματικά θέλω και τα πραγματικά κίνητρα για τις επιλογές του.
Το τμήμα των ψηφοφόρων που δίνει την πρωτιά είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι νεώτεροι και ηλικιωμένοι.
Σ αυτή τη δεξαμενή πολιτών-ψηφοφόρων απευθύνονταν τα κόμματα εξουσίας όλα αυτά τα χρόνια και κυρίως αυτούς ήθελαν «ικανοποιημένους» .
Με την πάροδο των ετών στο κομμάτι αυτό του πληθυσμού, ατόνησε έως μαράθηκε η διάσταση πολίτης, και στην αντίληψη του, γιγαντώθηκε και άνθησε η διάσταση και η δύναμη του ως ψηφοφόρος μόνο.
Συνολικά οι ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ ανέδειξαν σε επίπεδο κοινωνικής επιστήμης ανταποδοτικές πολιτικές κόμματος ψηφοφόρου. Αυτή η πολιτική «εμπορευματοποίηση». μπαρτερ (barter) ψήφος έναντι βολέματος μετέτρεψε σταδιακά ένα μεγάλο μέρος των πολιτών σε μη «πολίτες» διατήρησαν όμως το δικαίωμα της ψήφου.
Στην αποπολιτικοποίηση συνέβαλε και συμβάλει καθοριστικά η κάθε μορφή αριστεράς θεωρώντας και προπαγανδίζοντας ότι ο διορισμός στο δημόσιο η η κάθε καταχρηστική σύνταξη είναι υποχρέωση του κράτους.
Ηθελημένα ξεχνώντας και παραβλέποντας ότι και όλοι οι πολίτες να διοριστούν στο δημόσιο η Ελλάδα είναι καπιταλιστική χώρα και έχει ελεύθερη αγορά (κατά τον νόμο τουλάχιστον).
Ακόμη δεν έχει αντιληφθεί η φερόμενη αριστερά ότι στις χώρες που όλοι οι πολίτες τους ήταν δημόσιοι υπάλληλοι και που καταργήθηκε η αγορά κατέρρευσαν χρεοκόπησαν και οικονομικά και πολιτικά αλλά κυρίως ηθικά.
Ο μη πολίτης αλλά ψηφοφόρος που παρήγαγε επί δεκαετίες η σοσιαλδημοκρατία και κλασικιστική αριστερά έχει ανάγκη από επιχειρήματα από «ηθική» επίφαση από «αυτοπροσδιορισμούς» για να δικαιολογήσει την ψήφο του τη στάση του .
Δεν είναι και δύσκολο για τους επαγγελματίες του είδους.
«Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες», «Θα σκίσουμε τα μνημόνια», «Δραχμές και δίφραγκα» και από το “μοναστήρι” «λαϊκή εξουσία».
Αλλά ο «παροιμιώδης» κάνει ότι δεν καταλαβαίνει ούτε περνά πλέον από το μυαλό του ότι είναι πολίτης και έχει υποχρεώσεις.
Να περικοπεί ο μισθός κακό αλλά έτσι κι αλλιώς τι κάνω σκάβω. Να κοπεί η σύνταξη κακό αλλά άσε αυτός ο μικρός είναι εξυπνούλης, Άλλωστε γύρω του είναι όλο γνώριμα πρόσωπα από το ΠΑΣΟΚ . Μ αυτούς έκανα σπίτι και πήρα και σύνταξη.
Δεν περνά από το μυαλό του ότι «πήρε σπίτι» με δανεικά ότι πληρωνόταν με δανεικά ότι έπαιρνε σύνταξη με δανεικά;
Όχι το ξέρει και το ξέρει πολύ καλά γι αυτό ψηφίζει με τα ίδια κριτήρια (χωρίς κριτήρια) χρόνια τώρα γι αυτό σκύβει και αποκαλεί το σκύψιμο προοδευτική «αντίσταση».
Από την άλλη τα κόμματα της νυν αντιπολίτευσης πρώτης- πρώτης της ΝΔ και παρά τις όποιες προσπάθειες του Κώστα Καραμανλή δεν κατάλαβαν και πολλά.
Παγιδευμένα στη λογική του κρατικού παρεμβατισμού και του κρατικού σχεδιασμού και στον καιροσκοπισμό για την αναγκαία ψήφο των δημοσίων υπαλλήλων ταυτίστηκαν με τους «δανειστές». Πληρώνει η ΝΔ και δικαίως ότι παρασιώπησε ότι ζούσαμε με ξένα λεφτά πληρώνει ότι δεν στήριξε τις επιχειρήσεις εις βάρος των συντεχνιών, πληρώνει που δεν μείωσε τους φόρους, πληρώνει την ατολμία της να είναι και να γίνει ευρωπαϊκό κόμμα και όχι ελληνικό κακέκτυπο.
Κυρίως πληρώνει που έδωσε περιθώρια σε όλους αυτούς τους μη πολίτες και τους εκπροσώπους τους να παίζουν με τη χώρα να γελοιοποιούν τους κοινοβουλευτικούς θεσμούς και να ανοίγουν τα σύνορα.
Δεν είναι όμως τόσο αργά ( ο έστω και από «σπόντα») επικεφαλής της ΝΔ είναι σοβαρός άνθρωπος και έμπειρος πολιτικός είναι παιδί της πολιτικής αναγκαιότητας και την ανάγκη πρέπει να την κάνει αποτέλεσμα και μπορεί να το κάνει.
Όραμα πρόγραμμα και την αλήθεια θέλει ο ευρωπαίος Έλληνας που άλλωστε είναι και η πλειοψηφία και των πολιτών και των ψηφοφόρων
