Ελάττωση της ποσοτικής χαλάρωσης, πιθανές κρίσεις σε Κίνα και Ιταλία, αυξημένη ανισορροπία στο παγκόσμιο εμπόριο και μια δόση λαϊκισμού: μόνο κάποιες από τις πιθανές αιτίες για τις επόμενες χρηματοπιστωτικές κρίσεις, σύμφωνα με νέα έρευνα της Deutsche Bank. Σε έκθεση στην οποία αναζητούν πιθανές αιτίες για την
Του Κώστα Στούπα 1) Τι κρύβει η "φούσκα” του Bitcoin
Του Frisco d’Anconia Μερικές φορές η πρακτική της λογοκρισίας φαίνεται τόσο παλιά όσο η γραφή και φαίνεται επίσης ότι, όσο θα έχουμε συγγραφείς, θα έχουμε και κάποιον πρόθυμο να τους λογοκρίνει ή να τους φιμώσει για το δικό του προσωπικό όφελος. Από τον αδόκητο θάνατο του Σωκράτη
Του Κώστα Στούπα 1) Μέχρι τελικού ψόφου
Του Αλέξανδρου Σκούρα*
Γράφει ο Νίκος Μωραϊτάκης… Επί δεκαετίες επικράτησε ο μύθος ότι οι Ελληνες είμαστε καλοί έμποροι αλλά ανίκανοι να παράγουμε το οτιδήποτε. Το αφήγημα είναι ελκυστικά λογικοφανές.
Μια μικρή χώρα δεν μπορεί να έχει μεγάλη βιομηχανική παραγωγή γιατί δεν έχει τους φυσικούς πόρους και τις υποδομές. Εξωστρεφείς, μορφωμένοι και πονηροί, οι Ελληνες θα γίνουμε έμποροι και στελέχη υπηρεσιών, αυτό μας ταιριάζει.
Με την οικονομική ύφεση να ξεγυμνώνει τις παθογένειες της ελληνική οικονομίας, νομίζω αρχίζει να προκύπτει μια πολύ διαφορετική εικόνα.
Του David Wharton*… Κάτι σπουδαίο συνέβη στην κλασική Ελλάδα, αλλά δεν το γνωρίζαμε μέχρι προσφάτως. Παρά τις αντίξοες συνθήκες, οι Αρχαίοι Έλληνες δημιούργησαν μια επιτυχημένη τάξη επιχειρηματιών που διέπρεψαν και έγιναν πλούσιοι.
Του Κωνσταντίνου Βέργου* Η έκδηλη ανησυχία ανάμεσα στους αξιωματούχους από το «αρχηγείο του Βόλφγκαγκ Σόιμπλε», θυμίζει με πολλές αναλογίες εκείνη του «επιτελείου του Αδόλφου Χίτλερ», λίγο πριν χάσει τον πόλεμο! Ο πόλεμος έχει χαθεί, οι σύμμαχοι ειναι στο Bερολίνο, και αυτός ετοιμάζει αντεπίθεση! Θα τα καταφέρει; Η
Του Κωνσταντίνου Βέργου* Παρότι η τιμή μετοχής της Deutsche bank κατέρρευσε, χάνοντας 50% από τις αρχές του χρόνου, η Τράπεζα δεν έχει ακόμη τυπικά χρεοκοπήσει. Ιστορικά όμως οι απότομες πτώσεις χρηματιστηριακών τιμών στην αγορά δείχνουν κάτι άσχημο, φέρνοντας πλέον στην επιφάνεια το μεγάλο ερώτημα. Τι θα
Του Ειδικού Συνεργάτη
Bloomberg: Αυτή την εβδομάδα, οι αξιωματούχοι της Ομοσπονδιακής Αποθεματικής Τράπεζας των ΗΠΑ (Federal Reserve) θα πραγματοποιήσουν μια κρίσιμη συνεδρίαση για το εάν θα αυξήσουν τα επιτόκια. Ό,τι και αν κάνουν, κατά πάσα πιθανότητα θα είναι λάθος. Έχουν περάσει περισσότερα από επτά χρόνια από όταν ξεκίνησε η
Της Vanessa Ramirez*
Οι επικριτές του καπιταλισμού, από τον Μαρξ μέχρι τον Σάντερς, ισχυρίζονται ότι η ελεύθερη αγορά εκμεταλλεύεται την εργατική τάξη προς όφελος των πλουσίων∙ ακόμα και κάποιοι «κλασικοί φιλελεύθεροι» πρόσφατης κοπής προβάλλουν τη θέση ότι ο καπιταλισμός χρειάζεται υποστήριξη από ένα εγγυημένο βασικό εισόδημα ή κάτι τέτοιο.
Οι επικριτές έχουν δει τα πράγματα λανθασμένα. Στην ελεύθερη αγορά, η οριακή παραγωγικότητα των εργαζομένων, μειον τα επιτόκια, καθορίζει τους μισθούς. Οι εργοδότες δεν αμείβουν τους εργαζομένους περισσότερο από όσο συμβάλλουν στην αξία του προϊόντος, και η πίεση του ανταγωνισμού αποτρέπει τους εργοδότες να πληρώνουν χαμηλότερα από αυτό. Για να αυξηθούν οι μισθοί, πρέπει να αυξηθεί και η οριακή παραγωγικότητα.
Πώς μπορεί να επιτευχθεί αυτό; Ο Mises δίνει την απάντηση:
Του Richard M. Ebeling*… Το μνημειώδες κορυφαίο έργο του Ludwig von Mises Ανθρώπινη Δράση: Μια Πραγματεία στα Οικονομικά, εξεδόθη στις 14 Σεπτεμβρίου 1949. Μέσα στις σχεδόν 7 δεκαετίες που έχουν παρέλθει από την εμφάνισή της, η Ανθρώπινη Δράση έχει αναγνωριστεί ως ένα πραγματικά σπουδαίο, κλασικό έργο της οικονομικής επιστήμης.
Συχνά θεωρείται «κλασικό» ένα διάσημο βιβλίο που θεωρείται ότι έχει προσφέρει πολλά σε έναν τομέα και γίνονται αναφορές σε αυτό ευλαβικά, αλλά σπάνια διαβάζεται. Ο Πλούτος των Εθνών του Άνταμ Σμιθ αποτελεί τυπικό παράδειγμα ενός τέτοιου έργου. Κάθε οικονομολόγος έχει ακούσει για το «αόρατο χέρι» και την ιδέα του ίδιου συμφέροντος που διευρύνει το κοινωνικό συμφέρον μέσα από τον μηχανισμό πρωτοβουλιών της αγοράς, αλλά σήμερα ίσως είναι ελάχιστοι οι οικονομολόγοι που έχουν διαβάσει κάτι παραπάνω από μερικά αποσπάσματα του έργου του Σμιθ.
Εν τούτοις, η Ανθρώπινη Δράση ξεχωρίζει με μοναδικό τρόπο ως ένα κλασικό έργο των οικονομικών. Όχι μόνο μεταξύ των Αυστριακών οικονομικών, αλλά και για έναν αυξανόμενο αριθμό άλλων ανθρώπων, η ευφυής πραγματεία του Mises συνεχίζει να διαβάζεται και να λαμβάνεται σοβαρά υπ’ όψιν ως ακρογωνιαίος λίθος για την κατανόηση της φύσης της ελεύθερης κοινωνίας και των διαδικασιών της οικονομίας της αγοράς.
Του Art Carden*… Κατά την ταπεινή μου γνώμη, ο Ludwig von Mises (1881-1973) υπήρξε ο σπουδαιότερος κοινωνικός διανοητής του 20ου αιώνα.
Με μια σειρά ρηξικέλευθων συνεισφορών όπως Η Θεωρία του Χρήματος και των Πιστώσεων, Σοσιαλισμός: Μια Κοινωνική και Κοινωνιολογική Ανάλυση, Ανθρώπινη Δράση (το κορυφαίο του έργο), Θεωρία και Ιστορία –για να μην αναφερθούμε σε μια σειρά μικρότερων και επισταμένων έργων όπως η Γραφειοκρατία και η Παντοδύναμη Κυβέρνηση– ο Mises διετύπωσε τις θεωρίες της οικονομικής ανάπτυξης και των οικονομικών κύκλων που ισχύουν σήμερα.
