Η χώρα μας «βασανίζεται» επί έξι χρόνια στην προσπάθειά της να βγει από το μνημόνιο. Ετσι χαρακτηρίζει η πλειοψηφία των πολιτικών προσώπων και των media την οδυνηρή περίοδο δημοσιονομικής προσαρμογής και ανταπόκρισης της χώρας μας στις δεσμεύσεις που δημιουργούν ο υψηλός δανεισμός από τα κράτη-μέλη
Γράφει ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος..Είναι απίστευτη η άγνοια με την οποία πολιτικές αρχές και δημόσιοι παράγοντες στη Ελλάδα αντιμετωπίζουν την πραγματικότητα και τις εξελίξεις. Δίχως ίχνος διορατικότητας και διάθεση αναλυτικής προσέγγισης του μέλλοντος, αντιμετωπίζουν οι πάντες το σήμερα με όρους του χθές. Στην οικονομία δεν χρειάζονται ιδιαίτερες
Μικρή σημασία έχει ποιος θα κερδίσει τις επόμενες εκλογές. Η χώρα μοιάζει παγιδευμένη με εκρηκτικά και το φιτίλι και έχει ανάψει εδώ και καιρό με ταχύτητα μετά τα capital controls πλησιάζει το μπαρούτι. Τόσο οι δύο μονομάχοι των επικείμενων εκλογών όσο και τα μικρότερα κόμματα που
* Αυτή τη στιγμή χρειαζόμαστε μια ισχυρή πλειοψηφία που μπορεί να εξασφαλιστεί από την αυτοδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ * Στη νέα τετραετία πρέπει να έχουμε τη φιλοδοξία όχι απλά να διεκπεραιώσουμε κάποιες υποχρεώσεις, αλλά να θέσουμε τις βάσεις για το νέο πρότυπο ανάπτυξης που χρειαζόμαστε * H Νέα
Είμαι πολύ θυμωμένος με την φτώχεια του προεκλογικού λόγου των περισσότερων κομμάτων και πολιτικών, που επιζητούν διακαώς την ψήφο μας. Η χώρα είναι στην άκρη του γκρεμού και το μόνο που ακούω ποιός μπορεί να είναι χειρότερος από ποιόν, ποιός είναι πιό παλιός από τον
Πρόεδρε, έτσι όπως πάει το πράγμα, στο τέλος θα κερδίσουμε τις εκλογές". Με τη φράση αυτή, ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Βαγγέλης Μεϊμαράκης εξέφρασε στον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή σε πρόσφατη τηλεφωνική επικοινωνία τους την αγωνία του για την επόμενη ημέρα. Όποιος αναδειχθεί πρωθυπουργός στις 20
Συνταρακτικά στοιχεία έρχονται στο φως, σχετικά με την υπόθεση του δομημένου ομολόγου του Ταμείου των δημοσιογράφων (ΤΣΠΕΑΘ) και αποκαλύπτονται άγνωστες πτυχές της υπόθεσης, οι οποίες ανατρέπουν τα μέχρι σήμερα δεδομένα.
Αυτό τουλάχιστον προκύπτει από το άρθρο που ακολουθεί και υπογράφεται από τον δημοσιογράφο και πρώην πρόεδρο του ΤΣΠΕΑΘ, Δημήτρη Καπράνο.
Πριν καν μπούμε στον σχολιασμό της εκλογικής επικαιρότητας θα επιθυμούσα να μοιραστώ με τους φίλους αναγνώστες κάποιες σκέψεις που έρχονται και επανέρχονται στη σκέψη μου όλη αυτή την περίοδο από τον Ιανουάριο του 2015 μέχρι σήμερα. Θεωρώ ότι το εντυπωσιακότερο στοιχείο στη συμπεριφορά των στελεχών του
Θα επιμείνω στην ανάλυση του κυβερνητικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ σήμερα για δύο λόγους. Πρώτον, γιατί έχω τη φρικτή υποψία ότι και σε αυτή την προεκλογική καμπάνια δεν θα επικεντρωθούμε στην ουσία των πραγμάτων, αλλά θα εστιάσουμε στην επιφάνεια των προβλημάτων. Δεύτερον και κυριότερον, γιατί από
του John Bachtell Αβάνα, Κούβα. Περίπου 30 μίλια δυτικά της πόλης, ένα από τα μεγαλύτερα κατασκευαστικά έργα από την έναρξη της κουβανικής επανάστασης το 1959 παίρνει μορφή: ένα υπερσύγχρονο λιμάνι εμπορικών πλοίων στον Κόλπο Μαριέλ. Μόλις ολοκληρωθεί, θα είναι το μεγαλύτερο λιμάνι βαθέων υδάτων στην Καραϊβική. Το
Βαγγέλη Μεϊμαράκη πρόσεχε! Το πιο πιθανό σενάριο είναι η Νέα Δημοκρατία να αναδειχτεί νικήτρια στις εκλογές. Να κερδίσει, δηλαδή, το μπόνους των 50 εδρών και να κληθεί να κάνει κυβέρνηση παρέα με το Ποτάμι του Σταύρου και το ΠΑΣΟΚ της Φώφης. Καταλαβαίνεις, Βαγγέλη, τι σημαίνει
Ο νόμος που ψήφισε η ελληνική κυβέρνηση -μαζί με την αντιπολίτευση- στα μέσα Αυγούστου, αναφέρει ότι προτεραιότητά της είναι «να εκσυγχρονίσει και να ενδυναμώσει σημαντικά την ελληνική διοίκηση και να βάλει σε εφαρμογή το πρόγραμμα, υπό την αιγίδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, για την ενίσχυση των
Εξέφρασε την αγανάκτηση του μέσου Έλληνα το Όχι στο πρόσφατο δημοψήφισμα, σύμφωνα με την άποψη του παραιτηθέντος πρωθυπουργού. Προφανώς ξεχνά τις συνεχείς προσπάθειες του για να αποσπάσει αυτό το Όχι και τις διαβεβαιώσεις του πως απλώς θα ήταν ένα ακόμη εργαλείο για να επιτευχθεί μια
Οι αναδιατάξεις και οι επαναδιατυπώσεις συνεχίζονται στο πολιτικό σκηνικό. Η ασάφεια, η γενικολογία και η απλοϊκότητα της όποιας επιχειρηματολογίας ψελλίζουν οι πολιτικές ηγεσίες κάνει περισσότερο εμφανή την αδυναμία τους να ανταποκριθούν να ηγηθούν των περιστάσεων. Απευθύνονται στο εκλογικό σώμα μέσω της στρατηγικής της απαξίωσης του πολιτικού «αντίπαλου».
Άβγαλτος ο κ Τσίπρας, παλιός ο κ Μεϊμαράκης. Συνοδευμένοι από ολόκληρη λίστα παρεπόμενων χαρακτηρισμών που σκοπό έχουν να αναδείξουν και να πείσουν ότι το κυρίαρχο εκλογικό κριτήριο είναι η ηλικιακή διαφορά ανάμεσα στους δυο αρχηγούς.
Αυτό που ξεκίνησε ως φάρσα μπορεί άραγε να προκαλέσει μείζονα αναταραχή στο στρατόπεδο του αμερικανικού Ρεπουμπλικανικού Κόμματος ενόψει των προεδρικών εκλογών του 2016; Μέχρι πρόσφατα, η υποψηφιότητα του Ντόναλντ Τραμπ θεωρούνταν απίθανη, λόγω της οικονομικής του διαφάνειας που χωρίς αμφιβολία θα του ζητούσε η αρμόδια
Οι τίτλοι ειδήσεων στον τύπο της περασμένης Κυριακής γράφουν ότι «καταρρέει η εικόνα του Τσίπρα», «κάτω από τη βάση η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ», «τελειώνει η πολιτική κυριαρχία Τσίπρα». Παιδί των καταλήψεων και του κομματικού σωλήνα, χωρίς καμία επαγγελματική εμπειρία και ελάχιστη επαφή με το εξωτερικό, ο
Με γνώμονα τη “γραμμή” του Αλέξη Τσίπρα να μην υπάρχουν σταρ στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ οι επιτελείς της Κουμουνδούρου οργανώνουν τις λίστες του κόμματος για τις εκλογές του Σεπτεμβρίου. Σύμφωνα με το Mega, στόχος του προέδρου του κόμματος είναι να βρεθούν σε εκλόγιμες θέσεις οι εξωκοινοβουλευτικοί
Η υποθεση με το ΙΚΑ Ορεστιάδας όπου η βολεμενη διευθύντρια έφτιαξε επιτροπή απο 3 τακτικά και 3 αναπληρωματικά μέλη για να παρακολουθούν την
Ο Κάουτσκι πίστευε πως όσο οι προλετάριοι αδυνατούσαν να κάνουν την επανάσταση, άλλο τόσο και οι αστοί αδυνατούσαν να την εμποδίσουν. Όμως και ο ίδιος ο Λένιν έγραφε το 1905 με ένα ιδιαίτερο ύφος αφορισμού: «Αποτελεί αντιδραστική σκέψη να ψάχνουμε τη σωτηρία της εργατικής τάξης
Tην αδυναμία του να συνεργαστεί μετεκλογικά με τα «παλαιά κόμματα», γιατί αυτά αποτελούν τον ορισμό της «Εθνικής τής Διαπλοκής», δήλωσε ο τέως πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας στην πρόσφατη συνέντευξή του στον τηλεοπτικό σταθμό Alpha. Ενδιαφέρουσα προσέγγιση, ομολογουμένως. Υπό την προϋπόθεση, όμως, ότι μπορεί κανείς να την
