HomeLIFESTYLEΤΕΧΝΗ (Page 3)

ΤΕΧΝΗ

Όταν διά της πίστεως και της καλής θελήσεως, αλλά και από επιτακτικήν, αδήριτον ανάγκην δημιουργηθούν αι προϋποθέσεις και εκτελεσθούν όχι οικοδομικά, ή ορθολογιστικά, μα διαφορετικά τελείως έργα, εις την καρδιά του μέλλοντος, εις την καρδιά των υψηλών οροπεδίων και προ παντός μέσ’ στην καρδιά του κάθε ανθρώπου, θα υπάρξη τότε μόνον η Νέα Πόλις και θα ονομασθή πρωτεύουσα της ηνωμένης, της αρραγούς και αδιαιρέτου Οικουμένης.

Από τους ιστορικούς και τους τεχνοκριτικούς η έννοια του Μπαρόκ θα χρησιμοποιηθεί για να περιγράψει τόσο ένα συγκεκριμένο ύφος και στυλ, όσο και την ιστορική περίοδο 1600 – 1750 που ακολούθησε την Αναγέννηση. Η περίοδος μάλιστα αυτή θα σηματοδοτήσει μια λαμπερή και αλματώδη ανάπτυξη όλων των μορφών της τέχνης.

Είναι πολύ δύσκολο, σχεδόν αδύνατο, να μιλήσουμε για τον λαϊκισμό στη λογοτεχνία χωρίς να υπενθυμίσουμε τις τύχες της εννοιολόγησής του στο πεδίο της πολιτικής επιστήμης και της πολιτικής θεωρίας: πεδίο όπου παρουσιάζεται υπερβολικά διευρυμένος, έχοντας αποκτήσει ήδη μια δυσλειτουργική πολυσημία. Ξέρουμε, ωστόσο, από αυτή την πολυσημία

Πολλοί από εσάς, κυρίως όσοι "παίζετε" με το διαδίκτυο, θα πληροφορηθήκατε τον θάνατο του Άγγελου Μαστοράκη. Αναφέρεται ως "Δημοσιογράφος, εκδότης περιοδικών, Ιδρυτής του περιοδικού "9" που  ήταν για δέκα χρόνια ένθετο στην "Ελευθεροτυπία"   Ηγέτης και αρχηγός των φίλων της Επιστημονικής φαντασίας, γνωστός για κάποιες μουσικές

Όταν ήταν μικρό παιδί ο θείος του τον αποκαλούσε “Sparky” (όπως ένα άλογο κινουμένων σχεδίων που ονομαζόταν Spark Plug). Ο Sparky δεν τα πήγαινε καθόλου καλά στο σχολείο.

Ήταν κακός μαθητής σχεδόν σε όλα τα μαθήματα, από τη φυσική και τα  λατινικά, μέχρι την  άλγεβρα και τα αγγλικά. Στον αθλητισμό δεν τα πήγαινε καλύτερα. Αν και κατάφερε να μπει στην ομάδα γκολφ του σχολείου, έχασε το μοναδικό σημαντικό ματς της χρονιάς. Έχασε ακόμα και τον επαναληπτικό.

Ο Ισαάκ Ασίμωφ γιος του Ιούδα και της Άννας Ρέητσελ Ασίμωφ, γεννήθηκε το 1920 στο χωριό Πετροβίτσι της Ρωσίας. Τρία χρόνια αργότερα η οικογένεια μετανάστευσε στις Η.Π.Α και εγκαταστάθηκε στη Νέα Υόρκη. Ο Ασίμωφ μεγάλωσε στο Μπρούκλυν και απέκτησε την αμερικάνικη υπηκοότητα στην ηλικία των

ΗΦιόνα Μέι, ανώτατη δικαστής με ειδίκευση το οικογενειακό δίκαιο και τη διευθέτηση υποθέσεων που έχουν να κάνουν με την ευημερία των παιδιών μετά το διαζύγιο –ένας κομψός τρόπος για να περιγραφεί ο κανιβαλισμός ανάμεσα στους διάδικους, πρώην συζύγους που μάχονται λυσσαλέα για το ποιος θα

Ο Γιάννης Χατζηαντρέας, όπως ήταν το πραγματικό όνομα του Στρατή Τσίρκα, γεννήθηκε στο Κάιρο της Αιγύπτου, όπου και πέρασε τις πρώτες τρεις δεκαετίες της ζωής του. Η οικογένεια Χατζηαντρέα είχε καταφύγει στην Αίγυπτο για να μην υπηρετήσει ο πατέρας του ως στρατιώτης σε τουρκική επικράτεια. Μετά τους σεισμούς του 1881 η οικογένεια μετακόμισε στη Χάιφα, ενώ με τον πόλεμο του 1897 κατέφυγε στην Αλεξάνδρεια. «Έτσι γινήκαμε εμείς αιγυπτιώτικο γένος, αλεξανδρινοί. Οι σχέσεις μου με το πνεύμα, τον κόσμο της προσφυγιάς είναι πολύ έντονες, υπάρχουνε ρίζες», θα πει ο συγγραφέας αργότερα.

Από μικρός επιδεικνύει εντυπωσιακή προδιάθεση για τη λογοτεχνία, δανείζεται από βιβλία από βιβλιοθήκες και φίλους, παρακολουθεί όλα τα θεατρικά έργα και τις ταινίες από την Ελλάδα ενώ σημειώνει στα σχολικά του σημειωματάρια οτιδήποτε διαβάζει ή τον ενδιαφέρει. Μέσα στον νεανικό δημιουργικό πυρετό της εποχής εκείνης γράφει και το πρώτο του μυθιστόρημα. «Όταν ήμουν είκοσι χρονών, έγραψα ένα μυθιστόρημα, από το οποίο σώθηκε ένα κεφάλαιο. Όλο το άλλο το έκαψα, γιατί σε κάποια στιγμή αυτογνωσίας είδα ότι λέω ψέματα. Και αυτή η εμπειρία μού κόστισε τόσο, ώστε έκανα 25 χρόνια να γράψω άλλο μυθιστόρημα», είπε ο ίδιος ο Τσίρκας σε συνέντευξή του. Tο 1927 δημοσιεύει το πρώτο του πεζό με τίτλο «Φεγγάρι».

Διεθνούς φήμης Ελληνίδα αοιδός. Με πωλήσεις που ξεπερνούν τα 300 εκατομμύρια δίσκους, θεωρείται η πιο εμπορική τραγουδίστρια όλων των εποχών σε παγκόσμιο επίπεδο και η μόνη που συναγωνίζεται επί ίσοις όροις τους Beatles και τον Έλβις Πρίσλεϊ. Η χαρακτηριστική σοπράνο φωνής της (γεννήθηκε με μόνο μία φωνητική χορδή), η ικανότητά της να τραγουδά πειστικά σε πολλές γλώσσες και η ποικιλία του ρεπερτορίου της, τη βοήθησε να χτίσει την αξιομνημόνευτη διεθνή καριέρα της.

Το Θέατρο Αυλαία στη Θεσσαλονίκη παρουσιάζει για λίγες παραστάσεις, από τις 3 έως τις 7 Φεβρουαρίου 2016, το έργο της Χαράς Κοσεγιάν, Ο Αρμένης. “O ΑΡΜΕΝΗΣ” είναι η δραματοποίηση του ομότιτλου λογοτεχνικού διηγήματος της Χαράς Κοσεγιάν ( από το βιβλίο "Η ΛΟΧΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΥΣΙΑΣ", εκδ."ΟΔΟΣ ΠΑΝΟΣ"

Ο Σαλβαντόρ Νταλί Ντομένεκ γεννήθηκε το 1904 στην πόλη Φιγκέρες της Βορείου Καταλωνίας, όπου ο πατέρας του ήταν συμβολαιογράφος. Ηρθε στον κόσμο με ένα ξεχωριστό ταλέντο στο σχέδιο και ζωγράφιζε σε ηλικία 12 ετών. Βασανιστικά ντροπαλός, τρομοκρατημένος από την ιδέα ότι ήταν σεξουαλικά ανίκανος, τα ημιτελή εφηβικά ημερολόγιά του δείχνουν ότι στα 16 του είχε αποφασίσει ότι θα μπορούσε να επιζήσει συναισθηματικά μόνο αν κατασκεύαζε μια κραυγαλέα, επιδειξιμανή προσωπικότητα με την οποία θα αντιμετώπιζε τον κόσμο.

Ενα ακόμη ειρωνικό κείμενο, την Τέχνη της κοινωνικής αναρρίχησης του Βαρόνου ντ’Ολμπάχ (ή ντε Χολμπάχ, ή Χόλμπαχ, ανάλογα με το πώς προτιμά κανείς να μεταγράψει στα ελληνικά το όνομα ενός Γερμανού που έζησε και έδρασε κυρίως στη Γαλλία). Και, το επόμενο Σάββατο, θα ασχοληθούμε με

Φαντασία: Ποιο είναι το ίδιον του ανθρώπου; Τι είναι αυτό που μας διαφοροποιεί από τα ζώα; Επαναλαμβάνουν, εδώ και αιώνες, ότι είναι ο ορθός λόγος. Αρκεί όμως να προσέξουμε τη συμπεριφορά των άλλων γύρω μας αλλά και τη δική μας, για να αντιληφθούμε ότι αυτό δεν

Το παρατσούκλι του ήταν Angel Eyes, εξαιτίας της ετεροχρωμίας των ματιών του. Ο Clarence Leroy Van Cleef Jr, όμως δεν ήταν ωραίος με την κλασική έννοια. Τόσο καλύτερο για αυτόν. Το σκληρό παρουσιαστικό του ψηλόλιγνου νέου (σχεδόν 1.90 cm), με τη γαμψή μύτη, τα μεγάλα

Θα μπορούσαν άραγε οι βασανιστές της χούντας να παρουσιάζουν τα σωψυχά τους κάθε βράδυ στο κρατικό κανάλι; Θα έπρεπε το Εθνικό Τυπογραφείο να τυπώσει τα απομνημονεύματα του Κοεμτζή γιατί αυτός έχει δικαίωμα να γράψει; Μπορεί να υπάρχει ελευθερία λόγου, αλλά αυτό δεν σημαίνει ούτε ότι

«Πήρα το τσαπάκι της ανασκαφής, που έχω μαζί μου από το 1952, έσκυψα στο λάκκο και άρχισα να σκάβω με πείσμα και αγωνία το χώμα κάτω από το κλειδί της καμάρας. Ολόγυρα ήταν μαζεμένοι οι συνεργάτες μου. (…) Συνέχισα το σκάψιμο και σε λίγο ήμουν

«Από εκεί και πέρα, αν εξετάσουμε τη σημερινή κατάσταση, κατάσταση αποσύνθεσης και όχι κρίσης, κατάσταση αποσάθρωσης των δυτικών κοινωνιών, διαπιστώνουμε μια αντινομία πρώτου μεγέθους: Το απαιτούμενο είναι κολοσσιαίο, πάει πολύ μακριά –και οι άνθρωποι, τέτοιοι που είναι και τέτοιοι που αναπαράγονται συνεχώς από τις δυτικές