Γράμμα από τη Ρωσία 2. Ούτε Κόκκινος, ούτε Λευκός. Έντιμος.
Δημήτρης Τριανταφυλλίδης
Γράμμα από τη Ρωσία 1 – Στα βήματα του Αντρέι Ρουμπλιόφ…
Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης Το βαρύ κορεάτικο τετρακίνητο μούγκρισε, προσπαθώντας να διασχίσει το ρουμάνι και να ανεβεί στο υψίπεδο όπου βρίσκεται ο ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Ζβενίγκοροντ. Χωματένιος δρόμος που περιβάλλεται από πανύψηλες οξιές, έλατα, πλατάνια και βελανιδιές. Κλασικό ρωσικό δάσος. Μόνο σε ορισμένες σημεία
“Τα Αρχεία του Πλανήτη”…
Ο Albert Kahn ήταν Γαλλοεβραίος τραπεζίτης που χρηματοδοτούσε ντοκουμενταριστές-λαογράφους φωτογράφους για να φωτογραφίσουν διάφορους λαούς και κτίρια του πλανήτη χρηματοδοτόντας επί 22 χρόνια το φωτογραφικό πρότζεκτ "Τα Αρχεία του Πλανήτη", ένα πρότζεκτ που αναγκάστηκε να σταματήσει να χρηματοδοτεί λόγω της οικονομικής ζημιάς που έπαθε από
Ο Αλεξάντρ Σολζενίτσιν και ο κόσμος της ζωντανής μνήμης…
Ο Αλεξάντρ Σολζενίτσιν (1918 – 2008) ήταν ένας από εκείνους τους σοβιετικούς συγγραφείς, οι οποίοι ενώ ήταν συνομήλικοι του καθεστώτος και διώχθηκαν ανελέητα από αυτό, κατόρθωσαν όχι μόνο να επιζήσουν, αλλά και να το δουν να καταρρέει εν μία νυκτί.
Συγγραφέας, υπέρμαχος της ελευθερίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, βίωσε από πρώτο χέρι τον ζόφο των στρατοπέδων καταναγκαστικών έργων του σταλινικού καθεστώτος.
«Οι Ελληνες του Βελεστινλή, ο Ελληνισμός του Σεφέρη»…
Ο Ρόντρικ Μπίτον μιλάει για το νέο βιβλίο του, στο οποίο ερευνά τις σχέσεις λογοτεχνίας και εθνικής συνείδησης στον νεότερο Ελληνισμό. Ο Σεφέρης δεν κατανοούσε την εμμονή των συγχρόνων του με την «ελληνικότητα», τουλάχιστον όπως αυτή εκφραζόταν στην αρχιτεκτονική των κτιρίων της Ακαδημίας: μια μίμηση βορειοευρωπαϊκού ρυθμού.
Η Νίτσα, ο Χρήστος, ο Βιτσώρης και… ο Τρότσκι…
Γραφει ο Ιάσων Τριανταφυλλίδης
Ο Ερνστ Νόλτε και οι εκλεκτικές συγγένειες των ολοκληρωτισμών…
«Όταν μιλούμε για ιστορία, ποιος μιλάει; Είναι κάποιος που τοποθετείται σε μια εποχή, σε μια κοινωνία, σε μια κοινωνική τάξη – με μια λέξη είναι ένα ιστορικό ον. Όμως αυτό ακριβώς το γεγονός, που θεμελιώνει τη δυνατότητα μιας ιστορικής γνώσης (διότι μόνο ένα ιστορικό ον
Σάτιρα επί χάρτου…
Ο Τούρκος μαχαιρώνει τη Ρωσία, που έχει τη μορφή ελέφαντα, με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες να παρακολουθούν ή να συμμετέχουν. Θα μπορούσε να αποτελεί γελοιογραφία του σύγχρονου –και κρίσιμου- διεθνούς σκηνικού. Είναι, αντίθετα, σατιρική καταγραφή μιας προ πολλού παρελθούσας επικαιρότητας με ίδιους πρωταγωνιστές: τον Ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1877-1878, όπως αποτυπώνεται σε ένα σατιρικό χάρτη της εποχής εκείνης.
Ο πολύτιμος Xρόνος των Ώριμων Ανθρώπων…
«Μέτρησα τα χρόνια μου και συνειδητοποίησα, ότι μου υπολείπεται λιγότερος χρόνος ζωής απ' ό,τι έχω ζήσει μέχρι τώρα
Ο επαναστάτης που ήρεμος καπνίζει το τελευταίο τσιγάρο πριν από την εκτέλεσή του!…
Με χαμόγελο και ένα τσιγάρο μπροστά στον θάνατο. Ο μεξικανός επαναστάτης, Φορτίνο Σαμάνο, στέκεται περήφανος μπροστά από το εκτελεστικό απόσπασμα. Η φωτογραφία τραβήχτηκε το 1917 από τον βραζιλιάνο φωτογράφο Agustin Victor-Casasola, ο οποίος τη δημοσίευσε με τη λεζάντα: «Ο Φορτίνο Σαμάνο καπνίζει το τελευταίο τσιγάρο πριν
20 λογοι για να γινεις φωτογραφος στην αγρια φυση…
Πανεμορφες φωτογραφιες σε συνεργασια με τον φωτογραφο και με μοντελα ερασιτεχνες εθελοντες #1 #2 #3 #4 #5 #6 #7 #8 #9 #10 #11 #12 #13 #14 #15 #16 #17 #18 #19 #20 boredpanda.com
Μπέρτολτ Μπρεχτ – “Ιστορίες του κ. Κόυνερ”…
Ο Μπέρτολτ Μπρεχτ άρχισε να γράφει τις “Ιστορίες του κ. Κόυνερ” το 1935 και τελείωσε στις αρχές της δεκαετίας του ’50. "Τι να τον κάνω το σκοπό σου; Η στάση σου μου αρκεί.", " Σκέφτομαι θα πει αλλάζω.". - Το ερώτημα αν υπάρχει Θεός Ρώτησε κάποιος τον
Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες: «Γράφω ό,τι δεν μπορεί να πει η ιστορία»…
Γράφτηκε από την Μαρίλια Παπαθανασίου… Το πρότυπο του Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες είναι οι ανοιχτοί ορίζοντες. Αυτοί που ανοίγουν συγγραφείς, Περουβιανοί όπως ο Βάργκας Λιόσα, Αμερικανοί όπως ο Φιλιπ Ροθ, Γάλλοι όπως ο Φλωμπέρ. Που διευρύνονται, όπως μας είπε ο συγγραφέας, από την μουσική των Βρετανών Beatles, του Βέλγου Ζακ Μπρελ και τον Γερμανού Μπαχ. Εκείνος γράφει για την Κολομβία, είναι πολίτης του κόσμου, προτιμά τον Βάργκας Λιόσα από τον Μάρκες και είναι εναργής συνείδηση, πέρα από ταμπέλες και εξιδανικεύσεις. Τον συναντήσαμε στην Αθήνα, όπου βρέθηκε για να παρουσιάσει το βιβλίο του, Οι πληροφοριοδότες.
Το μανιάτικο μοιρολόι…
Γραφει ο Κυριάκος Κάσσης… ΣΕ ΚΑΘΕ ιδιαίτερη πολιτιστική παρουσία στο μωσαϊκό των εθνοτήτων της Γης υπάρχουν οι πυρήνες ιδιαιτερότητας της καθεμιάς, οι ειδικοί τόποι που αντιπροσωπεύουν το ιερόν και το άβατον. Για την Ελλάδα, με τη μεγαλύτερη πολιτιστική παρουσία στον κόσμο, υπάρχουν πολλοί τέτοιοι χώροι της.
Ένας από τους πρώτους είναι η Μάνη και η Λακωνική γενικά: πυρήνας και σύμβολο για ό,τι καθαρά ελληνικό, που μια διεισδυτική ματιά μπορεί να τη χαρακτηρίσει Ελλάδα της Ελλάδας. Σύμβολο της διαχρονικής ύπαρξης του Ελληνισμού για χιλιάδες χρόνια. Αμετακίνητη στις αρχέγονα ελληνικές αρετές.
Η υπόγεια πόλη της Μαλακοπής (Derinkuyu) στην Καππαδοκία…
Το 1963 ένας κάτοικος του χωριού Μαλακοπή (Derinkuyu στα Τουρκικά, που σημαίνει Βαθύ Πηγάδι) στη περιοχή της Καππαδοκίας, γκρεμίζοντας ένα τοίχο στο σπίτι του που ήταν -όπως όλα της περιοχής- σκαμμένο στο βράχο, ανακάλυψε έκπληκτος, ότι πίσω από τον βράχο υπήρχε ένα μυστηριώδες δωμάτιο το
