Δεν υπάρχουν Αριστερές η Δεξιές λύσεις στο Ελληνικό πρόβλημα. Υπάρχει όμως οδικός χάρτης ανάπτυξης- πέρα απ τα μνημόνια, που προκύπτει μόνο από φιλελεύθερες ιδέες και λύσεις. Υπάρχει όντως η διάκριση «παλιό και νέο» στη πολιτική, αλλά σχετίζεται περισσότερο με αντιλήψεις και ιδέες παρά με την ηλικία.
Έγραψα χτες μια απλή αλήθεια κι οι μουτζαχεντίν ΟΛΩΝ των κομμάτων, που φυσικά δεν είναι σκεπτόμενοι πολίτες, έπεσαν να με φάνε. Την επαναλαμβάνω: Μετα τις εκλογες, οποια κυβερνηση κι αν σχηματισθεί δεν θα εχει ουτε τα χρονικά ουτε τα ουσιαστικά περιθώρια της επαναδιαπραγμάτευσης. Αυτο ειναι παραμύθι
* Αυτή τη στιγμή χρειαζόμαστε μια ισχυρή πλειοψηφία που μπορεί να εξασφαλιστεί από την αυτοδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ * Στη νέα τετραετία πρέπει να έχουμε τη φιλοδοξία όχι απλά να διεκπεραιώσουμε κάποιες υποχρεώσεις, αλλά να θέσουμε τις βάσεις για το νέο πρότυπο ανάπτυξης που χρειαζόμαστε * H Νέα
Η θέσπιση της απλής αναλογικής ως το σταθερό και θεμελιώδες θέσπιθσηΗεκλογικό σύστημα σε μία πολιτικά υγιή Ελλάδα, είναι η πρώτη και ζωτικότερη δοκιμασία, οι πρώτες εξετάσεις, που θα δώσουν όλα τα κόμματα. Η πόλωση εξέτρεψε την προσοχή των πολιτών στο εκλογικό αποτέλεσμα. Η αξιοπιστία και σοβαρότητα
Οι αναδιατάξεις και οι επαναδιατυπώσεις συνεχίζονται στο πολιτικό σκηνικό. Η ασάφεια, η γενικολογία και η απλοϊκότητα της όποιας επιχειρηματολογίας ψελλίζουν οι πολιτικές ηγεσίες κάνει περισσότερο εμφανή την αδυναμία τους να ανταποκριθούν να ηγηθούν των περιστάσεων. Απευθύνονται στο εκλογικό σώμα μέσω της στρατηγικής της απαξίωσης του πολιτικού «αντίπαλου».
Άβγαλτος ο κ Τσίπρας, παλιός ο κ Μεϊμαράκης. Συνοδευμένοι από ολόκληρη λίστα παρεπόμενων χαρακτηρισμών που σκοπό έχουν να αναδείξουν και να πείσουν ότι το κυρίαρχο εκλογικό κριτήριο είναι η ηλικιακή διαφορά ανάμεσα στους δυο αρχηγούς.
Μεταξύ των άλλων προγραμματικών δηλώσεων του κ Τσιπρα είναι και η καταπολέμηση της διαπλοκής-διαφθοράς, Οι λέξεις αυτές από μόνες τους παραπέμπουν στην γενικότερη διαπάλη του καλού με το κακό του ηθικού με το ανήθικο. Η διαπλοκή με άμεσο υποπροϊόν την πολύπλευρη διαφθορά, οικονομική, αξιακή, κοινωνική, κλπ δεν έχει στην Ελλάδα μεταφυσική προέλευση.
Προς το παρόν τουλάχιστον εν όψει των εκλογών επικρατεί στην κοινωνία μια «ησυχία» που έχει κάτι απόκοσμο.
Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών όπως προκύπτει από τις μετρήσεις εξακολουθεί να επιθυμεί την παραμονή της χώρας στο ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ένωση έναντι οιουδήποτε κόστους. Ερμηνευμένο πιστεύει η πλειοψηφία των πολιτών ότι μονό εντος της ευρωζώνης είναι οι λύσεις και η διέξοδος για τα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν.
Ένα από τα επιτεύγματα της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας είναι η γενική κατοχύρωση του δικαιώματος στην ελεύθερη πληροφόρηση γεγονότων και απόψεων.
Είναι η πλέον διακριτή διαφορά ανάμεσα στα ανελεύθερες ολοκληρωτικές μορφές διακυβέρνησης με τις δημοκρατίες της δύσης.
Το βάρος και οι απαιτήσεις των περιστάσεων που οδηγήθηκε τεχνητά η χώρα ανέδειξαν και κατέδειξαν την μιζέρια και τον επαρχιωτισμό που διαπερνά την πολιτική μας ζωή και τον πολιτικό μας κόσμο.
Ξεπερασμένες αντιλήψεις και πολιτικές πρακτικές και μεθοδεύσεις μεταφέρονται από πολιτικές ηγεσίες προς το εκλογικό σώμα. Με τη σειρά του ο ψηφοφόρος τις επεξεργάζεται τις αφομοιώνει και επιστρέφει ανακυκλωμένα τα σκουπίδια που του σερβίρουν ως πολιτικά επιχειρήματα και η διαδικασία επαναλαμβάνεται αέναα σε μια διαρκή επικοινωνία πολιτικής σκουπιδολογίας περιτυλιγμένης εορταστικά με έννοιες και λέξεις που ούτε πολυ-καταλαβαίνουν ούτε και πολυ-πιστεύουν. (Ευρώπη, αντίσταση, δημοκρατία, ευρω, δραχμή, κλπ)
Με νέα οπτική φαίνεται πλέον καθαρά ότι αντιμετωπίζουν την πραγματικότητα κόμματα και πολίτες. Υπαγορευμένη και απότοκο της εμπειρίας που αποκτήσαμε από τις δράσεις του διμήνου (δημοψήφισμα, δανειακή συμφωνία, μέτρα,) τα αποτελέσματα τους δημιούργησαν και καθορίζουν την τρέχουσα πολιτική αντίληψη της πραγματικότητας. Δυο αντιλήψεις αντιπαλεύονταν και συζητήθηκαν,
Σε μια άλλη ευρωπαϊκή χώρα ένας πολιτικός αρχηγός και πρωθυπουργός ταυτόχρονα που θα είχε εκλέγει όπως εξελεγη ο κ Τσιπρας δεν θα ήξερε που να κρυφτεί.
Σε εμάς το ποιο πιθανό είναι το κόμμα του κ Τσιπρα να είναι πρώτο στην προτίμηση των ψηφοφόρων στις επερχόμενες εκλογές.
Ερμηνείες υπάρχουν για την παράδοξη αποδοχή από τους πολίτες ψηφοφόρους αυτών των απαξιωτικων συμπεριφορών απέναντι τους.
Το μεγάλο ποσοστό αποχής εάν διατηρηθεί και σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση ερμηνεύεται και ως απαξίωση –απογοήτευση από μεγάλο μέρους των πολιτών του τρόπου που λειτουργεί η πολιτική αντιπαράθεση και εφαρμογή.
Ακόμη και οι πολίτες αυτοί που συμμετέχουν στην εκλογική διαδικασία έχουν ασαφή σχηματοποίηση των πολιτικών και κομματικών επιλογών ανάμεσα στις οποίες έχουν κληθεί να επιλέξουν.
Δραπετεύει ο πρωθυπουργός μέσω των εκλογών δηλώνουν. Δεν είναι αλήθεια ο κ Τσιπρας είναι παρόν και κάνει λογαριασμούς μπακάλικους μεν αλλά κάπου πάει να τους στηρίξει.
Το επιτελείο του κ Τσιπρα σκέπτεται απλά γενικευμένα πολύ πιθανόν και απλοϊκά. Στο δημοψήφισμα το Όχι έστω και μεσοβέζικο απέσπασε 62% άρα η πραγματική δύναμη των υπολοίπων κομμάτων ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, είναι 38%. Άντε και πλούσια ποσοστά να πάρουν οι υπόλοιποι κάτι να πάρουν και οι δεκαρολόγοι του Λαφαζανη και κάνα δίφραγκο ο Καμένος καθαρά για εμάς κοντά στο σαραντάρι και παίζουμε και για αυτοδύναμα.
Πάμε εκλογές, πάμε Επίδαυρο, πάμε Μύκονο, πάμε κρουαζιέρα όπως πήγαν κρουαζιέρα πέρα-δώθε στο Αιγαίο τους ελάχιστους αλλοδαπούς που αποβίβασαν στον Πειραιά το πρωί ως θέμα για τα δελτία ειδήσεων ελάχιστους από τις δεκάδες χιλιάδες μετανάστες.
Εκλογές κωμικοτραγικές – εκλογές αλαλούμ. Ο κ. Τσίπρας μας οδηγεί σε εκλογές για να μαζέψει τα ασυμμάζευτα εσωκομματικά του και για να κατοχυρώσει τώρα που είναι νωρίς και γρήγορα – γρήγορα την εκλογική του δύναμη.
Κάποια στιγμή σ αυτή τη χώρα πρέπει να μάθουν οι ηγεσίες των κομμάτων, αλλά και οι απλοί πολίτες να συζητούν και να καταλήγουν.
Και επειδή οι πολίτες εκπροσωπούνται από τους βουλευτές και κατά επέκταση τους αρχηγούς των κομμάτων και κυβερνώνται από την κυβέρνηση, όλοι αυτοί πρέπει (δίνοντας το παράδειγμα) να συζητούν τα μεγάλα θέματα που προκύπτουν, να εντοπίζουν τις αδυναμίες και να καταλήγουν σε λύσεις.
Το παιχνίδι απαιτεί γερά νευρά για τα επιτελεία των πολιτικών που έχουν κεντρικό η ηγεμονικό ρόλο στα πλαίσια των επί του παρόντος υπαρχόντων κομμάτων.
Η πολιτική ρευστότητα, απότοκο του τρίτου φαρμακερού μνημονίου σε μια πενταετία, οδηγεί σε δύσκολες τακτικές επιλογές τα πολιτικά επιτελεία.
Δια του κοινοβουλευτικού της εκπροσώπου η περί τον κ Τσιπρα ηγετική ομάδα του ΣυΡιΖα διαμηνύει, ότι «όσοι επιλέγουν να είναι υποψήφιοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, διατηρώντας τις προσωπικές τους απόψεις, είναι εύλογο και αναγκαίο να υπηρετούν το πολιτικό σχέδιο, για την έξοδο της χώρας στην ανάπτυξη μέσα στο πλαίσιο της Ευρωζώνης».
Προφανώς υπονοεί την ηγεσία της «πλατφόρμας» και την περί αυτήν βουλευτές.
Όσον αφορά τους υπόλοιπους αντιδρώντες δεν είναι δα και τόσο «ανυποχώρητοι» ώστε να μην υποκύψουν.
Η μετακίνηση των πληθυσμών ανεκαθεν είχε τις ίδιες αίτιες: πόλεμος ή φτώχεια ή και τα δυο μαζί. Οι ανθρώπινες ομάδες που μετακινούνται από την Ασία κυρίως προς τα δυτικά δεν είναι αριθμοί, ή εν πάση περιπτώσει για τις πολιτισμένες και δημοκρατικές κοινωνίες δεν μπορεί να είναι αριθμοί. Είναι άνθρωποι με ονοματεπώνυμο με σκέψεις και όνειρα όπως ο κάθε ένας από εμάς.
Στην εποχή μας οι μετακινήσεις πληθυσμών που ταξιδεύουν δυτικά, παρότι υπαγορεύθηκαν από την ιδία γενεσιουργό αιτία (πόλεμος, φτώχεια) δεν ακολουθούν μόνο τον συλλογισμό της απομάκρυνσης από την αιτία, αλλά και του προορισμού.
Το έλλειμμα πληροφόρησης σχετικά με τη λειτουργία και το ρόλο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, του μοναδικού διοικητικά αυτοτελούς και οργανωμένου ευρωπαϊκού θεσμού, δεν επιδέχεται αμφισβήτηση.
Η ΕΚΤ είναι ο πιο σημαντικός θεσμός της Ε.Ε. όσον αφορά στην οικονομική καθημερινότητα πολιτών και επιχειρήσεων στο πλαίσιο τη Ε.Ε. Είναι η μοναδική αυτοτελής κεντρική οργάνωση της Ε.Ε. που διαθέτει υποκαταστήματα με την μορφή κεντρικών τραπεζών σε όλες τις χώρες- μέλη είτε με νόμισμα το ευρώ είτε με τοπικό νόμισμα.
Σημεία συνέντευξης του Ευάγγελου Αντώναρου στον ραδιοφωνικό σταθμό "Παραπολιτικά" στις 22 Ιουλίου 2015 Για το αν είναι κυρίαρχος στη πολιτική σκηνή ο Αλέξης Τσίπρας όπως αναφέρουν μεγάλες γερμανικές εφημερίδες. Προσωπικά θα μου επιτρέψετε να έχω ορισμένες αμφιβολίες γι αυτό. Ενδεχομένως κυριαρχεί τώρα στη πολιτική σκηνή του τόπου. Θα πρέπει όμως να δούμε τι
