Μια τυπική παραδοχή της τεχνολογικής προόδου είναι ότι οι νέες καινοτομίες γεννιούνται στο μυαλό μας και εμείς οι άνθρωποι επιλέγουμε ποιες από αυτές θα χρησιμοποιούμε. Φανταζόμαστε πράγματα, τα θέλουμε, τα δημιουργούμε, και επαναλαμβάνουμε.
Υποθέτουμε ότι οι εγκέφαλοί μας είναι το κέντρο του σύμπαντος της καινοτομίας.
Αλλά ακριβώς όπως το ηλιοκεντρικό μοντέλο του Κοπέρνικου για το ηλιακό σύστημα μας δίδαξε πόσο ασήμαντη είναι πραγρματικά η θέση μας στο σύμπαν, μια νέα κατηγορία τεχνο-φιλοσοφίας ανατρέπει την κατανόησή μας για την τεχνολογική καινοτομία.
Η Σούζαν Μπλάκμορ, συγγραφέας του βιβλίου “Η μηχανή της μίμησης,” έχει περάσει μια σταδιοδρομία μελετώντας την ιδέα ότι η δαρβινική αρχή της φυσικής επιλογής μπορεί να εξηγήσει ποιες ιδέες (πεποιθήσεις και πρότυπα συμπεριφοράς) περνούν από τον ένα εγκέφαλο στο άλλο. Δεδομένου ότι οι άνθρωποι εξελίχθηκαν με την ικανότητα να μιμούνται ο ένας τον άλλον, γίναμε το κορυφαίο είδος του πλανήτη στην ανταλλαγή ιδεών όπως και γονιδίων.