Η Τουρκία, η Σαουδική Αραβία και το Κατάρ είναι οι βασικοί υπεύθυνοι για το ξέσπασμα της συριακής κρίσης. Η αμερικανική εμπλοκή στο ζήτημα είναι σαφώς μικρότερη από όσο, γενικά, πιστεύεται. Από το 2011 όμως πολλά έχουν αλλάξει στην περιοχή. Η σημαντικότερη αλλαγή έγκειται στην γένεση και
Γραφει ο Ιωαννης Παπαδοπουλος: Πολλά έχουν γραφτεί και θα γραφτούν ακόμα για τη διαχείριση της μεγαλύτερης προσφυγικής κρίσης στην Ευρώπη απ’ τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και εντεύθεν. Χωρίς να παραγνωρίζουμε την οικουμενική αρχή της αλληλεγγύης προς ανθρώπους που διώκονται για πολιτικούς ή θρησκευτικούς λόγους ή
1. Λιτότητα και μνημόνια επιθυμούν, και μάλιστα εκ του ασφαλούς, μόνον κάτι παλιοημερολογίτες: κάτι προνομιούχα παπαδάκια της αυταρχικής ΕΕ, που από Ευρώπη ξέρουνε το Ζάλτσμπουργκ, το τουριστικό Παρίσι και την πρωτοχρονιάτικη συναυλία της Φιλαρμονικής της Βιέννης (άντε και το κέντρο του Μονάχου). Ακόμα και όσοι ψήφισαν
Το σημερινό εκλογικό αποτέλεσμα ήταν μία μεγάλη προσωπική νίκη του Αλέξη Τσίπρα. Αντιμετώπισε την μεγάλη εσωκομματική κρίση του ΛΑΕ και κατόρθωσε να αυξήσει τις δυνάμεις του. Κι όλα αυτά παρά το γεγονός ότι στην διάρκεια των επτά μηνών της διακυβέρνησής του δεν είπε στον λαό
Γράφει ο Μιχάλης Ιγνατίου
Aντιλαμβάνομαι γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί να φορτώσει στη Ν.Δ. 40 χρόνια Μεταπολίτευσης και να της χρεώσει όλες τις ευθύνες της περιόδου (χρέος, ελλείμματα, διαφθορά) - ελλείψει ΠΑΣΟΚ, πώς αλλιώς θα μπορούσε να λειτουργήσει ο διαχωρισμός «παλαιό - νέο»; Αυτό, όμως, δεν σημαίνει πως έχει και
Όσο ο εξευγενισμένος, νεομνημονιακός ΣΥΡΙΖΑ επιδίδεται σε αλλεπάλληλες μονομαχίες με το αντίπαλο δέος, επονομαζόμενο ως Νέα Δημοκρατία, για μία φτηνή νίκη επικράτησης, εντός της χώρας συντελείται, αθόρυβα σχεδόν, ένα έγκλημα κεκαλλυμένο, βαθιά ανήθικο και ανυπολόγιστα επικίνδυνο. Και εντός της Ευρώπης – όχι αυτής των λαών – των
Καλημέρα. Παραμονή της προσφυγής στις κάλπες. Τελειωσε η προεκλογική υπερβολή με τις γνωστές κορώνες. Αύριο ο καθένας κι η καθεμιά αντιμετωπος με τον εαυτό του και την προσωπική του ευθύνη. Ενα πράγμα όμως μου κάνει -- για μια ακόμη φορά -- εντύπωση. Πριν καν ανοίξουν οι
Διαβάζοντας τις διαλέξεις του Μισέλ Φουκώ περί βιοπολιτικής (1978-1979) και την κριτική που του ασκεί σήμερα η Γουέντυ Μπράουν, βρίσκω την ανάλυση του Φουκώ για τον φιλελευθερισμό βαθυστόχαστη και επίκαιρη. Αν και από το 1978-79 πολλά έχουν αλλάξει στον κόσμο (χρηματιστικοποίηση της οικονομίας, εξισλαμισμός, τρομοκρατία),
Το Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο οφείλει άμεσα να καταδικάσει τις πρακτικές της Ουγγρικής κυβέρνησης όχι μόνο διότι παραβιάζεται κατάφωρα τουλάχιστον το άρθρο 1,2 της Διακήρυξης για τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά και επειδή η μη καταδίκη αυτών των ολοκληρωτικών συμπεριφορών, συνοδευόμενων από την αντίστοιχη πρόσφατη νομολογία της Ουγγρικής κυβέρνησης έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το Ευρωπαϊκό ιδεώδες και με τον ανθρώπινο πολιτισμό.
Απόγευμα Πέμπτης στην αφετηρία της γραμμής 608 στο Γαλάτσι. Χρησιμοποιώ πραγματικά σπάνια λεωφορεία. Χθες ήταν μια από αυτές τις φορές. Περιμένω μέσα στο λεωφορείο μέχρι να έρθει η ώρα για να ξεκινήσει το δρομολόγιο. Σιγά σιγά τα καθίσματα γύρω μου γεμίζουν. Κυρίως κάτοικοι του Γαλατσίου
Ραχάτι και ανατολίτικοι αμανέδες οι οικονομικοί και πολιτικοί ρυθμοί στη χώρα.
Μια πολιτική καθημερινότητα, που οι αυθεντικοί εκφραστές της ισχνής μειοψηφίας που τους εξέλεξε στο κοινοβούλιο βολοδέρνουν άσκοπα «δωθε – κειθε», αναλώνονται σε ατέρμονους και ανούσιους τηλεοπτικούς διάλογους, μόνο και μόνο για να δηλώσουν την παρουσία τους και την προγραμματική τους ανυπαρξία.
Για όσους έχουν ασχοληθεί με τον ιδεολογικό λόγο της Αριστεράς, δεν προκαλεί έκπληξη η σημερινή προεκλογική ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ. Πρόκειται για μια καρικατούρα της μεθόδου του διαλεκτικού υλισμού, για μια απομίμηση της «άρνησης της άρνησης»ή με άλλα λόγια για μια προσπάθεια να δικαιολογήσει κάποιος το
Βρισκόμαστε στον Μάιο του 1945. Ο Χίτλερ είναι νεκρός και το Τρίτο Ράιχ διαλύεται σταδιακά. Παρόλα αυτά, οι μάχες δεν έχουν τελειώσει.Η συγκλονιστική ιστορία που θα διαβάσετε παρακάτω, μεταφράστηκε μετά από εβδομήντα χρόνια στα αγγλικά και παραδόξως, δεν έχει γίνει ακόμα, ταινία στο Χόλιγουντ. Περιέχει
Αυτό που λέμε «έξω», όχι πάντοτε με καλή έννοια, είναι ένας βαθύτατος κοινωνικός θεσμός, με πανίσχυρες ιστορικές ρίζες, που κατά τη φτωχή μου άποψη θεμελίωσε τον πολιτισμό της Μεσογείου – και όχι μόνο. Σε αντίθεση με τις χώρες του Βορρά, όπου ο άνθρωπος πρέπει να βρίσκεται
Γράφει ο Κυριάκος Μητσοτάκης*
Για τις μαζικές μετακινήσεις πληθυσμών από την ανατολή προς την δύση- διότι για πληθυσμιακή μετακίνηση πρόκειται- η μοναδική αιτία είναι ο πόλεμος. Πόλεμος καθ υπαγόρευση άσκοπος και καταστροφικός για τα αραβικά έθνη αλλά και τα υπόλοιπα έθνη της περιοχής που όλα μαζί υποφέρουν. Απλά και
Κάποτε στα παλιά τα χρόνια στη μακρινή Κίνα ήταν ένας σοφός δάσκαλος, ζωγράφος στο επάγγελμα, που ζωγράφισε ένα περιστέρι τόσο τέλειο, που οι μαθητές του κάθε πρωί που πήγαιναν στο σχολειό κοίταζαν να δουν αν το περιστέρι είχε πετάξει. Δουλειά των μαθητών ήταν να αντιγράψουν
Λέμε «όχι» στο ιδιωτικό ή το κρατικό μονοπώλιο Υπάρχει κάποιος σε αυτή τη χώρα που να πιστεύει ότι η Ελλάδα δεν βρίσκεται υπό οικονομική κατοχή; Οτι το πολιτικό σύστημα δεν έχει υποταγεί πλήρως στις ορέξεις εγχώριων και διεθνών τραπεζών; Οτι η συντριπτική πλειονότητα των ΜΜΕ δεν
