Ένα απλό ερώτημα: Αν είσαστε εσείς ο Σόιμπλε, η Μέρκελ, ο Ολάντ, ο Ρέντσι, ο Ραχόι ή οποιοσδήποτε άλλος Ευρωπαίος ηγέτης και βλέπατε το μπάχαλο που συμβαίνει αυτή την ώρα στην Ελλάδα τί θα σκεφτόσασταν; Οι βασικές σκέψεις θα ήταν δυο: α) Να βοηθήσουμε όσο μπορούμε την
Το μεγάλο ποσοστό αποχής εάν διατηρηθεί και σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση ερμηνεύεται και ως απαξίωση –απογοήτευση από μεγάλο μέρους των πολιτών του τρόπου που λειτουργεί η πολιτική αντιπαράθεση και εφαρμογή.
Ακόμη και οι πολίτες αυτοί που συμμετέχουν στην εκλογική διαδικασία έχουν ασαφή σχηματοποίηση των πολιτικών και κομματικών επιλογών ανάμεσα στις οποίες έχουν κληθεί να επιλέξουν.
Έχετε δει ποτέ σας δεξιόν που αριστερίζει στα γεράματα; Σπάνιο φαινόμενο, και ο αριστερισμός του είναι επιλεκτικός, τον κάνει ενίοτε χαριτωμένον, αλλά αναποτελεσματικόν . Συμβάλει στην τόνωση μιας φυλής αναρχικών που αυτοθαυμάζεται στον καθρέφτη, ή παρουσιάζεται με βασανισμένη συνείδηση που καταλήγει σε ηθικολογίες. Απεναντίας, η Ελλάς
Τό τάχατες αντιμνημονιακό αριστεροδέξιο "αφήγημα",αποδείχτηκε αντάξιο τών παραμυθίων του Άντερσεν, αφού κατάφερε στίς εκλογές του Ιανουαρίου, να αποσπάσει τίς ψήφους ενός μεγάλου ποσοστού τού εκλογικού σώματος,με αποτέλεσμα τή δημιουργία τής "πρωτης φορά αριστερά" κυβέρνησης. Tο "σύνδρομο Pinocchio" δεν είχε το αναμενόμενο αποτέλεσμα στον ειλικρινή (κατ΄
Θέλω να σας παρακαλέσω να διαβάσατε πολύ προσεκτικά την σημείωση μου αυτή. Δεν με νιαζει αν θα κάνετε like. Δεν θελω ομως να την αντιμετωπίσετε με ελαφρότητα κι επιδερμικα. Σκεφτείτε την, προβληματιστειτε, αναζητήστε κι αλλα στοιχεία κι αλλες πληροφορίες. Αλλα μην την προσπεράσετε επιπόλαια. Εδω κι
Σαν γελοιογραφία, φάρσα, τραγωδία, ένα περίτεχνο σχεδιασμένο πραξικόπημα, οι "θυρεοί" τού Εθνους μας-μιά ανύπαρκτη και "εν πολλαίς αμαρτίες περιπεσούσα" αστική πολιτική τάξη
Οι εκλογές σημαίνουν ένα και μόνο πράγμα: Η χώρα βρίσκεται ακόμη πιο κοντά στο διπλό νόμισμα. Η επιστροφή της δραχμής είναι το μόνο σίγουρο αποτέλεσμα από την κάλπη. Το παντοδύναμο τραστ των κρατιστών των Αθηνών είναι αποφασισμένο να μην κάνει μία μεταρρύθμιση. Θα προτιμήσει να
Η άγρια, απάνθρωπη και στυγερή δολοφονία του Χαλέλ Αλ Ασάαντ, του Σύρου αρχαιολόγου που είχε αφιερώσει τη ζωή του στις αρχαιότητες της Παλμύρας, θα έπρεπε να αποτελέσει τη σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι του πολιτισμένου κόσμου.
Οι παρανοϊκοί σφαγείς- δημιουργήματα της αλλοπρόσαλλης δυτικής πολιτικής, όμως, φαίνεται ότι έχουν αντιληφθεί ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός και προκαλούν, γνωρίζοντας ότι η «πολιτισμένη Δύση» είναι ίσως το ίδιο άγρια και απολίτιστη όπως εκείνοι.
Ομήρους στο Έντεμπε κρατούσαν οι Παλαιστίνιοι και οι Ισραηλινοί κομάντος μπήκαν νύχτα σε ξένη χώρα και «καθάρισαν» το θέμα στο πεταχτά, δείχνοντας ότι «όλα γίνονται αν υπάρχει σχέδιο και θέληση».
Οι πολιτικοί μας έχουν, από καιρό, αποδειχθεί ελαφρότεροι του απαιτουμένου για μια τέτοια κρίση βάρους. Η ανεπάρκειά τους είναι που μας οδηγεί σε συνεχείς εκλογικές αναμετρήσεις. Σε αυτό συμβάλλει και το ανεπαρκές Σύνταγμα μας, που δεν μερίμνησε, ώστε οι εκλογές να γίνονται μόνο κάθε τέσσερα χρόνια (όπως
Δραπετεύει ο πρωθυπουργός μέσω των εκλογών δηλώνουν. Δεν είναι αλήθεια ο κ Τσιπρας είναι παρόν και κάνει λογαριασμούς μπακάλικους μεν αλλά κάπου πάει να τους στηρίξει.
Το επιτελείο του κ Τσιπρα σκέπτεται απλά γενικευμένα πολύ πιθανόν και απλοϊκά. Στο δημοψήφισμα το Όχι έστω και μεσοβέζικο απέσπασε 62% άρα η πραγματική δύναμη των υπολοίπων κομμάτων ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, είναι 38%. Άντε και πλούσια ποσοστά να πάρουν οι υπόλοιποι κάτι να πάρουν και οι δεκαρολόγοι του Λαφαζανη και κάνα δίφραγκο ο Καμένος καθαρά για εμάς κοντά στο σαραντάρι και παίζουμε και για αυτοδύναμα.
Οι κυβερνητικοί συνέταιροι, δείχνουν ότι δέν συναισθάνονται τό κακό πού κάνουν στήν πατρίδα, πού τούς τίμησε δίνοντας τους τήν εντολή διακυβέρνησης. Ζητούν με περίσσιο θράσος λαϊκή εντολή για νά "εφαρμόσουν" λέει το κυβερνητικό πρόγραμμά τους, πιό δηλαδή
Ο Αλέξης Τσίπρας είναι πιθανότατα ο χειρότερος ψεύτης δημαγωγός που έχει περάσει από την ηγεσία της Ελλάδας. Χειρότερος από άλλους λαοπλάνους διότι δεν διαθέτει ούτε την μόρφωση, ούτε την ευρύτητα πνεύματος ούτε τις διοικητικές ικανότητες ούτε την δυνατότητα να επιλέγει ικανούς συνεργάτες, όπως αυτοί έκαναν,
Φαίνονται ότι είναι έτοιμοι να ανεβάσουν τη νέα παράσταση, άν κι ακόμη γράφουν και σβήνουν τα σενάρια. Με αυτή τη κρίση έχει αναδουλιές καί το θέατρο, μάλλον θά το πάνε για κλείσιμο το μαγαζί εν όψει διακοπών και από Φθινόπωρο βλέπουμε
Πάμε εκλογές, πάμε Επίδαυρο, πάμε Μύκονο, πάμε κρουαζιέρα όπως πήγαν κρουαζιέρα πέρα-δώθε στο Αιγαίο τους ελάχιστους αλλοδαπούς που αποβίβασαν στον Πειραιά το πρωί ως θέμα για τα δελτία ειδήσεων ελάχιστους από τις δεκάδες χιλιάδες μετανάστες.
Εκλογές κωμικοτραγικές – εκλογές αλαλούμ. Ο κ. Τσίπρας μας οδηγεί σε εκλογές για να μαζέψει τα ασυμμάζευτα εσωκομματικά του και για να κατοχυρώσει τώρα που είναι νωρίς και γρήγορα – γρήγορα την εκλογική του δύναμη.
Έχουν μετατρέψει τη βουλή και το πολίτευμα, σε εργαλείο διευθέτησης της εσωκομματικής τους κρίσης, με αποτέλεσμα να εξευτελίζεται το κοινοβούλιο και να κάνουν πράγματα χειρότερα από αυτά που κατηγορούσαν τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Χώρες που "πλήττονται" ρέπουν προς τα άκρα, με αποτέλεσμα να χάνεται η κεντροδεξιά και
Κάποια στιγμή σ αυτή τη χώρα πρέπει να μάθουν οι ηγεσίες των κομμάτων, αλλά και οι απλοί πολίτες να συζητούν και να καταλήγουν.
Και επειδή οι πολίτες εκπροσωπούνται από τους βουλευτές και κατά επέκταση τους αρχηγούς των κομμάτων και κυβερνώνται από την κυβέρνηση, όλοι αυτοί πρέπει (δίνοντας το παράδειγμα) να συζητούν τα μεγάλα θέματα που προκύπτουν, να εντοπίζουν τις αδυναμίες και να καταλήγουν σε λύσεις.
Από την εποχή του πρώτου μνημονίου ακόμη, κομβική αναληφθείσα υποχρέωση της ελληνικής πλευράς υπήρξε η επιχείρηση μείωσης του κράτους και του συνακόλουθου κόστους συντήρησης του με όλους τους δυνατούς τρόπους. Με αποχώρηση του δημοσίου από το επιχειρείν, με ιδιωτικοποιήσεις φορέων δημοσίου ενδιαφέροντος, με κλείσιμο άλλων αχρήστων,
Στα τριάντα περίπου χρόνια που ζω στη Νέα Υόρκη πολλές φορές ήρθε η συζήτηση στην παρέα ελλήνων και αμερικανών ή άλλων φίλων στους θλιμμένους ήχους της μουσικής μας. Στους μακρόσυρτους και καταθλιπτικούς – έως ακατανόητους στο ξένο αυτί – αναστεναγμούς του Καζαντζίδη… Και που να
Κυριαρχεί, ως επί το πλείστον, η μονότονη και επιτηδευμένη επανάληψη των ίδιων πραγμάτων, των ίδιων σκέψεων. Η αηδία πνίγει την αχρειότητα και για να την καταπολεμήσει σμίγει με το μόλυσμα. Πολλά χρόνια θα χρειαστεί να περάσουν, για να φυτρώσουν τα άνθη τής αγνής σκέψης, ελεύθερα και χωρίς
Εγώ σας λέω τώρα, σκεφτείτε να είχαν μπουκάρει στο Λονδίνο οι χιλιάδες επισκέπτες, που έχουν αποβιβασθεί «παρατύπως» στα νησιά μας και να επιχειρούσαν να κατασκηνώσουν στο HydePark! Θα είχε πλακώσει η έφιππη Αστυνομία, εκείνη με τα δίμετρα αλόγατα και θα είχε «επιβάλει την τάξη» εν ριπή
