Η περασμένη Παρασκευή έδειχνε πως το τριήμερο, μετά από πάρα πολύ καιρό και εξαιρετικά πυκνό πολιτικό χρόνο, θα ήταν για πρώτη φορά κανονικό. Καλοκαιρινό και κανονικό. Τα πολύ δύσκολα για την ελληνική κυβέρνηση αλλά και την ελληνική κοινωνία είχαν περάσει, τα ακόμη πιο δύσκολα μπορούσαν
Πραγματικά όλη αυτή αναμπουμπούλα μαζί με ότι ξέβρασε η πολιτική φουσκοθαλασσιά οδηγεί μαθηματικά στην περιθωριοποίηση του "επιστημονικού αυριανισμού" σαν το καθοριστικό παράγοντα χειραγώγησης και αποπροσανατολισμού του ψηφοφόρου. Τα πολιτικά και επικοινωνιακά επιτελεία των κομμάτων εξουσίας και των ΜΜΕ συνειδητοποίησαν κάποια στιγμή την δύναμη του "όπλου" του επικοινωνιακού
Γράφει ο Θανάσης Μαυρίδης Έχουμε γιαλαντζί καπιταλισμό, όπως έχουμε γιαλαντζί δεξιά, γιαλαντζί αριστερά και γιαλαντζί τρομοκρατία. Τα πάντα είναι χωρισμένα σε ζώνες επιρροής από τις 5-6 οικογένειες που διαφεντεύουν την χώρα, όπως μοίραζαν τις περιοχές στις ΗΠΑ στην εποχή της ποτοαπαγόρευσης. Τα πάντα ελέγχονται από μία μικρή
Από αυτή τη στάνη μόνο τέτοιο τυρί μπορείς να πάρεις. Όλη η χώρα βασανίζεται, χρεοκοπεί και ετοιμάζεται να πάει σε εκλογές απλά και μόνο γιατί ο πρωθυπουργός δεν μπορεί να μαζέψει το κόμμα του. Ακόμη και ο ανασχηματισμός – παρωδία που έκανε δεν μπορεί να
Έξι μηνών κυβέρνηση μόνο και με ασφυκτικά στενό προεκλογικό ορίζοντα μπρος της και όμως ο κ. Τσίπρας μοιάζει να έχει ξεμείνει από εφεδρείες
Άραγε, πόσο παραλογισμό χωρά η επικρατούσα πολιτική σκηνή; Για πρώτη φορά στα μεταπολιτευτικά δεδομένα, και σπάνια στα δεδομένα εν γένει, το κυβερνητικό έργο δεν εγκρίνεται από όλο το κυβερνητικό σχήμα και τα κυβερνώντα κόμματα αλλά από τα περισσότερα κόμματα της αντιπολίτευσης. Συγκεκριμένα, βουλευτές του ενός κόμματος
Ενώ ο Αλέξης Τσίπρας δηλώνει έτοιμος να προχωρήσει μέχρι την ολοκλήρωση της Συμφωνίας με τους εταίρους χωρίς τους 32 "αντάρτες", παραδεχόμενος ότι η κυβέρνηση του θα στηρίζεται σε μειοψηφικό αριθμό βουλευτών, ο υπουργός Εσωτερικών ομολογεί ότι οι εκλογές θα γίνουν Σεπτέμβριο - Οκτώβριο. Λίγο νωρίτερα ο
Το είδαμε και αυτό. Ξύλο με κυβέρνηση "της πρώτης φορά αριστερά" ώστε να διαλυθεί ο συγκεντρωμένος κόσμος που ήταν έξω από την Βουλή και να περάσει το νέο μνημόνιο χωρίς πραγματική αντίρρηση δια πυρός και σιδήρου. Η συνταγή του "να διαλύσουμε τον κόσμο ώστε να γίνει η δουλειά σωστά"
Αλλεπάλληλα τά χαστούκια. Υποτίμηση της νοημοσύνης, ευτελισμός, εξανδραποδισμός, όλοι μαζί στον γιαβάς γιαβάς μπαϊλντί – ελληνιστί “αργός θάνατος”.
Ίσως μόνο τα δισέγγονα μας να διαβάζουν στην ιστορία ότι οι προππάπποι, οι παππούδες και οι πατεράδες τους, έζησαν σαν λεπροί για να αναπνέουν ελεύθεροι αυτοί μετά την επιτυχή έκβαση του Τσίπρο μνημονίου.
Πλέον δεν είναι οικονομικό, ούτε πολιτισμικό, πόσο μάλλον πολιτικό το πρόβλημα της χώρας. Είναι θέμα ψυχιάτρων και ούτε οι γιατροί χωρίς σύνορα μπορούν να μας σώσουν…
Κρατηθείτε καβάτζα μερικοί κατ ονομα "αντιμνημονιακοί" για το τέλος, δεν γίνεται όμως να μας κοροϊδεύετε μια ζωή για να φαίνεστε οι καλοί. Ηρεμήστε λοιπόν τώρα, η υστερία και το μίσος είναι πολύ κακoοί σύμβουλοι. Τώρα είναι ώρες Εθνικής συνεννόησης και υπεράσπισης της πατρίδας. Καταπιέστε την όποια μικρόψυχη επιθετικότητα και ακολουθήστε
Μπορεί το "Αριστερό Μνημόνιο" να έλαβε 229 "Ναι" και να είναι το Μνημόνιο που υπερψηφίστηκε με τη τη μεγαλύτερη πλειοψηφία που έχει λάβει μνημονιακός νόμος (λόγω των θετικών ψήφων από ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι), πλην όμως οι διαρροές 39 ψήφων (32 κατά, 6 παρών και
Κακά τα ψέματα, χθες ο ΣΥΡΙΖΑ πρακτικά, έχασε την κοινοβουλευτική του πλειοψηφία. Θα μου πεις για ένα νομοσχέδιο; Όχι ακριβώς. Η χθεσινή ψηφοφορία ήταν στην ουσία η καταγραφή της αντίληψης του κάθε βουλευτή για τη γεωπολιτική θέση της χώρας. Δεν ήταν ένα οποιοδήποτε νομοσχέδιο. Το τι θα συμβεί στο μέλλον,
Τα κατατόπια τα γνώριζα καλά. Εκεί, πίσω από το Νομισματοκοπείο, υπήρχε το "ξερό" που παίζαμε μπάλα, το 1984 στο "Πρωτάθλημα Τύπου". Θυμάμαι, είχα χάσει ένα αποφασιστικό πέναλτι στον ημιτελικό με την ΕΡΤ2 και εκείνος ο απίθανος χοντρός Μότσης, είχε ευστοχήσει στο τελευταίο και μας είχε στείλει
Δυο νέου τύπου πολιτικά σχήματα έχουν αρχίσει να μορφοποιούνται στο κοινοβούλιο. Στην θέση των "αντιμνημονιακών-μνημονιακών", παίρνει σαφή υπόσταση το πολιτικό "μίγμα" των υποστηρικτών της εξόδου από το ευρώ και την Ε.Ε. και το δημοκρατικό μέτωπο της παραμονής στο ευρώ και την Ε.Ε. Αυτό συνοδεύεται και από μετακινήσεις
"Με τη συμφωνία πάει να ακυρωθεί στην πράξη η λαϊκή εντολή και το περήφανο "ΟΧΙ" του ελληνικού λαού στο δημοψήφισμα" Τάδε έφη ο Υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Παναγιώτης Λαφαζάνης Μια δήλωση που κάνει πολλούς να σκέφτονται οτι η ρήξη του κ. Λαφαζάνη με την
Το Παρίσι από την στιγμή της εφόδου στην Βαστίλη και τον αποκεφαλισμό του βασιλιά-ήλιου (λέγε με και Λουδοβίκο ΙΔ) ζει κάτω από μια ιδιότυπη "κατάρα". Κάθε σχεδόν 100 χρόνια γνωρίζει μια κοινωνική αναστάτωση, η οποία δεν μένει στα στενά γεωγραφικά όρια του δήμου ή της
Εκστασιασμένοι οι Έλληνες οπαδοί ψηφοφόροι, οι επαγγελματίες άνεργοι των κρατικών επιδομάτων, που καθορίζουν το μέλλον της οικογένειας και της πατρίδος μας, παρακολουθούν με μεγάλη ανησυχία τι θα κάνει, η Ζωή, ο Πάνος, ο Λαφαζάνης και οι λοιποί επαναστατημένοι παραμυθατζήδες ανέτοιμοι και ανέντιμοι κυβερνητικοί παράγοντες που
Η ιδέα (ή ορθότερα η ανάγκη) για τη δημιουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης γεννήθηκε μετά τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου κι αφού ήδη είχε προηγηθεί η διεξαγωγή του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Χώρες-ερείπια, λαοί-εξαθλιωμένοι όφειλαν να καλλιεργήσουν την ενότητα για να επιβιώσουν, να ανασυσταθούν και να
"Επώδυνη η συμφωνία αλλά σωθήκαμε. Μένουμε στην ΕΕ μένουμε στο Ευρώ, αποφύγαμε το Grexit". Αυτές οι κουβέντες δίνουν το κλίμα της επόμενης μέρας μετά την συμφωνία που είχε η κυβέρνηση με τους εταίρους στην σύνοδο κορυφής. Ωστόσο πίσω από τις λέξεις κρύβεται μια αγωνία από τον
Δε χρειάζεται να είσαι επιστήμονας για να καταλάβεις ότι μια οικονομία με κλειστές τράπεζες είναι χειρότερα από μία με ανοιχτές. Το moto σήμερα είναι "Να πεθάνει η Ελλάδα για να ζήσουμε εμείς". Καλύπτεται η ασαφής αναισθησία με άφθονα λόγια για αλληλεγγύη, αξιοπρέπεια καί οι "κάθε Σύριζα"
